Konu: Hz.Mevlana "Divan-ı Kebir"

824. Padişahın hayali görülen her yer bağdır, bahçedir.
Müstef'ilün, Müstef'ilün, Müstef'ilün, Miistef'ilün,
c. III, 1383)

• Ey bana ay olan, aydınlık olan sevgili, senin güzel yüzünü gördükten sonra nerede olursam olayım neşeliyim. Nereye gidersem gideyim orası bir gül bahçesi olur.
• Padişahın hayali görülen her yer bağdır, bahçedir, gezip dolaşma yeridir. Nereye gidersem gideyim, orada bir işret meclisi kurmaktayım.
• Bu altı kapılı tekkenin bütün kapıları kapalı bile olsa, o ay yüzlü dilber mekansızlık aleminden doğar, penceremden başını sokar, yine içeri girer.
• Girer de; "Hey!" der. "Sana selamlar olsun, sana yüz türlü şarap, yüz türlü meze getirdim. Ben padişahım, padişahlar padişahıyım.
• Ben, nurlar saçan güneşim. Ben hoş bir şekilde perdeleri yırtarım. Ben ilkbaharım, dikenlikleri kökünden sökmeye geldim."

825. Ben senin güneşinin ardında ışık isteyen bir gölgeydim.
Müfte'ilün, Mefa'îlün.Müfte'ilün, ,
(c. III, 1406)

• Her gece, her seher vakti dualar ettim, seni istedim. Bilsen nasıl candan yalvararak, diller dökerek, seni Allah'tan istedim.
• İstedim ki, benim secdelerimden ötürü, sen, benim varlığımın enîsi, en yakın dostu olasın. Halbuki, ben, seni candan ve gönülden isteyince, ben kendimden, kendi varlığımdan kurtuldum. Bu varlığım beni bırakıp gitti.
• Senin güneşin ardında, ben, ışık isteyen bir gölgeydim. Sen doğunca, senin ışığında yok oldum gittim.
• Ben bir demir parçası gibi katı ve donuktum. Ayna senin aşkından nur istedi. Ben de demir donukluğundan kurtulup ayna gibi parlamak, nurlanmak isteyince ateşlere yandım, dövüldüm, yaralar aldım.
• Sana doğru koştum, ama ayak basacak yer bulamadım. Senden yer istediğim için, beni yerden, mekandan kurtardın, çektin yanına aldın. La mekana, mekansızlık alemine ulaştırdın.

826. Kalkın ey aşıklar göklere yükselelim!
Mef'ulii, Fa'ilat, Mefa'îlü, Fa'ilat
(c.III, 1713)

* Kalkın ey aşıklar, göklere doğru yükselelim! Şu yaşadığımız dünyayı gördük anladık, bir de gideceğimiz o dünyaya varalım.
• Hayır, hayır şu iki dünya bahçesi de güzel, ikisi de hoş. Biz, bu ikisinden de hem dünya bahçesinden, hem de ahiret bahçesinden vazgeçelim de, bahçıvanı arayalım, bulalım, ona doğru gidelim.
• Dağlardan koşup gelen sel gibi secdeler ederek, başımızı taştan taşa vurarak, denize kadar gidelim. Denize kavuştuktan sonra da, üstündeki köpükler gibi, el çırpa çırpa koşalım, yürüyelim.
• Şu kederlerle dolu alemden, bu yas aleminden düğün dernek alemine, neşe alemine sefer edelim. Yüzleri sarartan bu ızdırap dünyasından uzaklaşalım da, yüzümüze kan gelsin, can gelsin.
• Alçalma, insanlığımızı kaybetme korkusundan yaprak gibi, dal gibi titreyerek, yüreğimiz çarparak aman yurduna, kurtuluş yurduna varalım.
• Zaten gurbetteyiz. Dertlerden, kederlerden kurtulmamıza bir çare yoktur. Toprak yurdunda yola düşmüşüz. Günah tozlarından silkinip kalkmamız mümkün değil!
• Şu dünyada gördüğümüz güzellikler, şekiller, suretler kendisini gizleyen, büyük bir sanatkarın, bir ressamın varlığını ispat etmektedir. Biz kem gözden gizli, izi belirmeyen ressama varalım.
• İnsanlık yolu, hakîkat yolu belalarla dolu bir yoldur. Fakat yol gösterenimiz aşk olduğu için bizim korkumuz yok! Çünkü, aşk, bu yolda nasıl gideceğimizi bize öğretiyor. Yusuf'un sevdasıyla,
• Canımızı dünya sevgisinden, nefsin isteklerinden temizleyelim, bir ayna haline getirelim de Yusuf'un eşsiz güzelliğine bir armağanla gidelim.

827. Dilsiz, dudaksız gönüllerimizden birbirimize seslenelim.
Mefa'îlün, Mefa'îlün, Fe'ulün
(c. III, 1540)

• Gel de, birbirimizle candan konuşalım, kulaklardan, gözlerden gizli olarak söyleşelim!
• Gül bahçesi gibi dudaksız, dişsiz gülelim, düşünce gibi dudaksız, dilsiz görüşelim!
• Akl-ı evvel mertebesinde Hakk'ın varlığının idraki içinde, dünyanın sırrını ağzımız kapalı olarak ta sonuna kadar söyleyelim!
• Hiç kimse, kendi kendisiyle apaçık sesle konuşmaz. Mademki hepimiz biriz, dilsiz, dudaksız gönüllerimizden birbirimize seslenelim!
• Sen, nasıl olur da eline tut dersin? 0, el senin midir? Mademki elimiz bir ellerimizin de bir olduğundan bahsedelim.
• El, ayak gönlün hareketini bilir, dilimiz susarak, gönlümüz titreyerek söyleşelim.

Sükût gerekliydi, sustum..

828. Güneş de, gökyüzünde onun aşkıyla dönmede, onun aşkıyla parlamadadır.
Mefa'îlün, Mefa'îlün, Mefa'îliln, Mefa'îlün,
(c. III, 1438)

• Elsiz, ayaksız kalmış zavallı gönlümde, onun aşkına direnecek güç, kuvvet kalmadığı için mecnun gibiyim. Gece, gündüz beni bağlayan aşk zincirinin ucunu geveler dururum.
• Kanlar içindeyim. Sevgilinin hayali gelirse, ben kendimde olmadığım için onu, gönül kanıyla boyarım diye korkuyorum.
• Aşk ateşiyle yanıp yakılan, ağlayıp feryad eden bu aşığın gecelerini, perilerden sor! Karanlıklar içinde gidip gelirken ayağım perilere dokunuyor.
• Paramparça olmuş gönlüm bütün gece yıldız gibi yanarak dolaşıp durmadadır. însafsız sevgilinin büyüsüyle uykularım dağıldı, gitti.
• Sevgilim beni bırak da senin aşkınla güneş gibi ateşten bir elbise giyeyim de, o ateşle güneş gibi bütün dünyayı süsleyeyim, aydınlatayım.
• Zaten güneş de gökyüzünde onun aşkıyla dönmede, onun aşkıyla yanıp yakılmada, hem de her an, onun aşkına layığım diye şükürler etmededir.
• Sevgilim, senin aşkından bir dem kurtulsam, dinlensem, canım, rahat etmez, dinlenmez. Bir an için olsun senin sevginden uzak kalmak, dinlenememek, yanmak, yakılmak, benim rahata, huzura kavuştuğum andır.

829. Bütün dertlerin dermanına kavuşmak için ben baştanbaşa dert olurum.
Müfte'ilün, Müfte'ilün,Miifte'ilün, Müfte'ilün,
(c. III, 1400)

• Koşayım, koşayım da, Hakk yoluna düşen atlılara ulaşayım. Yok olayım, yok olayım da sevgiliye kavuşayım.
• Hoş olmuşum, hoş olmuşum. "Benlik evini yakayım da sahralara düşeyim." diye bir ateş parçası olmuşum.
• Toprak oldum, toprak oldum ki, senden feyiz alarak rahmet alarak yeşilleneyim, çiçekler bitireyim. Canlılara yararlı meyveler yetiştireyim. Su oldum ki, köpürerek, koşarak, başımı taştan taşa vurarak, secdeler ederek senin gül bahçene varayım.
• Ötelerden geldiğim, gökten düştüğüm için, zerre gibi titriyorum. Sona varınca huzura kavuşurum. Emin olurum da titremem.
• Gök şeref yeridir. Toprak telef olma, yok olma yeridir. Ben padişahımın yanına varabilmek için bu iki halden de kurtuldum.
• Hakk'ın rahmeti su gibidir. 0 ancak aşağılara, alçak yerlere akar. Ben de ayak altında çiğnenen toprak gibi ancak gönüllü, acındırıcı olurum ki, Rahman'ın huzuruna varayım.
• Hiç bir hekim, hastalık olmaksızın hap ve ilaç vermez. Ben de bütün dertlerin dermanına kavuşmak için baştan başa dert olurum.

830. Benim gizli alevlerim iki dünyayı da bir lokma eder, yutar.
Fe'ilatün, Mefa'ilün, Fe'ilat
(c.IV.1754)

• Ağzımda senin ateşinden bir ateş var. 0 ateşin beni nasıl yandırdığını söyleyemem. Çünkü dilime yüzlerce mühür vurulmuş, bağlanmış.
• Benim öyle gizli şulelerim, alevlerim var ki, o şuleler, iki dünyayı da bir lokma eder, yutar.
Şeyh Galip hazretleri ne buyurmuştu;
"Bir şülesi var ki, şem'-i canın,
Fanusuna sığmaz asumanın."
(Can mumunun öyle bir alevi var ki, gökyüzü fanusuna sığmaz.)
• Eğer şu cihan, tamamıyla yok olsa, ne gam! Dünya olmaksızın benim yüzlerce gizli dünyam var!
• Ben, şeker yüklü kervanları, yokluk diyarından yola düşürdüm, yürüttüm.
• Ben, aşkla mest olmuş bir kişi olduğumdan, bu kervanlar yüzünden kar mı ettim, zarar mı ettim, haberim yok!
• Baş gözüm vaktiyle aşk derdiyle inciler saçardı. Halbuki, şimdi benim, inciler saçan bir canım var!
• Ben, eve barka bağlı değilim, Hz. İsa gibi, benim de dördüncü kat gökte evim var!
• Bedene can verene şükürler olsun. Can gitti ama, canın canına sahip oldum.
• Tebrizli Şems'in verdiği bir şey var ya, işte, sen, benden onu iste, onu ara!

831. Dünyada gizli olan, paha biçilmez bir define benim canımda, gönlümde gömülüdür.
Fe'ilatün, Mefa'ilün, Fe'ilat
(c. IV,1755)

• Benim yolumda, yüzlerce nefsanî pusu var! Ama, benim de en ince şeyleri gören yüzlerce akıl gözüm var!
• Yüzümde yüzlerce secde izleri var! Onlar, varlığını gönlümde hissettiğim daima benimle beraber olan padişahımın izleri.
• Dünyada da gizli olan en değerli, paha biçilmez bir define benim canımda, gönlümde gömülüdür.
• Benim Cebrail-i emîn(a.s.)'dan da gizli bir Cebrail'im var!
• Devlet, zenginlik atını kesmem gerekir. Çünkü ben, aşk atına eğer vurdum, binmek üzereyim.
• Aşktan asla vazgeçmem, ayağımı diremişim. Benim demirden ayaklarım var!
• İçimde manevî bağlar, bahçeler, yaseminler var! 0 yüzden nefsimden sevgilimin kokusu geliyor.
• Öyle mutluyum ki, neşeden ayaklarım yerden kesilmiş. Çünkü, benim mekansızlık aleminden yerim var!
• Haydi yürü, Tebriz şehrine git! Bu hallerin açıklanmasını Şemseddin'den iste! Çünkü bütün bu hallere beni Şemseddin

832. Ben, can İsa'sına ait nükteleri, eşeklerin kulaklarına zorla yerleştirdim.
Müfte'ilün, Müfte'ilün, Fa'ilat
(c. IV,1768)

• Gönlün boyuna göre kaç elbise diktim. Bu uğurda ne kadar akıl yordum ,Fikir harcadım.
• Durup dinlenme bilmeyen şu ihtiyar feleğe, ne de şaşılacak bir dönüş öğrettim.
• Kerem hazinesi bana geldi, misafir oldu. Bu yüzden keremle yoksulların borçlarını ödedim.
• Benim şu üç sözden fazla sözüm yok! Yandım, yandım, yandım.
• Ben mum gibi tertemiz bir varlığım, ne biriktirdim ise hepsini döktüm, erittim, yaktım.
• Artık yeter, ben boş yere can İsa'sına ait nükteleri, hakîkatleri eşek şeklindeki insanların kulaklarına zorla yerleştirmeğe çalıştım.
• Yeter, çünkü, tamamlandıkça noksanı belirir. Sus da o şuh güzel; "Bıktım artık yeter!" demesin.

833. Senin güzel yüzünün şarabıyla kendimizden geçmiş gitmişiz.
Fe'ilatün, Mefa'ilün, Fe'ilat
(c.IV, 1765)

• Ben senin cana canlar katan yüzüne aşığım, ben senin sevdana kapılmışım, bana acı!
• Sen, bu güzel parlak yüzle ay gibisin, güneş gibisin. Bizlerse senin aşk güneşinin nurunda oynaşan zerreleriz.
• Sen, şu perdenin arkasından yüz gösteresin diye hepimiz senin sarayının kapısında beklemedeyiz.
• Birbirleriyle anlaşmış aşıklar meclisinde, senin güzel yüzünün şarabıyla kendimizden geçmiş, gitmişiz.
• Ey dost, şaşırıp da bizi düşman gibi öldürme! Biz senin yabancın değiliz.
• Fakat bizi öldürmek istiyorsan, öldürmeye razı olursan, ona da diyeceğimiz yok. Hepimiz de senin rızanın, senin isteğinin kuluyuz, kölesiyiz.