Konu: Mutluluk ve tevazu

Sevdiğimizi kusuru ile kabul etmek mutluluk için ilk adımdır.

Mutluluk cefada gizli, vefada saklı bir manevi safadır.

Mutluluk edepli olmaktır.

Bunun ölçüsü, edep Peygamberi Hz. Muhammed’e (Selamün Aleyküm.v) uymaktır.

Mutluluk, Cenab-ı Hakk’ı ve halkı razı ederek sevinmektir.

Mutluluk, sevdiklerimizi sevindirerek huzur bulmaktır.

Mutluluk, nefsimizle birlikte ruhumuzu da sevindirmektir.

Mutluluk, cennete giden yolu seçmektir.

Güzel geçim güzel ahlaktır. Güzel ahlakın temeli tevazudur. Tevazu ailede, işte, cemiyette ve her yerde güzel geçim için vazgeçilmez bir ahlaktır. O elde edilmeden gerçek huzur bulunmaz.

Tevazu, yüce ALLAH’ın azameti karşısında iki büklüm olup nefsini hiç bilmek, kulluktaki kusurlarını görüp kendi haline üzülmektir.

Tevazu, kendinin haddini, karşıdakinin hakkını bilmektir.

Tevazu, hakkına razı olmaktır.

Tevazu, doğruyu kim söylerse söylesin kabul etmektir.

Tevazu, yüceliğin ancak ALLAH’a ait olduğunu anlayıp kendini beğenmeyi ve halkı küçük görmeyi terk etmektir.

Tevazu, her kulda yüce Hak’tan bir hak ve değer olduğunu bilip ALLAH için onlara edeple davranmaktır.

Tevazu, “herkes yahşi ben yaman” diyerek kendi noksanlarına bakmak ve kusurlarına çare aramaktır.

Kusuru kendisinde arayan kimse, hem kusurunu kolay bulur hem de karşısındakine karşı edepli olur. Niyeti doğruyu bulmak olana yüce ALLAH yardım eder, sabır verir, anlayışını açar, kalbini genişletir, nefsinin sertliğini giderir, şeytanın hilesini gösterir, Hakk’ı sevdirir, haklıyı buldurur.

Böylece hayat güzel olur.

Bencil ve kibirli bir aile, ne yaparsa yapsın huzuru bulamaz.

Yüce Yaratıcı’sının hükmü karşısında saygı ile eğilmeyen baş kibirlidir. Kibirli kimse katı olur. Kibirli kimse ince bir aşk ile sevmeyi bilmez, incelip e bir gönüle giremez. Böyle biri düşmanıyla değil, dostuyla bile geçinemez. Ta ki tevbe edip, gerçek tevazuyu elde edene kadar.

S. Muhammed Saki EROL