Müminin süsü, edebi ve takvasıdır.
Müminin süsü, edebi ve takvasıdır.
Dünyada ve ahirette geçerli tek süs , asıl şeref ve yok olmayan servet bunlardır.
ALLAH katında zengininde fakirinde değeri edebi kadardır.
Yüce ALLAH kimsenin yüzüne, süsüne, malına, nesebine, milletine bakıpta değer vermez.
O sadece kalplere ve ihlasla yapılan salih amellere nazar eder, kıymet verir. İnsan mal ile harama düştüğü gibi sıhhatle de azıp haddi aşabilir.
Çünkü insanı azdıran şeylerin başında mal ve sıhhat gelir. İnsan aslında hayvanlara bile muhtaç yaratılmıştır.
Malına ve sıhhatine bakıp kendini kimseye muhtaç hissetmezse, bu durum çok defa onun nefsini azdırır.,
kalbini nimeti verenden gaflete düşürür.
Bu da onun için gizli bir imtihan ve tuzak olur.
Çünkü gaflet onu isyana , isyan ise ateşe sevk eder "ALLAH Korusun" insan gülerek ateşe gider.
Bu halden "ALLAH'a sığınırız".
Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) buyurur ki ;
"İki nimet vardır ki , insanların çoğu onlarda aldanır. Bunlar : Sağlık ve Boş Zamandır.
Terbiye olmayan nefis , sürekli kötü işleri ister, onları tatlı bulur, lazım zanneder.
Halbuki bütün kötülükleri bir tuzlu denize benzer. Denizin görünüşü temizdir, seyri güzeldir, fakat suyu içenin içini yakar, susuzluğunu artırır. Alimin biri derki ;
Bir günahı ALLAH için terk etmek kadar kalbe huzur veren birşey yoktur. Haramlardan kaçmak en büyük ibadettir. Sıhhat ve afiyetin birinci şartı mikroptan korunmaktır.
Kalbin sıhhati ve huzuru için gereken ilk şey onun tadını bozan nurunu karartan günahları terk etmektir.
ALLAH için terk edilen her günahın yerine kalbe manevi bir tat verilir, öyle ki mümin onun zevkini ta ruhunda hisseder. Kalbin yüce ALLAH'ı tanıması ve sevmesi farzdır. Günahlar bu sevgiye mani olduğu için terk edilemesi emredilmiştir.
Ayrıca her günahın insan, namus ve şerefini zede
leyen yönleri de vardır.
Bütün peygamberler (a.s.) kulları hevadan kurtarıp yüce Mevla 'ya kulluk yapmaları için gönderilmiştir.
Bütün ALLAH dostları, nefislerinin kötü arzularına karşı durabildikleri için veli olmuşlardır ve ebedi saadete kavuşmuşlardır.
Haramda huzur yoktur, helaller keyfe kâfidir. Emniyet, edeptedir. Edebi huzur Yüce ALLAH iledir.
ALLAH Teala buyurur ki;
" Kim rabbinin makamından korkarak nefsini kötü arzularından alıkoyarsa, onun varacağı yer cennettir."
Alıntı
Cevap: Müminin süsü, edebi ve takvasıdır.
