Zıt anlamlı kelimelerle yaşıyorum şimdi. İyinin yanına kötüyü koyuyorum,
Gündüz bitmeden geceyi bekliyorum. Bazen akla karayı karıştırıyorum
bazen de gel git yaşıyorum. Her daim tatlı acı bir telaşla karşılaşıyorum.
Başlayan her şey gibi sonu oluyor bir dolu bir boş hatıralarımın.
Hatıralarım da hatırı sayılır bir vakitte buluyor zamansızlığı ve tik taklar
duruyor nerdeyse hızla akıp giden zamana inat. Zıtlıklarda buluyorum
kelimelerin büyüsünü ve zıt olmayanları ayıklıyorum sonra geriye
dostlarım kalıyor, uzaktaki yakınlarım. Yaşarken duruyor kalbim ve
sayıyor son ritimlerini, tıpkı 4- 4 lük bir nota gibi ya da hüzünlü bir cenaze
marşı gibi sıralıyor türkülerini. Gözlerimi açtığımda göremeyenlerden
kaçıyorum, hislerim ayrı kalmamı söylese de onlarla beraber duruyorum
.
Hiç tükenmeyecekmiş gibi bitiyor başlangıçlarım, Hiç başlamayacakmış
gibi buluyor beni sonlarım. Deve cüce oynuyorum arkadaşlarımla
Alıntı
Cevap: Sus .....
