………….kırmızı gülün hikayesi..............
bir gül bahçesi ve bir serçe...bahçede onlarca çeşit çiçek...serçe bedeninden büyük bir yürekle bir beyaz güle aşık...gül mağrur.,gülün dikenleri güle gardiyan...serçe her sabah gün ağırmadan kendini göstermeden konarak gülün yakınında bir dala onu seyreder ve suskunluğunu hapsedemediği zamanlarda ise yüreğindeki bestelerle öter güle dair ne varsa...zaman akıp giderken bir sabah serçe beyaz gülüne baktığında gülünün yapraklarının solmak üzere olduğunu görür.,
gülü hastalamış solmak üzeredir..
Birşeyler yapmalıdır...o can ötesi can., o aşkıdır..!
yakınlaşmalıdır.,uzaktan böyle seyirci kalmak onun harcı değildir...
bir karar verir ve sevdiğini ona olan aşkını söylemeli.,beyaz gül ölecekse ölmeden bunları bilmeli., nice zamandır içinde ona karşı biriktirdiği tüm duyguları ona anlatmalı yüreğini dökmelidir..........
ve güle gardiyan olmuş., gülü çepeçevre saran kuşatan dikenlere inat beyaz gülüne doğru kanat çırpar ve dalına konar...konar konmasına ama gülün dikeni tam yüreğine saplanır...
yüreği kan damlarken gülün kokusunu içine çeke çeke serçe ''yüreğindeki beyaz gülü'' dalında konmuş olduğu solmak üzere olan beyaz güle anlatır...dikenin girdiği yüreğinden damlayan kanlar gülün köklerine yolalmakta köklerine akmaktadır...ve serçenin gözlerinden bir damla gözyaşı süzülür ve cansız bedeni gülün dibindeki toprağa düşer...
İşte o köklere akan aşık bir yüreğin kanının rengini almış.,toprağına aşığının canı karışmış olarak beyaz gül canlanır...
VE RENGİNİ AŞKTAN ALAN HALİYLE ARTIK O KIRMIZI BİR GÜLDÜR......
selam sevgi dua ile ilkAy ONAY
.............................. .............................. .............