Hangi mevsimin baharında kaldı sevdalarımız?
Onulmaz dertlere göğüs gerdiğimiz zamanlarda,
Masum kelimeler düşürdüğümüz sayfalar arasında,
Acısını hissettiğimiz tüm kırıklıkların gölgesinde,
Ayrılığın en dokunaklı olduğu hasret yalnızlıklarında…
Sevgilerimiz hasada,
Sevdalarımız hazana kaldı…

Hangi karanlığın ortasında kaldı sevdamız?
Yıldızsız gecelerde ışığa hasret kaldığımız zamanlarda,
Güneşin hangi dağlar ardında gizlendiğini düşündüğümüzde,
Sabahlarını beklediğimiz gecelerde,
Gün doğmasın dediğimiz karanlıklarda…
Sevgilerimiz hasada,
Sevdalarımız hazana kaldı…

Hangi dürülü sevgiler arasında kaldı sevdamız?
Susuzluğun susamışlığında,
Karanlığın ışığında,
Zemherilerin soğuğunda,
En sıcak zamanların serinliğinde…
Sevgilerimiz hasada,
Sevdalarımız hazana kaldı…

Hangi günahın tövbesinde kaldı sevdalarımız?
Ağlayan bir çocuğun gözlerinde,
Hüzünle titreyen satırlar arasında,
Bir yağmurun gölgesinde,
Zamanın zamansızlığında…
Sevgilerimiz hasada,
Sevdalarımız hazana kaldı…

Hangi acının sabredişlerinde kaldı sevdamız?
Bir bebek teninin kokusunda,
Ellerinin yumukluğunda,
Gözlerinin ışığındaki masum gülüşlerinde,
Dudaklarının ardındaki kendince anlamlı kelimelerinde…
Sevgilerimiz hasada,
Sevdalarımız hazana kaldı…

Hangi sahraların ortasında susuz kaldı sevdamız?
Yürek dilinde gizli, en ezilmiş hasretlerde,
Sevgiliden istediğimiz en nazlı duruşlarda,
Dualarımız ardındaki sessiz aminlerde,
Umarak ellerimizi açtığımız semada…
Sevgilerimiz hasada,
Sevdalarımız hazana kaldı…