Geceleri sensiz uyandim
Gündüzleri yokluguna ağladım
Ellerini sımsıkı tutamadım
Gel özledim babam

Başım egildi önüme
Bellı etmedim kardeşlerime
Sordular babamiz nerde?diye
Dilim tutuldu. Gel özledim babam

... ağlamış babam yok diye
Sanki isyan ettim kaderime
Bırakıp nereye gittin diye
Soyleyemedim. Gel özledim babam

İnanmadım yokluğuna
Kayboldum kahpe kaderin ugruna
Çaresizligimi fark ettirmedim anama
Gel özledim babam

Hayat büyük sillesini vurur insana
Kime 17 yaşinda kimine ise doğduğunda
Yazıyorum seni satırlarıma
Darılma olurmu babam bana
Anlatamadım seni başka yolla

Bakıyorum başkalarına
Herkesin babası yanında
Umutla bakamadım yarınlara
Gel özledim babam

Kimse sahip çıkmadı
Yetimimiz var demedi
Aradim senle geçen günleri
Gel özledim babam

Özlem iste!özlem
Özlemin değeri babasizliksa
İşte o zaman hayat koyar insana
Bakar ağlarsın yanlızlığına

Sen bana bakma olurmu baba
Yine bir çılgınlık yaptım ama
Seni satırlarımla yaşamaksa
İste o zaman
Gel çünkü gülüşünü özledim babam

(alıntı)