Muhabbet İçin Uzakta Olmak Farketmez


Şâh-ı Nakşibend (1318-1389) hazretleri buyurdu ki: "Bizim yolumuz, Allah’u Teala’nın gösterdiği kurtuluş yoludur. Çünkü bu yol, sünnete uymak ve Ashab-ı kirâma tâbi olmaktır. İşte bu sebeple,bizim yolumuzda az zamanda çok kazanç elde edilir.

Fakat sünnete uymak ve riâyet etmek, sabır ve tahammül ister. Biz,bizim yolumuza girenleri, istersek kolayca çekme ile, dilersek bir başka usûlle terbiye ederiz. Çünkü rehber olan âlim, bir tabîbe benzer. Hastanın hastalığını, derdini tespit eder ve ona göre ilâç verir.

Bizim yolumuzda yalnız kalmak değil, sohbet esastır. Sohbetin de şartları vardır. İki kişi sohbet etmek isterse, birbirinden emin olmaları gerekir. Böyle olmazsa,sohbetten fayda hâsıl olmaz. Bizim sohbetimize girenlerin kalplerinde, muhabbet tohumu vardır.

Kısaca bu yola, Ehl-i sünnet ve cemâat yolu denir. Bizim sohbetimize dâhil olanların kalbine muhabbet tohumu atılmıştır. Fakat Allah’u Teala’dan başka her şeyden alâkasını kesmemiş olabilir. Bu durumda sohbetimize katılan kimsenin kalbinde, Allah’u Teala’nın sevgisinden başka neye bağlılık varsa, onu kalbinden temizleriz. Kalbinde bize karşı meyli ve muhabbeti olanlara muhabbet tohumu ekip, gece gündüz onu terbiye etmemiz bizim vazîfemizdir. Muhabbet için uzakta olmak farketmez."