Bir gün Harûn Reşîd, kulubesinin önünde oturan Behlül'ün yanına gelir ve nasihat ister. Mübârek, ona iri bir hurma kütüğünü gösterir:
- Tut şunun ucunu, haydi kaldırmayı dene.

Halife zor da olsa kütüğün bir kenarını kaldırmayı becerir.
- Şimdi de öbür ucundan tut, tamam kaldır bakayım

Halife denileni yapar ama nefes nefese kalır.
- Şimdi ortaya geç iki ucunu da havalandır.
- Ama bu mümkün değil ki.
- Bak bu ucuna dünya diyelim, öbür ucu ahiret olsun...

Hazret-i Behlül dönüp giderken Hârun Reşid önünü keser 'İyi ama' der, 'nasihat bunun neresinde?'
- Sen, sen ol ikisini birden kaldırmayı deneme.