Hicretin dördüncü yılı.
Birer yıl arayla Medinede iki doğum,
İki bayram, iki ay parçası;
Yeryüzünün en hayırlı dedesinin gözbebekleri doğuyor.
Rasûl-üs Sakaleynin kokladığı reyhanları
Fatımat-üz Zehrânın körpecik fidanları
Aliyi Mürtezanın eşsiz kahramanları doğuyor.
Cennet gençliğinin iki seyyidi.
Ehl-i Beytin ilk nazlı çiçekleri
İki ay parçası, merhaba diyor o incecik sesiyle
İsimlerini Rahman koyuyor, Cebrail nefesiyle
Siz onlara Allahın iki lütfu diyin;
Birinin adı Hasan; diğerinin Hüseyin.
Zaman, saadetli günleri yaprak yaprak okurken
Onlar peygamber dizinde büyüdüler
Ve zaten onlar semâda büyüktüler.
Bir gün peygamberlerin incisi oturuyorlar.
Hasanla Hüseyin
Birbirlerini yakalama oyununda
Buyurdular;
Ha Gayret Hasan! Göreyim seni, yakala Hüseyini,
Hz. Ali; Ya rasulallah! diyor,
Hüseyinden taraf olmanız gerekmez mi?
Hüseyin daha küçük
Rasulullah buyuruyorlar;
Baksana! Cebrail de Hüseyini tutuyor;
Ha gayret Hüseyin! Göreyim seni diyor.
Yine birgün,
Efendimiz, ashabıyla yürüyorlar.
Hz. Hüseyin çocuklarla oynuyor.
Peygamberimiz, ellerini açıyor;
Tutmak için Hüseyini...
Hz. Hüseyin, bir oraya bir buraya kaçıyor.
Ve gülerek yakalıyor onu, Nebiler serveri.
Bir elini kafasının arkasına,
Öbür elini, çenesinin altına koyup öpüyor, kokluyor, öpüyor.
Sonra zamana ve mekana sesleniyor;
Hüseyin bendendir, ben de Hüseyindenim!
Allahı seven Hüseyini sever!
Hüseyin, torunlardan bir torundur;
Ve bir gün Cebrail bir haberle gelir;
Hüseyin Fırat kıyısında şehit edilecektir.
Orası, üzüntülü, tasalı, mihnetli ve belalı bir yerdir.
Kerb-ü beladır!
Orası Kerbeladır!
Hicretin altmış birinci yılı.
Aylardan Muharrem
Kan renginde fırat
Kan renginde yakamoz.
Ve dudaklar susuz,
Yürekler susuz
Kerbelada bir oğul var,
Yoluna oğullar feda.
Bir torun, Kerbelada
Dedesinden elli yıl uzakta.
Onun gibi bembeyaz giyimli
Bembeyaz yüzlü.
Atının üzerinden sesleniyor
Kalpleri mühürlü olanlara
Merhametten yoksun olanlara;
Ben Peygamberiniz Aleyhisselamın kızının oğlu değil miyim?
Ben Hz.Muhammed Mustafanın torunu değil miyim?
Şehitler seyyidi Hamza, babamın amcası değil mi?
Çift kanatlı şehit Cafer, benim amcam değil mi?
Kerbelada bir oğul var,
Çevresinde Yeminler ediliyor şehadete.
Ve birbir toprağa düşüyor yiğitler
Ehl-i Beytin solan ilk çiçeği Aliyyül Ekberdi.
Sonra sıra sıra soldu civanlar;
Avn b. Abdullah b. Cafer,
Muhammed b. Abdullah b. Cafer,
Abdurrahman b. Akîl,
Cafer b. Akîl
İşte bakın, biri daha yürüyor ölüme;
Hz. Hasanın oğlu Kâsım!
Onun da yüzü ay parçası.
Elinde kılıç, üzerinde gömlek ve pelerin.
Ayak sandallarından birisinin bağı kopmuş.
Başına bir kılıç iniyor,
Ve Amca! diyerek yüz üstü düşüyor kerbelaya.
Kerbelada bir oğul var
Bir şahin var.
Kucağında üç yaşında bir seyyid;
Adı abdullah!
Ve bir ok, Abdullahı boğazından vuruyor
Hz. Hüseyin, kanla dolan avuçlarını yere boşaltıyor
Yâ Rab! diyor.
Bize göklerden yardım etmeyeceksen,
Hakkımızda ondan daha hayırlısını ihsan et.
Hicretin altmış birinci yılı
Muharrem ayının onu
Bir şehit var kerbelada
Tam otuz üç mızrak yarası,
Otuz dört kılıç yarası
Ey Muhammedim nerdesin nerde?
Hüseyinin başı bir yerde; gövdesi bir yerde!
Bu Hz. Zeynebin feryadıdır dedesine;
Ey Muhammedim! Ey Muhammedim!
Sana göklerdeki melekler salatü selam getiriyorlar.
Hüseyin ise şu otsuz bozkır çölde
Tozlara, topraklara, kanlara b****mış,
Azaları kesilmiş yatıyor.
Ey muhammedim! senin kızların esir edilmiş,
Zürriyetin hep öldürülmüş.
Sabah yelleri onların üzerine toz toprak savuruyor.
Abdullah bin Abbâs da, o gün Medinede
Rasulullah aleyhisselamı görür rüyada
Yanında içi kan dolu cam bir bardak vardır,
Ve şöyle buyurur:
Benden sonra Ümmetimin yaptığı şeyi biliyor musun?
Hüseyini şehit ettiler.
Bu, Onun ve ashabının kanlarıdır.
Bunu Allaha sunacağım.
Ya Rasulallah!
Biz asırlar sonra geldik.
Eğer o gün olsaydık Kerbelada
Allaha kasem olsun ki
Ashabının seni koruduğu gibi
Korurduk Ehl-i Beytini
Ya da o uğurda verirdik canımızı.
Bu sözümüzün bir isbatı olarak
Bu gün biz senin kapındayız.
Taşıdığımız ehl-i beyt isimleri.
Kimimiz Ali, kimimiz fatıma
Kimimiz hasan ve hüseyin.
Ve iftiharla senin ismini taşıyor çoğumuz.
Allah ruhumuzu senin kapında
Ehl-i Beytine layık olduğumuz bir anda alsın.
Aliyi Asğarla,
Zeynelabidinle her asırda hüseyni çiçekler açarken
Yanaklarında peygamber busesi,
Ve her biri senden bir koku taşırken çağlara.
Allah, bizi onlardan ayırmasın.
Bizi senden ve rızasından ayırmasın."
alinti.
Alıntı
Cevap: Kerbela
