Bedreddîn Tirmizî isminde biri simyâ ile uğraşırdı. Mevlânâ`nın ismini duyarak Konya`ya ziyâretine geldi. Önce oğlu Sultan Veled`e uğrayarak, yapacağı altınlardan hergün bir dirhem Mevlânâ`nın talebelerine vereceğini vâd eyledi. Bu haberi Mevlânâ`ya ulaştırdılar, fakat o hiç cevap vermedi. Birkaç gün sonra Bedreddîn`in çalıştığı yere gitti. Bedreddîn simyâ ilmiyle uğraşarak altın yapmaya çalışıyordu. Mevlânâ`nın geldiğini görünce, ayağa kalkarak hürmette bulundu. Mevlânâ, oradaki demirden, bakırdan ve diğer mâdenlerden yapılmış eşyâları teker teker alıp Bedreddîn`e vermeğe başladı. Bedreddîn, her eline gelen eşyânın en yüksek ayarda som altından yapılmış olduğunu hayretle gördü. Mevlânâ, Bedreddîn`in şaşkın bir hâlde kendisine baktığını görünce; "Ey Bedreddîn! Sen simyâ ile uğraşmayı bırak. Çünkü sen âhirete gidince, simyâ dünyâda kalacaktır. Sen öyle bir simyâ ile uğraş ki, seninle berâber âhirete gitsin. İşte o da din ilmidir. Bu, kalbden mâsivâyı, Allahü teâlâdan başka her şeyin sevgisini çıkarıp, Allahü teâlânın beğendiği şeyleri kalbe doldurmakla olur." buyurdu.


ALINTI