ISLÂM DAN EVVEL DE TEMIZ IDI


Resûlullâh (s.a.v.) bir gün Ashâb-i Kirâm (aleyhimürrid-van) ile oturuyorlardi.

Sohbet esnâsinda Hz. Ebûbekr (r.a.) yemin ederek Ya Resûlallâh! Ömrümde hiçbir puta secde etmedim dedi. Hz. Ömer (r.a.) Niçin yemin ediyorsun, bu kadar câhiliyye zamaninda yasadin. dedi.


Hz. Ebûbekr, Babam Ebû Kuhâfe bir gün beni puthâ-neye götürdü. Bunlar senin ilâhindir, bunlara secde et. dedi. Beni orada birakip gitti.

Putun yanina gidip karnim aç, bana yemek ver. dedim. Cevâp vermedi. Su istedim, cevâp vermedi. Elbisem yok, beni giydir dedim. Yine cevâp vermedi. Bir tas alip, bu tasi senin üzerine atiyorum, ilâh isen mânî ol. dedim.

Yine cevâp vermedi. Tasi puta attim, yüzünün üzerine düstü. Babam gelip gördü. Oglum niçin böyle yaptin? dedi. Eve götürdü. Annem, Bu çocugu kendi haline birakalim. Bunun hakkinda Hak Teâlâ tarafindan bana hitâp gelmistir, eseri zuhûr edecektir. dedi.

Anneme, Sana gelen hitâp ne idi? diye sordum. Annem Senin dogdugun gece dogum sancisi içinde iken gâibden bir ses isittim. Ey hatun, sana müjdeler olsun! Dogacak çocugun adi yerde Atîk, gökle Siddîk olacak ve Hz. Muhammede (s.a.v.) yâr ve refîk olacaktir. dedi.

Ebû Hüreyre (r.a.) dedi ki: Ebûbekir (r.a.) sözünü biti-rince Cebrâil (a.s.) gelip, Resûlüllâha (s.a.v.) Ebûbekr dogru söylüyor. diye üç kere tekrarladi. (M.G-33)