[mpvideo]http://maviyedair.googlepages.com/naatfonu3.mp3[/mpvideo]

Ağırdı Ölüm ,Katıydı günah





Dünyaydı adı,



Sertti, hayattı..


Ağırdı ölüm, katıydı günah...


Kaderdi, kazaydı, belaydı...


Ama gözlerim kapatıp da


Bunca ahd-i belâya çok uzak bir zamandan baktığımda,


Cümle kovalıyor cümlelerimi;


Rüyada gibiyim..



Nazan Bekiroğlu






Yaşanacak zannedilenler çoktan yaşanmış oluyordu, yaşandı bitti denenlerse yaşanıp duruyordu.


Olmuş olan da, olacak olan da yoktu bu yüzden, geriye sadece oluş kalıyordu..







"...Bana, dedi, bir isim ver, varlığım olsun...


Durdu, aklından yeni bir şey geçti...


Bana, dedi, SeN isim ver, varlığım senin olsun...


Bana öyle isim ver ki SeNin adının yanında dursun...


SeNi anan beni de ansın... SeNi hatırlayan beni hatırlamadan olmasın...


Bir ''ile'' koy aramıza bizi birbirimize bağlasın...






“Aşkı taşıyan her kalbin muhkem olduğunu zannediyordum oysa.



Meğer aşk, indiği kalbi ihya ediyordu ya, ihya edemezse yok ediyordu.



Kazasız belasız kurtulmanın imkânı yoktu.”