Konu: Hayýrlý Cumalar

ÝLÝ : GENEL
TARÝH : 28 Ekim 2016

DÎN-Ý MÜBÎN-Ý ÝSLAM

---

Cumanýz mübarek olsun Aziz Kardeþlerim!

Okuduðum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz þöyle buyurmaktadýr: “Ey Ýnsanlar! ‘Þeytana tapmayýn. O, sizin apaçýk düþmanýnýzdýr. Sadece bana kulluk edin. Ýþte dosdoðru yol budur.’ diyerek sizden söz almadým mý?” 1 Okuduðum hadis-i þerifte ise Peygamberimiz (s.a.s) þöyle buyuruyor: “Ben size gecesi gündüz gibi, apaçýk bir yol býraktým.”2

Kardeþlerim!

Hz. Ömer anlatýyor: Bir gün Peygamberimiz (s.a.s)’in yanýnda oturuyorduk. Bir adam çýkageldi. Elbiseleri bembeyazdý. Saçlarý simsiyahtý. Üzerinde bir sefer, bir yolculuk izi yoktu. Aramýzda onu tanýyanýmýz da yoktu. Peygamberimiz (s.a.s)’in huzurunda oturdu. Dizlerini Resûl-i Ekrem (s.a.s)’in dizlerine yasladý. Ellerini de dizlerinin üzerine koydu. Ve dedi ki:

” Ey Muhammed! Bana Ýslam’ý anlat.”

Resul-i Ekrem (s.a.s);

“Ýslam; Allah’tan baþka ilah olmadýðýný Muhammed’in Allah’ýn elçisi olduðunu kabul etmen, namazý dosdoðru kýlman, zekâtý vermen, Ramazan orucunu tutman ve eðer imkânýn varsa haccetmendir.”

buyurdu. Gelen zat,

“doðru söyledin”

dedi. Hz. Ömer diyor ki:

“Adama þaþýrdýk, hem soru soruyor, hem de tasdik ediyordu”.

Sonra o kiþi” ÙŽbana imaný anlat” dedi.

Allah Resulü (s.a.s) “Ýman; Allah’a, meleklerine, peygamberlerine, kitaplarýna, ahiret gününe, kadere, hayrýn ve þerrin Allah’tan olduðuna inanmandýr.”

dedi. Bu cevap üzerine adam, yine

“doðru söyledin” dedi.

Bu sefer ” Bana ihsaný anlat” dedi.

Peygamberimiz (s.a.s):

“Ýhsan, Allah’ý görüyormuþçasýna O’na ibadet etmendir. Her ne kadar sen O’nu göremesen de O, seni her an görüyor”

karþýlýðýný verdi. Adam yine “doðru söyledin” dedi. O zat, bir soru daha sordu;

Kýyamet ne zaman kopacak” dedi. Resul-i Ekrem (s.a.s):

“Bu konuda kendisine soru sorulan kimse, soruyu sorandan daha bilgili deðildir” buyurdu.

O þahýs aramýzdan ayrýlýp gidince, Peygamberimiz (s.a.s):

“Bu sorularý soran kimdi biliyor musunuz?” dedi. “Allah ve Resulü daha iyi bilir” dedik. Efendimiz (s.a.s): “O Cebrail idi, size dininizi öðretmek için geldi” buyurdu.3

Kardeþlerim!

Ýslam kaynaklarýnda Cibril hadisi diye bilinen bu hadis, bize Ýslam’ýn þartlarýný, imanýn esaslarýný, ahlakýn ilkelerini açýk bir þekilde göstermiþtir. Buna göre Ýslam, açýk, net, sade, arý, duru ve berraktýr. Bu kadar açýk hükümler varken, elde Kur’an gibi bâkî bir hakikat bulunuyorken, Yüce Dinimiz Ýslam’ý; sýr, gizem, rüya, keþif, kerametler ve gelecek tasavvurlarý üzerine bina etmeye kalkýþmak asla kabul edilemez. En büyük keramet daima sýrat-ý müstakim üzere olmaktýr. Önümüzde Peygamberimiz (s.a.s) gibi büyük bir rehber varken, kurtarýcý beklentileri içerisinde, kýyamet alametleri üzerinden bir din ihdas etmek asla kabul edilemez. Hassaten Kur’anýn tarif ettiði “karmakarýþýk rüyalar” üzerine asla bir din bina edilemez. Allah’ýn açýk hükümleri dururken, heva ve heves eseri olan rüyalarla amel edilemez. Resûl-i Ekrem (s.a.s)’in sahih hadisleri dururken rüyalarla iyi kötüye, kötü iyiye dönüþtürülemez. Zulüm ve haksýzlýk rüya üzerine bina edilemez. Zira Peygamberlerin rüyasý dýþýnda hiçbir kimsenin rüyasý bir bilgi kaynaðý olarak kabul edilemez. Rüyalarla insanlarýn vicdanlarý, gönül dünyalarý istismar edilemez.

Aziz Kardeþlerim!

Cebrail (a.s)’ýn kýyamet ne zaman kopacak? sorusuna Peygamberimiz (s.a.s)’in verdiði cevap çok manidardýr; “Bu konuda kendisine soru sorulan kimse, soruyu sorandan daha bilgili deðildir” buyurmuþtur. Buna raðmen gayb âlemine dair, Peygamberimiz (s.a.s)’in bile “ben bilmiyorum” dediði bilgilerle akýllarý karýþtýrmak, zihinleri bulandýrmak beyhudedir. Bugün birilerinin gayptan verdiði haberler üzerine hayatýmýzý bina etmemiz anlamsýzdýr. Gayb ve melekût âlemine dair kýyamet senaryolarý üzerinden dini anlamak, dini okumak kabul edilemez.

Kardeþlerim!

Bize düþen ahirete inanmak ve ona hazýrlanmaktýr. Bir gün bir sahabi, Allah Resulü’ne “kýyamet ne zaman kopacak?” diye sorduðunda, Peygamberimiz (s.a.s), “O gün için ne hazýrladýn?” diye cevap verdi.4 Allah Resulü (s.a.s), bu cevabý ile bize kýyametin ne zaman kopacaðýyla ilgilenmek yerine, ondan sonrasý için ne hazýrladýðýmýzý sorgulamamýzý öðütlemektedir.

Kardeþlerim!

Hutbemi Kur’an-ý Kerim’de bize öðretilen bir dua ile bitiriyorum.

DUA

Rabbimiz! Bizi doðru yola eriþtirdikten sonra kalplerimizi saptýrma, bize tarafýndan bir rahmet baðýþla. Kuþku yok ki lütfu bol olan yalnýz sensin”5 ...

---

KAYNAK

1 Yasin, 36/60-61. 2 Ýbn Mâce, Mukaddime, 43. 3 Buhâri, Ýman, 37. 4 Müslim, Birr, 164, Tirmîzi, Zühd, 50. 5 Âl-i Ýmrân, 3/8.

---

Hazýrlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüðü

ÝLÝ : GENEL
TARÝH : 4 KASIM 2016

ÖRNEK ÜMMET OLABÝLMEK

---

Cumanýz Mübarek Olsun Aziz Kardeþlerim!

Okuduðum âyet-i kerimede Yüce Rabbimiz, þöyle buyuruyor: “Doðrusu sizin ümmetiniz yani Ýslam ümmeti bir tek ümmettir. Ben de sizin Rabbinizim. Öyleyse bana ibadet ediniz” 1 Okuduðum hadis-i þerifte ise Peygamberimiz (s.a.s) þöyle buyuruyor:

“Müminlerin birbirlerine olan baðlýlýðý, birbirine kenetlenerek inþa edilmiþ bir binanýn tuðlalarý gibidir.”2

Kardeþlerim!

Sahabeden birkaç kiþi, Mescid-i Nebevi’de kendi aralarýnda sohbet ediyorlardý. O esnada sahabeden Selman, mescide girdi. Bunun üzerine sohbet etmekte olanlardan birisi yanýndakilere sýrayla “aileniz, soyunuz sopunuz nedir?” diye sordu. Sohbet halkasýnda bulunanlardan her biri kendi ailesini, soyunu sopunu överek zikretmeye baþladý. Nihayet bu þahýs, Selman’a dönerek :

“Senin soyun sopun, sülalen nedir ey Selman?” dedi. Aslýnda bu soruyla onu zor durumda býrakmayý arzuluyordu. Zira onun Selman’la arasýnda þahsi bir problemi vardý. Herkes Selman’ýn ne diyeceðini merakla beklerken þu ibretlik sözler döküldü dilinden:

Ben Ýslam oðlu Selman’ým. Allah, dalaletteydim Ben beni Muhammed Aleyhisselam ile hidayete erdirdi. Beni Allah, fakirdim Ben Muhammed Mustafa’yla zenginleþtirdi. Beni Allah, köleydim Ben Muhammed Mustafa’yla özgürleþtirdi.”

Bu konuþmalarý duyan Hazreti Ömer topluluðun yanýna gelerek, “Benim kim olduðumu, benim de soyumu sopumu öðrenmek ister misiniz?” diye sordu. Ve sonra dedi ki:

Ben de Ýslam oðlu Ömer’im, Ýslam oðlu Selman’ýn kardeþiyim.”

Kardeþlerim!

Din-i Mübin-i Ýslam, iki büyük temel üzerine inþa edilmiþtir: Birisi tevhit, diðeri vahdettir. Tevhit, Allah’ýn birliðine imandýr, Allah’ýn vahdaniyetini ikrardýr. Kur’an-ý Kerim bir tevhit kitabýdýr. Bütün peygamberler ve Hatemü’l-Enbiya Muhammed Mustafa (s.a.s), bir tevhit peygamberidir. Allah’ýn bize farz kýldýðý bütün ibadetler; namazýmýz, orucumuz, haccýmýz, kurbanýmýz, zekâtýmýz, her biri birer tevhit eylemidir. Kýymetli Kardeþlerim! Tevhitten sonra en büyük temel ilke vahdettir, müminler arasýnda birliktir. Birlik olmadan ümmet olmaz, ümmet olmadan tevhid olmaz. Tevhid ve vahdet olmadan da Yüce Rabbimizin, þu âyet-i kerimesinin gayesi gerçekleþmez:

“Siz, insanlar için var kýlýnmýþ en hayýrlý ümmetsiniz. Ýyiliði emreder, kötülükten alýkoyarsýnýz ve siz Allah’a iman edersiniz.”3

Aziz Müminler!

Bu âyet-i kerime bizlere göstermektedir ki; Ýslam ümmetinin en büyük gayesi, yeryüzünde iyiliði egemen kýlmak, kötülüðü ortadan kaldýrmaktýr. Her daim ahlak, adalet, fazilet ve iyiliðin yanýnda yer almaktýr. Her türlü kötülüðün, þerrin ve batýlýn karþýsýnda durmaktýr. Nerede bir zulüm, bir haksýzlýk, bir adaletsizlik varsa ona engel olmak için gayret göstermektir. Zira bu güzellikler, Rabbimizin övgüyle söz ettiði en hayýrlý ümmetin vasýflarýdýr.

Aziz Kardeþlerim!

Tevhide karþý en büyük günah, en büyük zulüm þirktir. Allah’a ortak koþmaktýr. Tevhidi bozmaktýr. Allah’ýn vahdaniyetini ikrardan, O’na imandan yüz çevirmektir. Vahdete karþý en büyük günah ise tefrikadýr. Ümmeti bölmektir. Ümmeti parçalamaktýr. Bozgunculuk yapmaktýr. Ümmetin arasýna fitne, fesat ve nifak sokmaktýr. Asabiyet, kin, öfke, nefret, gibi cahiliye kalýntýlarýyla kardeþleri birbirine düþürmeye çalýþmaktýr.

Kardeþlerim!

Bugün müminler topluluðu olarak ümmet bilincini yeniden inþa etmeye ihtiyacýmýz var. Bugün Ýslam coðrafyasýnda barýþ ve esenliði, þefkat ve merhameti, hak ve hakikati yeniden egemen kýlmaya ihtiyacýmýz var. Unutmayalým ki, örnek ümmet olabilmenin yolu gönülleri bir, gayeleri bir, samimiyet ve sadakatle bezenmiþ kardeþler olmaktan geçer. Aziz Kardeþlerim! Hutbemizi þu duayla bitirmek istiyorum:

Allah’ým! Bozgunculuktan, düþmanlýktan, münafýklýktan, ihanetten ve kötü ahlaktan sana sýðýnýrýz. .4 Bizleri bu kötülüklerden muhafaza eyle! Ümmeti Muhammed’i yeniden ve ebediyen aziz bir ümmet eyle Allah’ým!

---

KAYNAK

1 Enbiyâ, 21/92. 2 Buhari, Salat, 88; Müslim, Birr ve Sýla, 65. 3 Âl-i Ýmran, 3/110. 4 Ebû Dâvûd, Vitr, 32.

---

Hazýrlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüðü

ÝLÝ : GENEL
TARÝH : 11 KASIM 2016

KELÝME-Ý ÞEHADET

---

Aziz Müminler!

Yüce Rabbimiz þöyle buyurmaktadýr: “Ýlâhýnýz bir tek olan Allah’týr. O’ndan baþka ilâh yoktur. O Rahmân’dýr, Rahîm’dir.”1 Okuduðum hadis-i þerifte ise Peygamberimiz (s.a.s) þöyle buyurmaktadýr: “Kim samimiyetle Allah’tan baþka ilâh olmadýðýna ve Muhammed’in Allah’ýn Elçisi olduðuna þehadet ederse Allah, ona cehennemi haram kýlar.”2

Mümin Kardeþlerim!

Bir kelime düþünün; kiþiyi mümin ve Müslüman eyleyen. Bir söz düþünün; bizleri kula kul olmaktan kurtarýp sadece Allah’a kul yapan. Bir cümle düþünün; hayatýmýzýn anlamýný, yaratýlýþýmýzýn gayesini ifade eden. Bir söz düþünün ki; insanýn ahiretini ve ebedi hayatýný kurtaran. Ýþte bu söz, bu kelime, kelime-i þehadettir.

Kýymetli Kardeþlerim!

Kelime-i þehadet, varlýk sahnesine çýkýþýndan baþlayýp sonsuzluða uzanan yolda insanýn hayatýný sürekli aydýnlatan bir hakikat beyanýdýr. Kelime-i þehâdet, ömrümüz boyunca mümince bir duruþ sergileyeceðimize dair Rabbimize verdiðimiz saðlam bir misaktýr. Kelime-i þehâdet, coðrafyalarýmýz, dillerimiz, ýrklarýmýz farklý olsa da bizleri ayný inanç, ayný duygu ve ayný ideallerde buluþturan, birbirimize sýmsýký kenetleyen ve Efendimize ümmet kýlan bir tevhid ve vahdet beyanýdýr.

Kardeþlerim!

Bizler, yeni doðan yavrularýmýza isim koyarken onun sað kulaðýna “þehâdetleri dinin temeli” olan ezaný okuruz, sol kulaðýna ayný þehâdeti tekrarlayan kâmeti getiririz. Ýslâm’la müþerref olacak kimseye öncelikle kelime-i þehâdeti öðretiriz. Hayatýnýn son demlerinde olan kardeþlerimize kelime-i þehâdeti telkin ederiz. Aslýnda bütün bunlar, insan ömrünün, kelime-i þehâdetle baþlayýp, kelime-i þehâdetle nihayet bulmasýnýn gereðine dair mesajlar içerir.

Aziz Müminler!

Kelime-i þehâdet, Ýslam’ýn özünü oluþturan iki temel üzerine kurulmuþtur. Kelime-i þehadetin,Eþhedüen la ilahe illallah þeklindeki birinci kýsmý, sadece Allah’a kul olunmasý, kula kulluk edilmemesi, Allah’tan baþka kimseye boyun eðilmemesi anlamýna gelir. Bu söz öyle bereketli bir anlam içerir ki; her muhtaç, aradýðýný onda bulur. Bunu bir mazlum söylediðinde, “Zalimin zulmü varsa mazlumun Allah’ý var.” demiþ olur. Bunu bir yetim, kimsesiz, boynu bükük bir garip söylediðinde, “Dayanaðým, sýðýnaðým, ümidim sadece sensin Ya Rabbi!” demiþ olur. Bir âlim söylediðinde, “Mutlak bilginin kaynaðý sensin Allah’ým. Sen her þeyi hakkýyla bilensin.” demiþ olur. Bir idareci, bir yönetici dediðinde, yani “Rabbim! Senden baþka galip yoktur. Güç ve kuvvetin yegâne sahibi sensin. Ben de senin bir kulunum.” demiþ olur.

Deðerli Kardeþlerim!

Kelime-i þehâdetin ve eþhedünne muhammeden abduhu ve rasulühu þeklindeki ikinci kýsmý, Ýslam Peygamberi Muhammed Mustafa (s.a.s)’in peygamberliðini kabul ve tasdiktir. Bu söz, “Allah bizleri yarattý ve baþýboþ býrakmadý. Rýzasýna uygun bir hayatý nasýl yaþayacaðýmýzý öðretmek için bizlere elçiler gönderdi. Bizi önemsedi. Bizleri Son peygamber Muhammed Mustafa (s.a.s)’e ümmet olmakla þereflendirdi.” demektir. “Bizler, Kur’an ile birlikte Peygamberimizin sünnetine ve rehberliðine tabi olacaðýz.” diye söz vermektir.

Kardeþlerim!

Unutulmamalýdýr ki, kelime-i þehâdet bir bütündür. Sadece Eþhedüen la ilahe illallah deyip ve eþhedünne muhammeden abduhu ve rasulühu kýsmýný kabul etmeyen kiþi iman etmiþ olmaz. Zira Allah’a, Peygamberimize ve onun getirdiklerine tereddütsüz bir þekilde inanmadan mümin olunamaz.3 Bu esas, bidayetinden kýyamet sabahýna kadar Ýslam’ýn, asla deðiþmeyecek olan bir hakikatidir. Aziz

Kardeþlerim!

Yüce Rabbimiz, bizleri kelime-i þehâdetin bereketinden bir an olsun mahrum býrakmasýn. Bizleri onun doðrultusunda bir hayat sürenlerden, her nefesini de son nefesini de kelime-i þehadet ile tüketenlerden eylesin.

---

KAYNAK

1) Bakara, 2/163. 2) Buhârî, Ýlim, 49. 3) Nisâ, 4/150-151; A’râf, 7/158.

---

Hazýrlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüðü

18 Kasým 2016 Cuma Hutbesi.ÜMMÜ’L-KÝTAP: FATÝHA

ÝLÝ : GENEL
TARÝH : 18 KASIM 2016

ÜMMÜ’L-KÝTAP : FATÝHA

---

Cumanýz Mübarek Olsun Aziz Kardeþlerim!

Yüce Kitabýmýz Kur’an-ý Kerim’de bir sure vardýr ki; onun adý, Ümmü’l-Kitap’týr, yani Kitab’ýn anasýdýr. Rabbimiz, Kerim Kitabýna onunla baþlamýþtýr. [1] Peygamber Efendimiz (s.a.s) de, bütün namazlara onunla baþlamamýzý istemiþtir.[2]

Kardeþlerim!

Ýþte bu sure, hepimizin bildiði Fâtiha’dýr. Allah Resûlü, Fâtiha’nýn, Rabbimiz ile aramýzda bir konuþma, bir diyalog olduðunu haber vermiþtir. Bizlere sayýsýz nimetler bahþettiði ve bizleri muhatap kabul ettiði için Fâtihâ’nýn hemen baþlangýcýnda Rabbimize hamd ederiz.

“Hamd, övgü, âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur.” dediðimizde,

Âlemlerin Rabbi,

“Kulum bana hamd etti.” buyurur.

Bizler,

“O, Rahmân ve Rahîmdir.” dediðimizde,

Yüce Allah,

“Kulum bana senâ etti. Beni övdü, methetti.” buyurur.

Bizler,

“O, hesap gününün, âhiret gününün sahibidir.” dediðimizde,

Rabbimiz,

“Kulum beni yüceltti.” buyurur

ve Fâtiha’nýn bu ilk bölümünde bizimkendisine hamd-ü senâ etmemiz vesilesiyle hoþnutluðunu ifade eder. Fâtiha’nýn ikinci bölümünde ise halimizi ve isteklerimizi Rabbimize arz ederiz.

“Yalnýz sana ibadet ederve yalnýz senden yardým dileriz.” dediðimizde,

Rabbimiz,

“Bu, kulum ile benim aramdadýr. Kulumun isteðine icabet edeceðim.” buyurur.

“Bizi doðru yola, kendilerine nimet verdiklerinin yoluna ilet; gazaba uðrayanlarýnve sapmýþlarýn yoluna deðil.” dediðimizde,

Allah Teâlâ,

“Ýþte kulumun bu talebi karþýlýksýz kalmayacaktýr. Kulum ne istiyorsa onundur.” buyurur.[3]

Aziz Kardeþlerim!

Fâtiha, Kerim Kitabýmýzýn muhteviyatýnýn, insanlýða gönderiliþ amacýnýnözü ve özetidir. Yaratýlýþýmýzdaki gaye ve hikmetin bir beyanýdýr. Bizler, nazm-ý celili açtýðýmýzda evvela Fâtiha’yý okuruz. Her gün beþ vakit namazda Rabbimizin huzuruna Fâtiha’yla çýkarýz. Kelime-i þehâdetle Allah’a verdiðimiz kulluk misakýmýzý,her gün onunla tazeleriz. Mümin olma ve kalma þuurumuzu,Fâtiha ile diri tutarýz. Allah’ýn yüceliði, adaleti, engin merhameti ve sonsuz kudretini tekrar tekrar onunla idrak ve ikrar ederiz. Rabbimize þükrümüzü, hamdimizi, övgümüzü, minnetimizi her gün onunla dile getiririz. Bir beþer olarak kusurlarýmýzý, niyazýmýzý, maðfiret talebimizi her gün Rabbimize onunla arz ederiz. Gönüllerimize Fâtiha’ylaþifa dileriz. Dert ve sýkýntýlarýmýza onunla deva ararýz. Hâsýlý yaratýlýþýmýzý ve varlýðýmýzý anlamlandýran Fâtiha, kalplerimize dermandýr. Akýllarýmýza rehberdir. Bitmez tükenmez bereketlere açýlan rahmet kapýmýzdýr.

Kardeþlerim!

Namazlarýn her rekâtýnda Fâtiha’yý okumamýzýn istenmesi, sadece dilimizle onu terennüm etmek için deðildir. Bilakis, onu derinden kavramak ve hayatýmýza onun anlamýyla yön vermek içindir. Zira Fâtiha’nýn her âyeti, her kelimesi, mümince bir bilinç, mümince bir duruþ, mümince bir hayat bahþeder bizlere. Gönüllerimize ferahlýk verir. Gözlerimizin ve zihinlerimizin önünde muazzam bir ideal ve ufuk açar. Fâtiha, her gün bizim için yeni bir canlanýþa, yeni bir diriliþe vesile olur. Rabbimize sunduðumuz özlü bir dilekçemizdir o.

Besmele ile dilekçeyi sunduðumuz makamý belirtiriz. Hamd ile o makamýn sahibini yüceltiriz. “Rahman” ve “Rahim”isimlerinin verdiði ümit ile “din gününün sahibi” ifadesinin verdiði korku arasýnda Rabbimizin huzuruna çýkarýz. Tüm acizlik ve güçsüzlüðümüzle arzu halimizi Rabbimize sunarýz. Biliriz ki; sýðýnaðýmýz, dayanaðýmýz, tükenmeyen ümidimiz yalnýzca O’dur. Kendisine kullukta bulunulacak, el açýlýp medet umulacak yegâne güç ve kudret O’dur. Bizi sýrât-ý müstakiminde, yaniKur’ân’ýn, peygamberlerin, þehitlerin, salihlerin, iyilerin dosdoðru yolunda sabit kýlacak O’dur. Bizi gazap ve azabýndan koruyacak, bu yolun sonunda ebedi nimetlere ulaþtýracak olan da yine yalnýzcaYüce Rabbimizdir.

Kardeþlerim!

Hutbemizi þu dua ile bitirmek istiyorum:

TAVSÝYE

Rabbimiz! Bizi ve nesillerimizi,Fâtiha’nýn hakikatlerinden ayýrma! Bizleri Fâtiha’nýn bereketinden mahrum býrakma! Ya Rabbi! Fâtiha’yý çokça okuyan, anlayan ve hayatýna yansýtanlardan kýl bizleri!

---

KAYNAK

[1] Fâtiha, 1/1-7. [2] Buhârî, Ezân, 95. [3] Müslim, Salât, 38.

---

Hazýrlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüðü[/INDENT]

ÝL : GENEL
TARÝH : 2 ARALIK 2016

YERYÜZÜNÜN KÜÇÜK VE ONURLU HALÝFESÝ: ÇOCUK

---

Kardeþlerim!

Küçük yaþlarýndan itibaren Peygamberimiz (s.a.s)’in yanýnda yetiþen Enes (r.a)’in Ebû Umeyr isminde bir kardeþi vardý. Kuþlarý çok seviyordu Ebû Umeyr; serçe besliyordu. Bir gün bu küçük çocuðun mahzun hali Efendimizin dikkatini çekmiþti. Nedenini sordu. Ebû Umeyr’in serçesinin öldüðünü ve bundan dolayý çok üzüldüðünü öðrendi. Bunun üzerine Rahmet Elçisi, Ebû Umeyr’in yanýna gitti, þefkatli elleriyle onun baþýný okþadý ve onu teselli etti. Üstelik bununla da yetinmedi. Küçük arkadaþýnýn evine taziyeye gidip onunla uzunca bir süre sohbet etme büyüklüðünü de gösterdi.1 O bir þefkat elçisiydi. O, bir merhamet pýnarýydý. Kaybettiðimiz çocuk yanýmýzý bizlere yeniden o hatýrlattý. Özlediðimiz masumiyetimizle bizi yeniden o tanýþtýrdý. Onun için çocukluk ve çocuklar, insanýn içindeki cennetin nefesiydi.

Aziz Müminler!

Çocuk, göz aydýnlýðýdýr, gözün nurudur; bize Kur’ân böyle öðretir, böyle söyler. 2 Göz, nurunu yitirdiði zaman, önünü göremez, istikbalini kaybeder. Aile ve toplumun istikbali de çocuklardýr. Çocuk ihmal edilir, ötelenir ve örselenirse aile ve toplum, geleceðini göremez. Ýnsanlýk, çocuk için iyilik düþünmedikçe, dünyayý çocuklarýn geleceðine göre tasarlamadýkça huzura kavuþamaz. Çocuða “yeryüzünün küçük ve onurlu halifesi” gözüyle bakmadýkça felah bulamaz. Þu bir gerçektir ki; bütün çocuklar masumdur ve bütün çocuklar her türlü güzelliði hak eder.

Kýymetli Kardeþlerim!

Üzülerek belirtelim ki; bugün dünya çocuklarý, doðuþtan sahip olduklarý haklardan mahrumdur. Onlar, Peygamberimizin merhametine ne kadar da muhtaçtýr. Zira þefkat ve merhamet yoksunu günümüz dünyasýnda pek çok çocuk ihmal edilmekte, türlü istismarlara maruz býrakýlmaktadýr. Kimi çocuklar, barýnma, beslenme, saðlýk, eðitim gibi en temel haklarýndan mahrum kalmaktadýr. Kimileri taþýyamayacaklarý bedensel ve duygusal yükler altýnda ezilmektedir. Kimileriyse acýmasýzca sokaðýn yalnýzlýk ve sahipsizliðine, açlýk ve ölüme terk edilmektedir.

Aziz Müminler!

Gönül coðrafyamýzdaki çocuklarýn her gün arþ-ý âlâya yükselen feryatlarý yüreklerimizi daðlamaktadýr. Musul’da, Halep’te, Arakan’da ve daha pek çok Ýslam beldesinde her gün onlarca, yüzlerce yavru zulüm altýnda inlemektedir. Nicesi ya sakat kalmakta ya yetim býrakýlmakta ya da hunharca katledilmektedir. Bugün ümmetin geleceði, zulüm ve vahþetin, savaþ ve þiddetin karanlýklarýnda yok olmaktadýr. Kendilerine huzurlu bir dünya býrakmamýz gereken nice yavru, dehþet içinde kývranmaktadýr. Ýnsanca yaþayabileceði bir diyar ararken Aylan çocuklarýn cansýz bedenleri, umutlarýyla birlikte kýyýya vurmaktadýr. Aslýnda kýyýya vuran, sadece çocuklarýn cansýz bedenleri deðil, tüm insanlýðýn insaf ve istikbalidir. Üzerine yaðan bombalarýn altýnda Ümran çocuklar, kendisine uzanacak bir yardým eli beklemektedir. Aslýnda göçük altýnda kalan, bütün insanlýðýn vicdan ve merhametidir. Nice masum, mazlum ve maðdurlar, her gün insanlýðý Yüce Yaratan’a þikâyet etmektedir.

Kardeþlerim!

Unutmamalýyýz ki, çocuklarýn varlýðý bizim için bir imtihandýr. Yazýk ki her geçen gün kaybediyoruz bu imtihaný. Yeryüzündeki her bir çocuðun gözyaþýndan biz sorumluyuz. Hesap günü yetimlerden sorulacaðýz, öksüzlerden, evsizlerden sorgulanacaðýz. Öyleyse artýk uyanmalýyýz kardeþlerim. Çocuklara daha erdemli bir insanlýk, daha güzel bir dünya býrakmak için çalýþmalýyýz. Her geçen gün etrafýmýzý saran kötülüklerle hep birlikte mücadele etmeliyiz. Bilhassa ümmetin yetimlerine þefkatle kol kanat germeliyiz. Peygamberimiz (s.a.s)’in “Ýnsanlara merhamet etmeyene Allah da merhamet etmez.”3 uyarýsý gereði merhameti kendimize þiar edinmeliyiz. Evlatlarýmýzý rahmet ve þefkat ikliminde yetiþtirmeliyiz. Onlarýn o tertemiz gönüllerinde var olan Allah sevgisini pekiþtirmeliyiz. Peygamberimizin örnek ahlakýný yavrularýmýza iyi tanýtmalýyýz.

Kardeþlerim!

Biliyorsunuz, yavrularýmýzý gönderdik ahirete. Yüreðimize düþtü ayrýlýk ateþleri. Adana’nýn Aladað ilçesindeki öðrenci yurdunda meydana gelen yangýn, hepimizin yüreðini yaktý. Bu elim olayda vefat eden yavrularýmýza ve kardeþlerimize Allah’tan rahmet, yaralýlara acil þifalar diliyorum. Rabbimiz, annebabalarýna ve yakýnlarýna sabr-ý cemil ihsan eylesin. Milletimizin baþý sað olsun. Yüce Rabbimiz, bizlere çocuklarýmýz için daha güzel, daha güvenli bir dünya kurmayý nasip etsin.

---

KAYNAK

1 Buhârî, Edeb, 112; Ebû Dâvûd, Edeb, 69. 2 Furkân, 25/74. 3 Bûhârî, Tevhid, 2.

---

Hazýrlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüðü

ÝLÝ : GENEL
TARÝH : 09.12.2016

HALEP’TE ÝNSANLIK ÖLMESÝN!

---

Salât ve Selâm Senin Üzerine Olsun Ey Allah’ýn Resûlü! Salât ve Selâm Senin Üzerine Olsun Ey Allah’ýn Habibi! Salât ve Selâm Senin Üzerine Olsun Ey Âlemlere Rahmet Nebi!

Kardeþlerim!

Önümüzdeki Pazar’ý Pazartesi’ye baðlayan gece hep birlikte Mevlid Kandilini idrak edeceðiz. Kandiliniz þimdiden mübarek olsun. Yüce Rabbimiz, hutbemin baþýnda okuduðum âyet-i kerimede, “Sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuþmayý uman, Allah’ý çok zikreden kimseler için Resûlullah güzel bir örnektir.” 1 buyuruyor. Rabbimiz, bizleri Resûlü’nün örnekliðinden, kutlu yolundan bir an olsun ayýrmasýn. Âlemlere Rahmet Efendimize duyduðumuz derin hürmet ve muhabbetimizi hiçbir zaman kalbimizden eksik etmesin. Bizleri onu doðru anlayan, doðru tanýyýp tanýtan, insanlýða takdim ettiði güzellikleri hakkýyla yaþayanlardan eylesin.

Aziz Müminler!

Bir þehir düþünün; insanlarýn evlerine bombalarýn, sofralarýna açlýðýn düþtüðü. Bir þehir düþünün; kimyasal silahlarýn acýmasýzca insanlarýn üzerinde denendiði. Bir þehir düþünün; kadýn, çocuk, yaþlý demeden her gün onlarca masumun hunharca katledildiði. Bir þehir düþünün; mazlumlarýn, maðdurlarýn feryadýnýn her an arþ-ý Rahman’ý titrettiði.

Kardeþlerim!

Bir þehir düþünün; hastanelerin aðýr bombardýman altýnda yýkýldýðý. Çaresizlikten yaralýlarýn tedavi edilemediði. Ýlaca hasret bekleyen hastalarýn yardým çýðlýðýnýn, sokaklarda yankýlandýðý. Bir þehir düþünün; yiyecek ekmeðin, içecek suyun, sýðýnýlacak bir evin bulunmadýðý. Ýnsanlarýn soðuktan donarak can verdiði.

Kardeþlerim!

Ýþte bu þehir, asýrlardýr gönül baðýmýzýn olduðu Halep’tir. Bugün Halep’te bir medeniyet, bir tarih, bütün insanlýðýn gözü önünde yok ediliyor. Kadim þehir, insanlarýyla birlikte haritadan siliniyor. Sözün tükendiði noktadayýz. Ýnsanlýk olarak tarihin en büyük acýlarýndan birisine, tarifi imkânsýz üzüntülere þahit oluyoruz. Egemen güçlerin bölgemizdeki hýrs, menfaat ve iktidar kavgasý uðruna Ýslam beldeleri harabeye dönüyor. Bir adým ötemizdeki topraklar feryat, kan ve gözyaþýna doydu. Sýnýrýmýzýn bittiði yerde þiddet ve nefret baþlýyor.

Kardeþlerim!

Soralým þimdi hep birlikte kendimize: Zalimler, zaferler devþirirken, mazlumlar tel örgüler önünde beklerken biz susacak mýyýz? Kudret sahipleri karþýsýnda dünya Müslümanlarý olarak sadece yutkunacak mýyýz? Buðzetmekle, kahretmekle, aðlayýp, sýzlanmakla mý yetineceðiz? Elbette hayýr! Millet olarak bizler hakký ve hakikati söylemeye, insaf ve vicdana çaðýrmaya, mazlumlarýn sesi, maðdurlarýn ümidi olmaya devam edeceðiz. Devam edeceðiz ki, insanlýk ölmesin! Bizler, Halep’ten yükselen ve yüreklerimizi daðlayan çocuk çýðlýklarýný, annelerin çaresiz feryadýný, babalarýn, yaþlýlarýn ah-u eninlerini elbette duyacaðýz. Duyacaðýz ki insanlýk ölmesin! Bizler, Halep’ten son bir ümitle bize uzanan elleri elbette boþ çevirmeyeceðiz. Çevirmeyeceðiz ki insanlýk ölmesin!

Kardeþlerim!

Necip milletimiz, “Kiþi, kardeþine yardým ettiði sürece Allah da ona yardým eder...”2 hadisini her daim þiar edindi. Hiçbir ayrým gözetmeksizin kendisine sýðýnan bütün muhacirlere ensar oldu. Yeryüzünün her tarafýna iyilik ve güzellikler taþýdý. Ýnsanlýðýn ölmediðini dünyaya asýrlarca bu millet haykýrdý. Bugünse sýra Halep’te. Bugün bize Halep’i yaþatmak, yine insanlýðýn ölmediðini haykýrmak düþüyor. Kardeþlerimize yalnýz olmadýklarýný göstermek, onlara bir umut ýþýðý olabilmek düþüyor.

Kardeþlerim!

Diyanet Ýþleri Baþkanlýðýmýz, Halep’teki mazlumlar ve maðdurlar için sivil toplum kuruluþlarýný bir araya getirerek yeni bir kampanyaya öncülük ediyor. “Halep’te Ýnsanlýk Ölmesin!” çaðrýsýyla baþlatýlan bu kampanyaya desteklerinizi bekliyoruz. Ve biliyoruz ki; her daim mazlumun sesi, maðdurun ümidi olan necip milletimiz, bu kampanyaya da duyarsýz kalmayacaktýr. Mazlum ve maðdur kardeþlerine dün olduðu gibi bugün de cömertçe yardým elini uzatacaktýr. Yüce Rabbimiz, yaptýðýnýz ve yapacaðýnýz yardýmlarý kabul eylesin.

---

KAYNAK

1 Ahzâb, 33/21. 2 Müslim, Zikir, 38.

---

Hazýrlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüðü

ÝLÝ : GENEL
TARÝH : 15 Aralýk 2016

HER ZORLUKLA BERABER BÝR KOLAYLIK VARDIR.

---

Cumanýz mübarek olsun aziz kardeþlerim.

Peygamberimiz (s.a.s)’in dünyayý teþriflerini idrak ettiðimiz Mevlid Kandili’nin arefesinde millet olarak menfur bir terör saldýrýsýna maruz kaldýk. Ýnsanlýktan yoksun cinayet þebekesinin düzenlediði bu meþum saldýrýda þehit olan kardeþlerimize bir kez daha Allah’tan rahmet, yaralý kardeþlerimize acil þifalar diliyorum. Rabbimiz, hepimize sabýr ve metanet ihsan eylesin. Milletimizin baþý saðolsun.

Kardeþlerim!

Cinayetler ister Ýstanbul’da, ister Halep’te ister Arakan’da iþlensin. Ýnsan öldüren, can alan, insanlarý katlederek emellerine ulaþmaya çalýþanlarýn peþini Yüce Rabbimizin ezeli iki hükmü asla býrakmayacaktýr. Birinci hüküm þudur ki;

“Her kim haksýz yere bir cana kýyarsa, bir insaný öldürürse bütün insanlarý öldürmüþ gibidir.” 1

Masum bir cana kýyan, insanlýðý katletmiþ bir cani olarak Allah’ýn huzuruna gidecektir. Ýstanbul’da 44 cana kýyanlar, 44 defa bütün insanlýðý katlettiler. Halep’te her bir çocuðu katledenler, insanlýðý defalarca katlettiler. Bu katliamlarý gerçekleþtirenler, bütün insanlýðý katletmiþ gibi hesap vereceklerdir.

Ýnsana kýyan canilerle ilgili Rabbimizin ikinci ezeli hükmü ise þudur:

“Her kim, bir mümini kasten öldürürse onun cezasý, ebedi olarak cehennemde kalmaktýr.” 2

Zira “Bir Müslümanýn öldürülmesi, Allah katýnda dünyanýn yok olmasýndan daha vahimdir.”3

Aziz Kardeþlerim!

Yüce Rabbimiz, Kerim Kitabýmýzda “Þüphesiz her zorlukla beraber bir kolaylýk vardýr.”4

buyurmaktadýr. Bizler inanýyoruz ki; millet olarak, Ýslam dünyasý olarak bugün yaþadýðýmýz sýkýntýlar, ebedi deðildir. Geçmiþte içinden geçtiðimiz zorlu süreçler, bizim için yeni diriliþlerin habercisi olmuþtur. Bugün de hep birlikte yaþadýðýmýz acýlarýn, çektiðimiz zorluklarýn akabinde yepyeni bir diriliþin, Rabbimizin lütuf ve rahmetinin bizleri beklediðine olan inancýmýz tamdýr. Yeter ki bizler, bu inancýmýzý, ümidimizi asla yitirmeyelim. Yeter ki bu uðurda üzerimize düþen görev ve sorumluluklarý hakkýyla yerine getirelim. Þehitlerimizin uðrunda canlarýný verdikleri deðerlerimizden, birlik-beraberlik ve kardeþlikten, hak ve adaletten asla taviz vermeyelim. Gönüllerimizi hiçbir ayrým gözetmeksizin birbirimize sýmsýký kenetleyelim. Aramýzdaki ülfet ve muhabbeti zedeleyecek her türlü söylem ve eylemden uzak duralým. Her türlü hile, tuzak ve oyuna karþý uyanýk olalým. Hiçbir insani ve ahlaki deðer tanýmayan cinayet þebekelerinin iþlediði cürümler karþýsýnda sükûnet ve itidali elden býrakmayalým.

Aziz Müminler!

Bizler inanýyoruz ki; Allah’ýn merhameti, adaleti, maðfireti ne kadar hak ise gazabý, laneti, kahrý da o kadar haktýr. Gözünü bile kýrpmadan onlarca masum cana kýyanlar ve bunlarýn yanýnda yer alanlar, elbette hak ettikleri cezayý bulacaklardýr. Varlýðýmýza, deðerlerimize, huzurumuza kast edenler, Allah’ýn “Kahhar” ismiyle kahrolacaklardýr.

Kardeþlerim!

Geliniz bu mübarek vakitte þu gönülden yakarýþlarýmýzla hep birlikte Yüce Rabbimize niyaz edelim:

TAVSÝYE

Rabbimiz! Birliðimize, dirliðimize göz dikenlere, izzetimize, þerefimize kast edenlere fýrsat verme! Milletimizi, Ýslam ümmetini her türlü dahili ve harici düþmanlardan muhafaza eyle! Halep’te insanlýk dýþý katliamlara uðrayan masum çocuklara, kadýnlara, yaþlýlara, hâsýlý bütün kardeþlerimize yardým eyle Allah’ým! Rabbimiz! Sen bizlere metanetli, ferasetli, iradeli olmayý lütfeyle! Terör ve vahþetten, kan ve gözyaþýndan beslenenlere karþý milletçe yekvücut olmayý nasip eyle! Ýnkârcýlara karþý bize yardým et! Yâ Rabbi! Bizleri, þehitlerimizin aziz hatýralarýna sahip çýkan ve onlarýn canlarýyla bizlere emanet ettikleri ulvi deðerlerimizi yaþatanlardan eyle!

---

KAYNAK

1 Mâide, 5/32. 2 Nisâ, 4/93. 3 Tirmizî, Diyât, 7. 4 Ýnþirâh, 94/5-8.

---

Hazýrlayan: Din Hizmetleri Genel Müdürlüðü