Konu: ümitsiz olmayın

Okyanusun dibinde yatan bir istiridye su uzerinden
akip gecsin diye
kabugunu acmis. Su icinden gecerken solungaclari
yiyecek toplayip
midesine gonderiyormus. Aniden yakinindaki bir balik
bir kuyruk darbesiyle
kum ve camur firtinasi yaratmis. Istiridye de kumdan
nefret edermis;
zira kum oylesine puruzluymus ki kabugunun icine
kacarsa son derece
rahatsiz olurmus. Istiridye derhal kabugunu kapamis
ama cok gec kalmis;
Sert ve puruzlu bir kum tanecigi iceri girip ic
derisi ile kabugun arasina
yerlesmis.
Kum tanesi istiridyeyi ne cok rahatsiz ediyormus.
Ama kabugunun icini kaplamasi icin kendine verilmis
olan salgi hucresini
hemen calistirarak minik kum tanesinin ustunu
kaplamaya baslamis;
ta ki nefis parlak ve duzgun bir ortu olusana
kadar...

Istiridye yillar yili minik kum taneciginin ustune
katlar eklemeye devam
etmis
ve sonunda muthis guzel parlak ve son derece degerli
bir inci olusmus.....

Karsi karsiya oldugumuz problemler
bu kum tanecigine benzer
bizi rahatsiz ederler ve niye bize bu derece eziyet
cektirip
asabilestirdiklerine sasariz;
fakat ; ... azmin getirdigi cesaret ve kuvvetle
sorunlarimizin ve zayifliklarimizin
ustesinden geliriz. ...daha alcakgoaaaau
isteklerimizde daha israrli cevremizdekilere daha
yakin
daha akilli ve sorunlarimiza karsi daha dayanikli hale
geliriz. ...gizli gücümüzle yasamımızdaki pürüzlü kum
taneciklerini
bize kuvvet veren ümit ve ilham kaynagi olan degerli
incilere
dönüstürürüz....

ümitsiz olmayın
ümit siz olun....

sendende arzunur