CELVET
Ortaya çıkma, açığa çıkma anlamına gelen celvet; tasavvufta, sâlikin benliğinden arınmış ve ilahî niteliklerle bezenmiş olarak halvetten çıkıp insanlara karışması anlamında kullanılmaktadır. Celvet halindeki kulda benlikten eser kalmadığı için fiilleri Hakk'a nispet olunur ve buna da "Attığında sen atmadın, ancak Allah attı" (Enfâl, 8/17) âyeti delil gösterilir. Halk ile ilişkileri geliştirmek isteyen bir sûfi Hak ile sağlam bir halvete sahip bulunmalıdır. Böylece o görünürde halk, gerçekte ise Hak ile beraber olur. (M.C.)