zamanı böldüm uzaklarda
zamanı böldüm uzaklarda, parçalara
ne kadarı bendendi, ne kadarı benimdi hatırlamıyorum şimdi.
o bölünmüş zamanlarda işte ben
özledim seni anne, özlemeyeceğimi sandığım zamanları anımsayıp bir de
gözyaşı döktüm avuçlarıma.
özledim seni anne, zaman akıp gidiyor bulutlara takılıp ve
böldüm onu parçalara
kimisinde ben uyudum sabahlara, kimisinde bana kek pişirdiğin günler uyandı.
gecenin erken indiği günlerde sokaklara
sen evdeydin, ben biryerlerde...
zamanı böldüm uzaklarda, parçalara
'anne' diye diye
"Anne" dedim,
Büküldü boynum,
Sızladı yüreğim.
"Anne" dedim,
Katmerlendi özlemim,
Çünkü "anne",
Sen benim "annem"sin...
(alıntı)
Alıntı
