PEYGAMBERİMİZ(S.A.V) İN ÇOCUK SEVGİSİ…
Hz peygamber s.a.v çocuklara karşı sevgi, şefkat ve merhametini anlatan pek çok örnek vardır. Bunlardan bazıları;
Çocukların üzülmesine hiç dayanamayan Allah Resulü(s.a.v) şöyle buyurmaktadır:”Çok defa ben uzun kılmak niyetiyle namaza dururum. Geriden bir çocuğun ağladığını duyunca, annesini üzmeyeyim diye namazı kısa tutarım.”
“Bir defasında yanında Sahabelerle birlikte davet edildiği bir yemeğe giderken yolda, çocuklarla oynayan torunu Hz Hüseyin’e rastladılar. Rasulullah çocuğu görünce ilerleyip cemaatin önüne geçti, onu tutmak için ellerini açtı. Çocuk ise sağa sola kaçmaya başladı. Rasulullah (s.a.v) de onu tekliden sağa sola kaçmaya koşarak, onu tutuncaya kadar peşinden koştu. Yakalayınca ellerinden birini çenesinin altına diğerini de ensesine koyup onu öptü ve sevdi.
Hz Aişe’nin anlattığına göre; bedevilerden bir gurup insan, Rasulallahın huzuruna gelmişlerdi. Muhtemelen Rasulallah çocukları öpüp okşamasına tanık oldukları için” sizler böyle çocukları öper misiniz? Derler. Evet, cevabını alınca, takındıkları olumsuz tavır üzerine Peygamber efendimiz s.a.v :”Allah sizin kalbinizden rahmet ve şefkati çekip almışsa ben ne yapabilirim “buyurdu.
Yine bir defasında Hz. Alin oğulları Hz hasan ve Hz Hüseyin koşarak Rasulallaha geldiler. Efendimiz onları bağrına bastı ve “şurası muhakkak ki çocuk, cimrilik ve korkaklık sebebidir” buyurdular yani çocuk sahibi olanlar, onları yetiştirip koruyup kollamak için mal biriktirmeye ve olabildiğince tehlikeler girmemeye çalışırlar.
Bir gün Allahın elçisi; torunu Hz Hasanı öpüyordu. Yanında Temim kabilesinin ileri gelenlerinden Akra Bin habis vardı. Akra Hz peygamberin çocuğu öptüğünü görünce” benim on çocuğum var, bunlardan hiç birini öpmedim.” Dedi. Bunu üzerine: Hz peygamber;”Merhamet etmeyene merhamet olunmaz” buyurdular.
Usame bin zeyd şöyle anlatır: Allah’ın elçisi beni bir dizine, Hasanı diğer dizine oturtur ve bizi bağrına yaslayarak şöyle derdi:”Allah’ım bunlara rahmet ve mutluluk ihsan eyle! Ben bunların hayır ve mutluluklarını diliyorum.
Evet, Peygamber efendimiz s.a. v in çocuk sevgisi ve merhametine şahit olduk. Şimdi ise çocuğunu cami avlularına bırakanlar, çocuklara olmadık işkence yapanlar, çocuk olduğuna aldırmadan sokak ortasına bırakıp topluma “sokak çocuğu” dedirten o insanlar, nasıl bir vicdana sahibidirler ki böyle yapabiliyorlar. Çocuk bir güldür onu incitmeyin anneler babalar o bir hamur ona siz şekil vereceksiniz. Eğer bir çocuk cani oluyorsa, saygısız oluyorsa, büyüklerine karşı edepsiz oluyorsa en büyük pay sizindir. çocukalrın o minicik dimağlarına sevgi aşılayalım, onların seviyesine inmeyi başarabilirsek, onları da “bu bir şey anlamaz “ diye değil de elbet bir şeylerin farkında gözüyle bakabilirsek bakın birçok şey değişecek. Bugün çocuğum benden uzaklaşıyor. Sebebini bilmiyorum. Diyenler, çocugum şunu yapıyor bunu yapıyor diye şikâyet edenler, lütfen daha ağaç yaşken iyi şekil verelim ki sonra düzelmez vesselam…