Herkezin bir öyküsü vardır....
Herkezin bir öyküsü vardır….
Şu akıp giden hayatı yaşadığımız mütdetçe…
Göz yaşlarını damla damla akıttığı
bir hayat yumağı… bir hayat hikayesi…
Kim bilir,
kimseye söyleyemediğimiz
kelimelerimizle de saklıdır…
hayatımız,
Kaldırımlardan yürürken yırtık ayakkabılarımızı
sakladığımız çoçukluk anılarımız…
En sevdiğimiz annemizi kaybederken
kimsenin bilmediği içimizdeki duygularımız…
Daha nice kendimizde saklı kör gözlü anılarımız…
Kör kuyudur insan,
baktığında karanlıkları andıran ışıksızlığı,
Hiç ölmeyecekmiş gibi hayata bakış açısı…
Hayasızca tavırları ve kimseye söyleyemedi
günahlarıyla bir kör kuyudur insan…
Bilmem ama, hayat içinde neleri barındırmıyor ki
körleri,topalları,kimsesizleri ,yetimleri,
yitik sevdalıları,şehadet aşıklarını,
ne, nezaman,nerde ve kime söylenirse söylensin ama…
Ateşe dayanabileceğimiz kadar günah işlemek…
Allah’tan çekinerek hayat sürmek…
bizim yegane düsturumuz olmalıdır…
Ne söylediğin ne kadar önemli ise sen işte
O kadarsın…
ALLAH’a yakın ol…
Kullardan uzak…
Gidilecek menzil uzun…
Azığın yetermi sana…
Bir bak bir düşün…
Kentin çıkmaz sokaklarından bir
çıkış yolu bul kendine…
Alıntı
