Günlük yasantimizin hemen her aninda duydugumuz ya da duymak istedigimiz ‘’Sevgi’’ tüm canlilarin vazgeçilmez gereksinimidir.Birlestirici, kaynastirici nitelikli sevgi, yüregimizin yarattigi özgün bir iklimdir.Dahasi insani bir duygu olup, Sait Faik’in dedigi gibi ‘’Insani sevmekle baslamaktadir her sey’’
Sevgi tanrisal bir güçtür.Sevgi, yasamak demektir.Sevgisizlik ise ölümdür.Çevreye yayilan sevgi, umutsuzlara umut olur yasamin törpülenmis baglarini onarir. Sevgi toplumsal birligin temelidir. Bencilligi, kötülükleri,çatismalari sevgiyle asmak mümkündür.Ünlü Ingiliz Tarihçi Tonybee’nin ‘’Insanoglunun toplumsal dayanismasindaki temel çatlaklar, sevginin atesi olmadikça kapatilamaz’’ özdeyisini sorumluluk üstlenmis herkes düsünmelidir. Sevginin isigi, insan yüregindeki ve yüzündeki kirisikliklari onaran büyülü eldir. Mevlana’nin söyleyisiyle ‘’sevgi acilari tatlandirir, bakirlari altina çevirir.Sevgiden bulanik sular arinir, dertliler sifa bulur’’ Sevgi özel hesaplarin ve çikar düsüncelerinin uzagindadir.Sevgi, bedel kabul etmez.Eger sevgi gerçekten varsa sevgi ekilen yerde sevinç boy atacaktir.Ataol Behramoglu ‘’Sevginin önünde’’ isimli siirinin bir dizesinde; ‘’Sevincin ürünüdür insan, nefretin deigil’’ der O halde her seyin basi olan sevgi, deger vermesini bilmektir. Birlikte olmaktan kivanç duymaktir ve nihayet bilinçtir, INSAN olmaktir.
Insan ömrü çok kisadir.Üzüntü ile geçen her gün yasanmamis demektir.Sevgiyle geçmeyen günü çikarmaliyiz hayatimizdan.Sevmek için sebepmi yok? O kadar çok ki.Nefes alabildigimiz, yürüyebildigimiz, sevmek duygusuna sahip oldugumuz için kisacasi insan olarak dünyaya geldigimiz için her seyi, ama her seyi sevmeliyiz.Sevgi tükenmez bir hazinedir, verdikçe çogalan, kisacasi sevmek vermektir.Vermek ise emek gerektirir.Tipki su dizelerde oldugu gibi:Insana Emek, Emege Eylem,Eyleme Yürek, Yürege SEVGI Gerek.
Oysa çevremize baktigimizda yasamin kati gerçegiyle yüz yüze geliyoruz.Sevgiyi hayatimizdan kovduk, yerine parayi,söhreti,ünvani,makami koyduk.Bunlar için yasiyoruz, bunlar için çalisiyoruz,, bunlar için savasiyoruz ve bunlar için birbirimizi üzüyor,kiriyoruz.Üstün olmak için yasiyoruz,yarisiyoruz, baskalarinin eksikleri üzerine kuruyoruz mutlulugumuzu.Insanlar degisiyor ve sevgiyi yitiriyorlar, oysa günümüz sorunlarini asmada insanligin elindeki en önemli güçlerden biridir sevgi, sevgiye her zaman yer vardir yeter ki istenilsin.
Bu noktada, Uzakdogu da bir budist tapinaginda geçen olayin anlatilma zamanidir.Bu tapinak, bilgeligin gizlerini aramak için gelenleri kabul etmektedir. Bir gün kapiya bir yabanci gelir ve bekler.Burada sezgisel bulusmaya inanilmaktadir.Kapida ses çikaran hiçbir gereç bulunmamaktadir.Bir süre sonra kapi açilir, içerideki bilgelik arayicisi ile yabanci arasinda sözsüz konusma baslar.Gelen yabanci, tapinaga girmek ve burada kalmak istemektedir.Içerideki, bir süre kaybolur.Sonra elinde agzina kadar suyla dolu bir kapla döner ve kabi yabanciya uzatir.Bu, ‘’yeni bir arayiciyi kabul edemeyecek kadar doluyuz’’ demektir. Yabanci, tapinagin bahçesinden aldigi bir gül yapragini dolu kabin içindeki suyun üstüne birakir. Gül yapragi suyun üzerinde yüzmektedir ve su tasmamistir.Içerideki Budist saygi ile egilir ve kapiyi açarak yabanciya yol verir.Suyu tasirmayan gül yapraginin ismi SEVGI’dir ve sevgiye her zaman yer bulunur.
Dostluklar sevgi üzerinde taht kurmustur.Ancak sevgi, dostlugun kapisini aralar.Iki yada daha çok kisinin duygu ve düsünceleri birligi sonucunda olusur.Gerçek dost, dostlugun erdemini tüm benliginde duyarak, onu yasayan ve ortaklik eden kisidir.Bu noktada dost ile dost görgneni ayirmak gerekir.Dost görünen, iyi günde iyilikleri paylasir, sikintili anda ortadan kaybolur.Dostlugun kollari hepimizi kucaklayacak kadar uzundur.Yeter ki dostlugun gerektirdigi özveri gösterilebilsin.Asagidaki dizeleriyle Üstün Gökmen’in siirinin tüm insanliga önderlik edecegine inanarak sizlere aktariyorum.
Yola çikinca her sabah,
Bulutlara selam ver,
Taslara, kuslara,
Atlara, otlara,
Insanlara selam ver,
Ne görürsen selam ver,
Sonra çikarip cebinden aynani,
Bir selam da kendine ver,
Hatirin kalmasin el gün yaninda,
Bu dünyada sen de varsin.
Ülestir dostlugunu varliga,
Bir kismi senide sarsin...
DOSTLUK VE SEVGIYLE KALIN.