KOPUK GAZEL
-şehit annelerine-
vatan uğrunda bugün kan aktı / figân koptu
ömrün alnından öptü / hayattan bir cân koptu
dağılan tesbihime hüzün taşıRdı duân
adres şaşırdı kurşun / sanki bir devran koptu
keder midir hüsrân mı / nedir yüreğim yakan
gözümden hoyrat seller / kalbimde isyân koptu
nice yolun bekledim asılsız çıktı vuslat
kaderimdir âh etmem / mecalsiz dermân koptu
çaresizlik deminde sabreyledim günbegün
bekleyişle huzursuz takvimden hicrân koptu
susuz topraklar gibi kurudu soldu yüzüm
baharı müjdelerken yeşeren fidan koptu
nasıl bir tefrikâdır merhametten vefâ yok
taş kesilen bir yüzle çatlayan vicdân koptu
gözlerini son bir kez görebilseydim oğul
kanayan fotoğrafta zamân ve mekân koptu
Mevlâmın her kuluna nasip olmaz şahadet
dilimden “innâ lillâh” / bağrımda tufân koptu
Mehmet Şamil