..hÜznÜmÜ sevİyorum..
…YÜREK İKLİMİ…
HÜZNÜMÜ SEVİYORUM
HAYAT içine savrulmuş milyonlarca tohum var.
Bazen yağmuru aratmayan göz yaşlarına şahit oluyor yüreğim.,
bazen şahit olunan oluyor gözlerim…
Her şey iç içe yaşam içinde..Kötü varsa ancak iyinin olduğunun farkına varıyoruz..
Güzellik çirkinin varlığına borçlu makamını…Mutluluk ise hüzne borçlu mahiyetini..
Tezatsız dengelenemiyoruz dünyada kendimizi..,
Siyah yoksa beyaz .,Kötü yoksa iyi bulamıyor anlamının rengini…
O yüzden arada akmalı gözden yaşlar ve var olmalı hüzün hayatımızda gerektiği kadar..
Kıvamında bir hüzünde gerekli ruhlara mutluluk ve huzur var kıymet bilmek için..
Bazen keyifle okunan bir kitabın satır aralarındaki baskı hatası nasıl kaçırırsa da kitaba dair iştiyakımızı.,
satır arası hüzünler asla bozmamalı yaşam anlayışımızı..
Var olan ve başa gelen her şeye tevekkül edebilmek asıl olan..
O öyle bir Rabb’ki gereksiz ve hedefsiz tek bir zerreyi dahi yaratmayan ve bir yerden bir yere sevk etmeyen..
O yüzden “Ey Rabbim! Senden ne gelecekse gelsin.!
Sen ki, rahmetinle de, kahrınla da güzelsin!” diyebilmek tüm yürek teslimiyetiyle….
Beklenmedik satırarası hüzünlere tevekkül ile tebessüm edebilmek…
Her şeyi ilahi bir terbiye imtihan veya hediye hükmünde görebilmek..
Bilinçli bir tercih aslında huzur ve mutluluk..
Etrafa saçılan her türlü tohum aslında kişinin kendi tercihine bağlı olarak şekil alıyor zannımca..
Hüznü dahi sevebiliyorsak eğer belli bir süre sonra mutluluk olarak geri dönüşümünü alabiliyoruz aslında.
O yüzden yaratılmış her şeyi sevmek gerek Yaradan’dan ötürü..
O yüzden şefkatle kucaklayabilmek gerek kainattaki tüm zerrecikleri ve tüm yürekleri..
Zengin borcunu ödemeli fakire ki, hak etsin iki cihan servetini..
Zahmet çekmeli biraz rahmete kavuşmak için kişi..
Merhamet etmeli kainata.,merhamete mahzar olmak için..
Yaşayabilmek gerek her şeye rağmen, yaşatabilmek için..
Hüznü de yaşamak gerek., mutluluğun kıymetini daha iyi bilebilmek için.,
Var olmak gerek varım demek her şeye rağmen…
Barışık olmak gerek.,en başta kendimizle ve hakikatle.!
Önce kendi hayatımızın cesuru olmak gerek….
Satır arası kadar kısa ve dar alanlara sıkıştı artık yaşamlarımız..
Yine bu satır aralarında yaşanıyor hüzünlerimiz yada mutluluklarımız..
Satır arası alınan nefesler kadar hayatımız ve satır araları kadar da kısa artık yaşantılarımız..
Bu kısacık zaman dilimlerini bereketlendirmek adına
hep güzelden ve iyiden yana atsın inşaAllah nabızlarımız..
Bir okuma molasıdır belki satır arası yaşanılan bir hüzün.,
Kıymetini bilmek gerek…Hüznünüze sahip çıkmalıyız…
Ne dersiniz.?
seLam sevgi dua iLe ilkAy ONAY
Alıntı
aleyna24 Nickli Üyeden Alıntı
