HAMÎD

Övmek, râzı olmak, kızmak, hakkını ödemek, teşekkür etmek anlamlarındaki "h-m-d" kökünden türeyen hamîd kelimesi; övülen, övgüye değer olan demektir. Hamîd kelimesi Kur'ân'da Allah'ın sıfatı olarak mecîd, ğaniyy, azîz, (Sebe', 34/6) hakîm (Fussilet, 41/42) ve veliy kelimeleriyle birlikte 16 âyette geçmiştir: "...Biliniz ki gerçekten Allah, ganîdir, hamîddir." (Bakara, 2/267); "O, hamîddir, mecîddir." (Hûd, 11/73); "O, velidir, hamîddir." (Şûrâ, 42/28). Allah'ın sıfatı olarak hamîd, fiilleriyle övgüye layık olan, melekler, insanlar, cinler, canlı ve cansız tüm varlıklar tarafından çok övülen demektir. "Her türlü övgü Allah'a özgüdür." (Fâtiha, 1/2); "Yedi gök, yer ve bunların içinde bulunanlar, O'nu tespih ederler, O'nu övgü ile tespih etmeyen hiçbir şey yoktur, ama siz onların tespihlerini anlamazsınız, O halimdir, çok bağışlayandır." (İsrâ, 17/44) (İ.K.)