Adı:Sümeyra
Orta yaşlı bir kadın.
Bu kadın, babasını, kardeşlerini, eşi ve çocuklarını Uhud'a gönderirken:
-Efendimizin (s.a.v.) zülüflerinin dağılmasına bile razı olmam.
Ve O’na birşey olur da siz sağ dönerseniz, yüzünüze dahi bakmam,
diyen Hazreti Sümeyra’dan başkası değildi.
Uhud'dan
Koşup gelen
Birkaç müslüman:
Eyvahlar olsun, eyvahlar olsun
Yeryüzü Efendisini (s.a.v.) kaybetti
eyvahlar olsun!
Sümeyra kadın ekmek yapıyordu
Elleri sakindi
Gözleri dalıp gidiyordu
Sanki maverayı seyrediyordu
İçinde bir mahşer kaynıyordu
Yüreğinde Uhud dalgalanıyordu.
Apansız sıçradı
Çocukların göz nuru gençlerin yürek aydınlığı
İhtiyarların dilde duası gönülde umudu
Evrenin Efendisine (s.a.v.) ne olmuştu.
Ona bir hal mi olmuştu.
Sıçradı kalktı Sümeyra kadın
Başörtüsü havada dalgalanıyordu
Unlar toprağa saçıldı, küller hamura karıştı
Medine sokakları hızla kayıyordu
evler bir bir tükeniyordu
Sümeyra kadın bendinden boşanmıştı
Bağrını döğüyordu.
Sümeyra’nın Uhud’a geldiğini gören sahabeler, çekinerek:
-Çocukların işte burada şehid, dediler.
O sanki duymadı bile; çılgınlar gibi Efendimizi (s.a.v.) arıyordu harp meydanında.
Biraz sonra:
-Baban burada yatıyor, dediler. O da burada şehid oldu.
Sümeyra’nın gözü hiçbir şeyi görmüyor ve
“Rasulallah (s.a.v.) Nerede?” diye bağırıp duruyordu.
O güneş olmazsa, karanlık cihanı ne yapayım ben.
Sonra Uhud göründü
Sonra müminlerden bir kalabalık gördü
Koştu yanlarına erişti
Allah'ın rasulu (s.a.v.) nerede ?
Dediler:
-Ey Sümeyra başın sağolsun
Bilmiyoruz Rasulullah nerede
Ama bu gömdüğümüz kardeşindir,
ALLAH katında Şehittir.
Sümeyra dedi:
ALLAH Rahimdir
Ona bu rütbe
Mübarek olsun
ama ben Rasulallahı (s.a.v.) soruyorum.
Sümeyra seğirtti
Gitti gitti
Yeniden bir topluluk gördü
Durmayıp sordu:
-Rasulallah (s.a.v.) nerede ?
Dedi Müminler:
-Bilmiyoruz ama gömdüğümüz kocandır
Muradına erendir
Elbisesiyle gömülendir.
Dedi Sümeyra :
-Hamd olsun, ona şehitlik kutlu olsun
Ama bir haber verin
Rasulallah (s.a.v.) nerede ?
Burada, burada, diye müjde verdiler. Sadece yaralandı.
Sümeyra, sevincinden kendini yerlere attı ve O’nun (s.a.v.) bastığı toprakları öperek
Efendimizin (s.a.v.) yanına vardı.
Mübarek cübbesine yüzünü gözünü sürerken:
-Ya Rasulallah, (s.a.v.) diye ağlıyordu.
Gökler parçalanıp başıma dökülse de; babam ve evlâdlarım bir bir şehid olsa da gam yemem artık.
Değil mi ki sen hayattasın?
Yaratıp imtihan edene
İmtihandan geçirip zafere erdirene
Bilinçleri bileyip sabırlar verene
Rahman olana
Rahim olana
Hamd olsun...
Bugün kaç aile çocuklarına SÜMEYRA ismini veriyor?
Ve bugün kaç kişi Onun gibi sevebiliyor Rasulallahı? (s.a.v.)
Yoksa çok mu abartılı buldunuz bu sevgiyi?
Aslında Efendimiz (s.a.v.) hepimizden istiyor bu sevgiyi.
İstiyor çünkü imanımız tam olsun.
Hiçbir kul, ben kendisine ailesinden malından ve bütün insanlardan
daha sevgili olmadıkça tam anlamıyla iman etmiş olmaz. Müslim
Alıntı
Cevap: O' nun Gibi Sevebilirmisiniz???
