Bir nefeslik durak buldum. Adı; hüzünmüş… Dinlendim.
Yürüdüm, koştum, tırmandım… Vaat edilenleri toplamaktı amacım. Sevdayı kutlamak, (kendimce) hayatı karşılamaktı muradım. Düştüm, izleri durur hala dizlerimde, kurumuş kan ve irin kokusu sarar dört bir yanımı. Uzak duruşları bundandır insanların. Beni görünce yaklaşmamaları bundandır. Kabuk bağlamaz yaralarım… Kurtlanır, böceklenir ama kabuklanmaz yaralarım…
Bohçam hazırdır yola çıkmaya, yoldaşımdır bohçam, arkadaşım, tarikdaşımdır. Sırtıma vurulan bunca yüke karşın hiç ağılık yapmadan yanımda yürür, şarkılar söyler umuda dair. İçinde biraz hayal, azcık sevda bir tutam da miski–amber saklar… Yorulduğum yerde oturmamı engellemek için biraz hayal, düştüğüm zaman kalkabilmem için azcık sevda ve vazgeçmeye meylettiğimde menzilimin kokusunu hatırlatan bir tutam miski–amber…
Gözümle değil gönlümle görmeye başlayalı ovaları, dağları, vadileri, yolların insanı çeken kıvrımlarını, gizemini. Vazgeçtim, rahat döşeğimden.
"Gel" demişti sevgili, gitmemek olur mu hiç?
"Dağların arkasında yâr…"
Kaf dağının ardında bir yerlerdeymiş, haber etmiş, duymamak olur mu hiç?
Yollara düşmek, ulaşmanın ilk şartıdır…
Umutlar devşirdim yollardan, hayaller, mutluluklar, hüzünler, yalnızlıklar, pişmanlıklar, hatalar devşirdim. Ardımdan gelenlere kılavuzluk etsin diye türküler bıraktım yollara, yanık türküler "Haydi, dolaşalım yüce dağlarda..." Kimseye kırılmadan, üzmeden kimseyi, türküler serpiştirdim her yanıma… "Bu da gelir bu da geçer ağlama" dedim yüreğime. Sızladığını ve artık tükendiğini fısıldadığında kulağıma… Sonra, yüreğimi kanattım usulca ardımda kandamlaları bıraktım. Benden sonra gelecek olan sevda yolcuları yollarını kolay bulsunlar diye…
"Yiter gidersin yollarda" dediler. Dinlemedim.
"Yıkılır kalırsın bir izbede" dediler. Aldırmadım.
"Cesedin bile bulunmaz" dediler. Boş verdim…
Yollara düştüm bir başıma, yalnızım, yorgunum, bîkimseyim, alilim, zelilim, bîmuradım, eksiğim, esriğim, hatalıyım. Ama umutluyum, mutluyum, heyecanlıyım, hevesliyim…
Asıl olan yola çıkmak ve durmamak, vazgeçmemektir. Öğrendim.
Yürüdüm, koştum, tırmandım. Bir nefeslik durak buldum. Adı, hüzünmüş. Dinlendim.
Alıntı
Cevap: Bir nefeslik durak buldum. Adı; hüzünmüş… Dinlendim.
