Konu: Erkek-kadın isimleri ve anlamları

Erkek-kadın isimleri ve anlamları


Erkeğe de, kadına da konulan isimler:

Ahsen: En güzel, pek güzel.
Bahşi: Aşık, seven, tutkun.
Bahtıgür: Kısmeti bol.
Behmen: Zeki, anlayışlı, tedbirli.
Bera: Fazilet, meziyet, iyilik.
Bereket: Bol ve verimli.
Elmas: Çok kıymetli.
Ferda: Yarın.
Hayran: Şaşmış, hayrette kalan hayranlık duyan.
Hidâyet: Doğruya kavuşan. Hak yol, İslamiyet.
Hilal: Yeni ay.
Işık: Aydınlatan.
İfakat: Hastalıktan kurtulan, iyileşen.
İmran: Evine bağlı kalan.
İrfan: Bilip anlayan, zihni olgun.
İsmet: Namuslu, kötülük ve rezaletlerden kaçınan. Bütün büyük-küçük günahlardan uzak, kendi dininde ve diğer dinlerde haram olmuş veya olacak bir şeyi yapmayan, hiç bir günah işlemeyen masum olan peygamber sıfatı.
Muzaffer: Zafer, kazanmış, kahraman.
Merset: Kerim, cömert.
Mücteba: Seçilmiş.
Nimet: İyilik, lütuf, ihsan, bahşiş, saadet, mutluluk.
Olcay: Talih, ikbal, kader.
Refet: Merhamet etme, acıma, esirgeme, çok acıma.
Seçkin: Seçilmiş, üstün, güzide, emsallerinden üstün.
Sermet: Daimi, sürekli.
Servet: Mal, mülk, bakımından zengin.
Sezer: Sezgisi güçlü erkek
Siret: Tavır, davranış, hareket genel olarak ahlak.
Suat: Kutlu, uğurlu, uğur getiren
Sultan: Hükümdar, iktidar sahibi
Şadman: Sevinçli, hoşnutluk.
Şafak: Güneş doğmadan önceki ufuktaki aydınlık.
Şenal: Şen ve neşelilerle arkadaşlık yapan.
Ufuk: Yerle göğün birleşmiş gibi göründüğü yer
Uğur: Baht, talih.
Utku: Zafer, galip gelme, karakter ve ahlak bakımından emsallerinden önde.
Ümit: Umut, umulan, beklenen şey emel, arzu, rica.
Ümran: Bayındırlık, medeniyet, refah, bereket.
Üstün: Emsallerinden daha ilerde, galip gelen.
Yakut: Değerli bir süs taşı.
Yâran: Dost. Yâr’ın çoğuludur.
Yüksel: Manevi alanında yüksel ol.
Ziynet: Süs.

Erkek isminin sonuna Arapça dişilik eki getirilerek yapılan kadın isimleri:

Abdi: Kul olan, köle olan. Abdiye.
Âbid: Allahü teâlâya ibadet eden, kulluk yapan, zahid, köle. Âbide.
Âdil: Adaletli, adalet sahibi, doğru, doğruluk gösteren, hakperest. Âdile.
Akif: Bir şeyde sebat eden. Bir yerde devamlı oturan, devamlı ibadetle meşgul olan, dünya dertlerinden uzaklaşıp Allah’a yönelen. Âkife.
Âkil: Akıllı, uyanık, zeki. Reşid, olgun. Âkile.
Ali: Üstün yüce, yüksek, şerif ve aziz, şan, şeref sahibi meşhur. Aliye.
Âlim: Çok şey bilen. Âlime.
Âmil: Bir işle mükellef olan, yapan. Âmile.
Arif: İlim ve irfan ehli, âmir, kumandan. Arife.
Asım: Kendini her türlü kötülüklerden koruyan, temiz, namuslu. Asıme.
Atik: Serbest bırakılan. Soyu temiz, genç. Atike.
Atıf: Meyleden, bağlayan. Atıfa.
Avni: Yardım eden, kafadar. Avniye.
Ayni: Gözde. Ayniye.
Aziz: Muhterem, saygı değer. Azize.
Azmi: Kemikli, güçlü, kuvvetli. Azmiye.
Bahri: Deniz gibi gözü gönlü geniş. Bahriye.
Basri: Görmesi kuvvetli. Basriye.
Basit: Sade, düz, arızasız. engelsiz. Basite.
Bedri: Dolunay gibi güzel ve nurlu. Bedriye.
Behic: Şen, güler yüzlü, şirin. Behice.
Besim: Şen, güleç. Besime.
Câhid: Gayret eden, dini yaymak için cihad eden. Câhide.
Câvid: Sonsuz, ölümsüz. Câvide.
Celil: Büyük, aziz, mertebesi yüksek. Celile.
Cemil: Güzel, cemal sahibi. Cemile.
Cevher: Yaradılıştan kıymetli. Cevhere.
Cevri: İnciten, sitem eden. Cevriye.
Edib: Edepli, terbiyeli. Edibe.
Emin: Doğru, dürüst, güvenilir. Çok iyi bilen. Emine.
Enis: Cana yakın, sevimli dost, arkadaş. Enise.
Erib: Akıllı, zeki, olgun. Eribe.
Fâdıl: Faziletli, faik, üstün, parlak. Fadıle.
Fâhir: Şerefli, değerli, kıymetli, mükemmel. Fahire.
Fahri: Faziletli, şan ve şeref sahibi. Fahriye.
Fâik: Herkesten güzide, en seçkin ve en üstün. Faika.
Faiz: Kurtulan, ebedi saadete kavuşan. Faize.
Fakih: Din bilgilerini çok iyi bilen. Fakihe.
Farig: Vazgeçmiş, çekilmiş, rahat, asude, boş. Fariga.
Faris: Ferasetli anlayışlı, uyanık, usta. Farise.
Fazlı: Faziletli, erdemli, üstünlük sahibi. Fazilet.
Fazıl: Faziletli. Hünerli, olgun, ihsan sahibi. Fâzıla.
Fehim: Zekalı, anlayışlı, çabuk kavrayan. Fehime.
Fehmi: Zeki, akıllı, anlayış sahibi. Fehmiye.
Fenni: Fen ve tekniğe sahip. Fenniye.
Ferdi: Tek ve eşsiz, tek şey. Ferdiye.
Ferid: Tek, eşsiz, eşi ve benzeri olmayan. Feride.
Fethi: Fetih yapan, zafer kazanan. Fethiye.
Fevzi: Galip, üstün, selamette. Fevziye.
Feyzi: Feyizli, değerli, ilim ve irfan sahibi. Feyziye
Fikri: Düşünce sahibi. Fikriye.
Firuz: Mesut, ferah, uğurlu, muzaffer Firuze.
Galip: Üstün gelen, yenen. Galibe.
Habib: Sevgili, dost, sevilen. Habibe.
Hâdi: Hidayet eden, doğruyu gösteren. Hâdiye.
Hâfiz: Koruyan, esirgeyen. Hâfiza, hâfize
Hafs: Biriktirme, toplama. Hafsa
Hâkim: Hüküm veren, emreden. Hâkime
Hakim: Hikmet sahibi. Hakime
Halim: Yumuşak huylu, ince tavırlı. Halime
Halis: Hilesiz, katkısız, saf, temiz. Halise.
Hamdi: Allah’a hamd eden. Hamdiye
Hamid: Hamd edici, övülmeye değer. Hamide.
Hasib: Değerli, itibarlı, soylu. Hasibe.
Hayri: Hayırla ilgili. Hayır yapan. Hayriye
Hazin: Hazine bekçisi, haznedar. Hazine.
Hükmi: Hüküm sahibi. Hükmiye
Hulki: İyi huy ve ahlak sahibi. Hulkiye
Hüsnü: Cemal ve kemal sahibi güzel. Hüsniye
Hıfzı: Saklayan, koruyan. Hıfzıyye
Kadri: İtibarlı, şerefli, kıymetli. Kadriye
Kaim: Duran, ayakta duran, mevcut. Kaime.
Kâmil: Noksansız, tam. Kâmile.
Kebir: Pek büyük. Kebire.
Kerim: Keremi bol, ihsan sahibi. Kerime.
Kâşif: Keşfeden, bulan. Kâşife.
Kibar: Terbiyeli, görgülü, nazik. Kibariye.
Kudsi: Kutsal, mukaddes. Kudsiyye.
Lami: Parlayan, parlak. Lamia.
Latif: Hoş, nazik, mülayim, şirin. Latife.
Lebip: Akıllı, zeki, anlayışlı. Lebibe
Lemi: Parlak, parıldayan. Lemiye
Leziz: Lezzetli, tatlı. Lezize
Lütfi: Hoşluk ve güzellik sahibi. Lütfiye
Macid: Şan ve şerefi büyük, yüce. Macide
Mahir: Usta, elinden iş gelen, uzel. Mahire.
Maruf: Herkesçe bilinen, meşhur. Marufe.
Mâsum: Suçsuz, günahsız. Masume.
Mâşuk: Sevilen, aşk ile sevilen, sevgili. Maşuka.
Mahbub: Sevilen, sevgili. Mahbube.
Maksud: Arzu edilen. Maksude.
Maksur: Kısaltılmış, bir şeye ayrılmış. Maksure.
Mâlik: Sahip. Malike.
Mansur: Galip gelen. Mansure.
Mazlum: Zulüm görmüş. Mazlume.
Mebruk: Tebrik edilmeye lâyık. Mebruka.
Mebrur: Hayırlı, makbul, beğenilmiş. Mebrure.
Medih: Övülmeye değer. Mediha.
Mecid: Şan ve şeref sahibi, azametli. Mecide.
Meftun: Gönül vermiş, tutkun, vurgun. Meftune.
Mehcur: Bir köşede bırakılmış. Mehcure.
Mehdi: Doğru yolda olan. Mehdiye.
Mekki: Mekkeli. Mekiyye.
Melih: Güzel, şirin, sevimli. Meliha
Melik: Padişah, mal sahibi. Melike
Memduh: Övülmüş, beğenilmiş. Memduha
Memnun: Sevinmiş, hoşnut. Memnune
Mergub: Herkesçe beğenilen rahmet gören. Mergube
Mesrur: Memnun, sevinmiş. Mesrure
Mestur: Örtülü, kapalı, gizli. Mesture
Meşkur: Teşekküre değer, şükre layık. Meşkure
Mevlüt: Yeni doğmuş çocuk. Mevlüde
Meymun: Uğurlu, bereketli, kutlu. Meymune
Mezid: Artmış, arttırılmış, büyümüş. Meziyet
Mihri: Güneş gibi parlak ve ışıklı. Mihriye
Muallim: Tâzim eden, hoca. Muallime.
Mucib: İstenileni veren, boş çevirmeyen. Mucibe
Muhib: Seven, dost, sevgili. Muhibbe
Muhlis: Halis, gerçek dost, ihlâslı. Muhlise
Muhsin: İyilik ve ihsan eden, cömert. Muhsine
Muin: Yardım eden, yardımcı, muavin. Muine
Muiz: İkram eden, şeref veren, ağırlayan. Muize
Mukbil: Mutlu, bahtiyar, mübarek. Mukbile
Munis: Ünsiyetli, alışılan, cana yakın, sevimli. Munise
Muslih: Islah edilmiş, ıslah olunmuş. Muslihe
Muti: İtaat eden, boyun eğen. Mutia
Muvahhid: Allah’ın birliğine inanan. Muvahhide
Mübin: Açık, belli. Mübine
Mücâhid: Cihâd eden, nefsini terbiye eden,. Mücâhide
Müdrik: İdrak eden, anlayışlı, akıllı. Müdrike
Müfid: Sohbetinden istifade edilen, yararlı. Müfide
Mükrim: İkram eden, misafir ağırlayan. Mükrime
Mümin: Hak dine inanmış, müslüman. Mümine
Mümtaz: İmtiyazlı, seçkin. Mümtaze
Münci: Kurtaran, halaskâr. Münciye
Münib: Hakka dönen, pişman olan. Münibe
Münif: Yüksek, büyük, meşhur. Münife
Münir: Işık veren, parlak, nurlu. Münire
Mürşid: İrşad eden, doğru yolu gösteren. Mürşide
Müslim: Teslim olmuş, müslüman. Müslime
Müşfik: Şefkatli, merhametli, acıyan. Müşfika
Naci: Kurtulan, selamete kavuşan. Naciye
Nadi: Nida eden, haykıran, bağıran. Nadiye
Nadir: Az bulunur. Nadire
Nafi: Faydalı şeyler yapan. Nafia
Nafiz: İçe işleyen, tesir eden, sözü geçen. Nafize
Nahid: Zühre yıldızı. Nahide
Naib: Vekil, birinin yerine geçen. Naibe
Nail: Muradına eren. Naile
Naim: Bollukta yaşayan. Naime
Naki: Temiz, pak, çok takvalı. Nakiyye
Nami: Namlı, meşhur, tanınmış. Namiye
Namık: Katip, yazar. Namıka
Nasib: Hisse, kısmet. Nasibe
Nâsih: Nasihat eden. Nâsiha
Nasır: Yardımcı, imdada yetişen. Nasıra
Nasuh: Çok nasihat eden. Nasuhi
Naşid: Şiir okuyan, şiir yazan. Naşide
Naşir: Neşreden, dağıtan, saçan. Naşire
Natık: Söyleyen, düşünen. Natıka
Nazim: Tanzim eden, nizama koyan. Nazime
Nazmi: Tertipli, düzenli. Nazmiye
Nebih: Namlı, şerefli. Nebihe
Nebil: Akıllı, anlayışlı, bilgili. Nebile
Necib: Soyu temiz, asaletli. Necibe
Necmi: Yıldız gibi parlak. Necmiye
Nedim: Dost, aşık, büyükleri fıkra ve hikâyeleri ile eğlendiren, sohbet arkadaşı. Nedime
Nefis: Çok hoş, pek hoş, çok hoşa giden. Nefise
Nesib: Soyu sopu temiz. Nesibe
Nezih: Temiz. Nezihe
Nezir: Doğru yola sokmak için korkutan. Nezire
Nuri: Nurlu, ışıklı, parlak. Nuriye
Rabi: Dördüncü. Rabia
Rebib: Üvey evlat. Rebibe
Radi: Rıza gösteren, boyun eğen. Radiye, Raziye
Rafi: Kaldıran, yükselten, sahip. Rafia
Ragıb: İstekli, isteyip rağbet eden. Ragıbe
Rahil: Göçen, göç eden, ölen. Rahile
Rahmi: Rahmete mensup, koruyan. Rahmiye
Raif: Merhametli, acıyan, esirgeyen. Raife
Rakım: Yazan, çizen. Rakıme
Rasih: Temeli sağlam. Rasiha
Rasim: Resim yapan. Rasime
Rasin: Sağlam, dayanıklı. Rasine
Raşit: Doğru yolda yürüyen. Raşide
Ratib: Tertib eden, sıraya koyan. Ratibe
Razi: Rıza gösteren, boyun eğen. Raziye
Rebi: Bahar. Rebia
Refik: Arkadaş, yoldaş. Refika
Remzi: İşaretli, işaret veren. Remziye
Resmi: Devlet adına olan. Resmiye
Reşit: Doğru yolda giden, akıllı. Reşide
Rıfkı: Yumuşak, halim selim. Rıfkıye
Ruhi: Ruh sahibi. Ruhiye
Ruhsar:Yanak, yüz, çehre. Ruhsare
Rüşdi: Doğru yolda giden, olgun. Rüşdiye
Sadi: Saade ve uğur sahibi. Sadiye
Sabih: Güzel, latif, şirin. Sabiha
Sabir: Sabreden, dayanan, acelesiz bekleyen. Sabire
Sabit: Doğruluğu isbat edilmiş. Sabite
Sabri: Sabırlı, acelesiz, dayanıklı. Sabriye
Sacid: Secde eden. Sacide
Sadık: Doğru, gerçek, sadakatli. Sadıka
Safi: Temiz, katkısız. Safiye
Sahib: Arkadaş. Sahibe
Said: Mutlu, uğurlu. Saide
Sadri: Gönül ehli. Sadriye
Saim: Oruç tutan. Saime
Sâlih: Dindar, evliya. Saliha
Salim: Sağlam, emin ve korkusuz. Salime
Sami: Yüksek. Samiye
Samih: Cömert. Samiha
Samim: İç, öz, asıl, merkez. Samime
Sarim: Keskin, kesici. Sarime
Sakıp: Delen, etkili, parlak, ışıklı. Sakıbe
Satı: Meydana çıkan, yükselen. Satıa
Selim: Sağlam, kusursuz. Selime
Semih: Cömert. Semiha
Sıddık: Doğru sözlü Sıddıka
Sırrı: Sır tutan, gizliliğe dikkat eden. Sırrıye
Subhi: Sabahçı, erken kalkan. Subhiye
Sudi: Faydalı. Sudiye
Sulhi: Barış taraftarı, barışsever. Sulhiye
Süheyl: Bir parlak yıldız. Süheyla
Şadi: Memnun, sevinçli, gönlü ferah. Şadiye
Şaik: Hevesli, istekli, arzulu, şevkli. Şaika
Şakir: Şükreden. Şakire
Şebib: Genç, taze. Şebibe
Şefik: Şefkatli, merhametli. Şefika
Şehim: Akıllı yiğit. Şehime
Şerif: Büyük, soylu. Peygamber efendimizin torunu Hazret-i Hasan’ın soyundan. Şerife
Şükrü: Şükreden, iyiliğe teşekkür eden. Şükriye.
Tahir: Temiz, pak, temiz. Tahire
Talib: İsteyen, talebe. Talibe
Tayyib: İyi, temiz, helal, güzel kokulu. Tayyibe
Temim: Nazar boncuğu. Temime
Ubeyd: Kulcağız, kölecik. Ubeyde
Ulvi: Yüksek, yüce. Ulviye
Ünsi: Arkadaş, alışmış. Ünsiye
Vâcid: Vücuda getiren. Vacide
Vafi: Yeter, tam, elverir. Vafiye
Vahid: Tek, bir, eşsiz, eşi ve benzeri olmayan. Vahide
Vasfi: Vasıflı, kaliteli mi? özellikli. Vasfiye
Vasıf: Vasfeden,, bildiren, öven. Vasıfe
Vecih: Bir kavmin ulusu, büyüğü, hürmetli. Vecihe
Vefi: Vefalı, tam, mükemmel insan. Vefia
Vefik: Uygun, kafa dengi, aynı fikirde arkadaş. Vefika
Vehbi: Hediye, Allah vergisi. Vehbiye
Vehib: Hibe eden, bağışlayan. Vehibe
Velid: Yeni doğmuş, çocuk. Velide
Vesim: Güzel, hoşa giden. Vesime
Yümni: Uğurlu, bereketli, sağcı. Yümniye
Zahid: Helalın fazlasından da sakınan. Zahide
Zahir: Açık, bir şeyin dış yüzü ve dışı, belli. Zahire
Zaim: Baş, lider. Zaime
Zakir: Anan Allahü teâlâyı daima zikreden. Zakire
Zarif: Şık, nazik, ince. Zarife
Zati: Özlük, özel, zatına mahsus. Zatiye
Zeki: Zekalı, çabuk kavrayan. Zekiye
Zihni: Zihinli, düşünceli, kavrayışlı. Zihniye
Zühdi: Zühd ve takva sahibi. Zühdiye
Zülfi: Zülüflü. Zülfiye

Çok güzel isimler teşekkürler...