Konu: Sen yoktun...

Sen yoktun...
Hz Adem'deydi nurun
Önce cenneti,
Sonra yeryüzünü sereflendirdin.
Adem nuruna affedildi
Arafat bu affa sahitti.

Sen yoktun
Nuh'un gemisindeydi Nurun...
Dalgalar yeryüzünü bogarken
Topragin bagrindaki su
Gökyüzüyle bulusurken
Ve bu bir ilahi azap derken,
Allah nurunu tasidi binbir sebeble
Tufan,nurunu selamladi edeple...

Sen yoktun...
Hz.Ismail'in alnindaydi Nurun
Ibrahimi bir dua yükseldi kimsesiz çöllerden
"Rabbimiz" dedi,
" Onlara kendi içlerinden
Senin ayetlerini okuyacak
Kitap ve hikmeti ögretecek onlara,
Onlari temizleyecek bir elçi gönder ";
Amin dedi on sekiz bin alem
Nurunla aydinlanan minicik ellerini
Semaya kaldirarak
Amin dedi Ismail.
Hira Nur dagi amin diyerek ayaga kalkti
Medine'den adi Uhud olan bir amin yankilandi
Sevr daginda.

Sen yoktun Sultanim...
Hz.Isa Ahmed diye mustuladi seni
Alemlerin efendisi diye sana seslendi
" Artik ben sizinle çok söylesmem "dedi havarilerine
Çünkü bu alemin reisi geliyor...
Bekleyin Ahmed geliyor
Kainata Rahmet geliyor...

Havarilerin yüzünü oksayan,ölüleri dirilten bir nefes oldun.
Ama sen yoktun.
Sen yoktun....
Hz.Abdullahin alnindaydi Nurun
Basi egik gezerdi mazlum
Put eyle göklerden seni sorardi
Varaka seni arardi sema'da
Anneler kiz çocuklarini hep aglayarak sevdiler.
Aglayarak süslediler ölüme!...
Aglayarak hadi dayina gidiyorsun dediler.

Sen yoktun Sultanim...
Canli canli topraga gömülmenin adi idi dayiya gitmek,
Anne yüreginin çildirtan çaresizligi idi,
Ve yavrusunun ölüme gidisini seyretmesiydi.
En son çocuk atilirken çukura,
Annesinin suretinde bir melek tuttu onu
Ve tebessüm ederek Hira Nur dagini gösterdi
Melekler süslüyordu Hira'yi,
Efendisine hazirlaniyordu Cebel-i Nur
Efendisine hazirlaniyordu Mekke
Alemlerin efendisine hazirlaniyordu.
Kainatin gözü Hz.Amine'deydi
Toprak yalvariyordu Rabbine...
Gel diye agliyordu mazlumlar
Gözleri Sema'da

Ve bir gelisin vardi Ya Resülallah
Bir inisin vardi yeryüzüne
Ve cebrail ardinda yalin kiliç melekler
Bir inisin vardi yeryüzüne
Yetimler en huzurlu geceyi geçirdiler belki de...doya doya.
Sonra bir sessizlik kapladi seher vaktini
Hersey sus pus olmustu.
Hadi diyordu yildizlar,hadi diyordu Ay,
Kainat bir isim duymak istiyordu
Ve bir ses yükseldi Aminenin evinden
Muhammed...
Karanliklar aydinliga birakti yerini
Muhammed...
Seni yaratan Allah'a kurbaniz
Ey Dürr-i Yekta...
Sana O adi veren Rahmana kurbaniz.

Artik sen vardin...
Susuz topraklara rahmet indi seninle
Annenden sonra ,anne Halime sevindi seninle
Yagmura mi ihtiyaç var?...
Kaldirirdin sehadet parmagini...
Yagmuru salsin Allah
Sonra tut agacin yapragini
Köklerini çikarttirip yaninda yürütsün Allah.
Yeter ki sen iste
Sen iste Ya Resülallah
Deki; ben kimim?...
Daglar,taslar dile gelsin...
Dilsiz çocuklar ellerinden tutup "ente resülallah" desin.

Sen vardin...
Bedir kardi,
Uhud dardi,
Hendek yardi,
Yigitlerin vardi.
Ölmek için yarisan yigitlerin
Hele bir Enes'in vardi Ya Resülallah
Uhud'da öldügünü duyunca arkadaslarina;
" Niye burada oturuyorsunuz ? " diye sordu...
Onlarda ;" Allah'in resül-ü öldürülmüs.! " deyince...
" Peki O öldükten sonra yasayipda ne yapacaksiniz,
Kalkin ve O'nun gibi ölün." demisti.
Ve savasin en yogun oldugu yerde sehit düsmüstü.
Hem de ne sehit Ey Nebi...
Vücudu yaralardan taninmaz halde idi
Kizkardesi ancak parmaklarindan tanidi onu...

Musab bin Umeyer'in vardi senin...
Uhud'da sancagini tasiyan,öyle bir askla sana bagliydi ki!...
Allah o gün meleklerini Musab'in suretinde indirdi.

Ebu Hureyre'n vardi...
Acikinca mescidin önünde durur
Sana bakardi,sen anlardin.
" Ya Ebahir!..gel " derdi.

Ve sen gittin...
Bir gidisle gittin.
Ardinda hüznün kaldi,
Hasretin kaldi göklerde,
Bilal ezan okuyamaz oldu
Ne zaman tesebbüs etse
" Muhammed resülallah " demeye...
Dizinin üstüne çöker kendinden geçerdi.
Sonra günler ay,aylar yil oldu.
Asirlar oldu...
Sensizlige açtik gözlerimizi
Ama sen birakmazsin bizi!...

Sen varsin...
Ey sehitlerin Sultani sen varsin
Bir sehit bile ölmezken
Sana nasil yok deriz.
Ebu Talip sam'a giderken,
devesinin önüne geçip;
" Beni burada kime birakipda gidiyorsun " demistin
" Ne anam var ne babam..."
Ebu Talip birakmamisti bu yüzden
Sensizligin izdirabi ile inleyen
Ümmetini kime birakip gidiyorsun Ya Resülallah
Birakma bizi ki ;
Allah: " Sen onlarin içindeyken onlara
azap edecek degiliz." buyuruyor.
Birakma bizi !...
Hayati seninle ögretti Rahman
Kullugu seninle tanidik
Duayi senden ögrendik sevgili,
Hz.Ömer umre için senden izin isteyince,
Kardescik dedin ona;
" Duanda bana da yer ayirirmisin ? "
Bizler Ömer degiliz ama bütün dualarimiz senin için.
Ey Rabbimiz!...
Resülünü anisimizdan haberdar et...
O'na binler salat,binler selam...
Habibine Makam-i Mahmud-u ver...
O'na Vesile-i lütfet...
O'nu Refik-i Ala'ya yükselt....
Bizi de affet...
O'nun hatirina affet...
Zatinin hatirina affet...
Ne olur affet bizi...
Bizi affet....

D. A. Erzincanli

D. A. Erzincanli söylediği harika ötesi bir şiir her zaman dinlerim bunu

ALLAH razı olsun..

Emeğine sağlık ablacım Allah(c.c) razı olsun...

Amin,Ecmain ALLAH C.C cümlemizden Razı olsun inş.yorumlarınız için teşekkürler...