Printable View
hayat o kadar kısa ki
dünya geçici gölgelik yer
her an bir defalık oysa ki
yalnızca sevmeye değer
üç günlük yalan dünya
inan kalp kırmaya değmez
birgün sevinç birgün keder
böyle gelmiş böyle gider
zaman gün geçer azalır
takvimdeki yapraklar misali
hayat ancak bir kez yaşanır
yalnızca sevmeye değer
yusuf meral
üç günlük yalan dünya
inan kalp kırmaya değmez
birgün sevinç birgün keder
böyle gelmiş böyle gider
allah c.c razı olsun emeğine sağlık kardeşim.
cümlemizden inş.
sağolasın Abi
Allah razi olsun kardeŞİm emegİne saglik
cümlemizden inş.
sağolasın
zaman gün geçer azalır
takvimdeki yapraklar misali
hayat ancak bir kez yaşanır
yalnızca sevmeye değer
çok güzeldi emeğine sağlık
sağolasın (:
Allah razı olsun bacım.
cümlemizden inş.
YAŞAM NEDİR
(Yaşam Sevgidir... Yalnızca Sevgi)
Gökyüzünde dünyayı yaşarken sonsuz özgürlüğümle birlikte, yaşamı arıyordum ne olduğunu bilemeden... Bir su damlasıydım, güneşin ışıklarında renklerle oynayan, karanlıklarda yıldızlarla konuşan...
Mutluydum rüzgarla birlikte maviliğe savrulurken, mutluydum kuşlarla kanat çırparken, mutluydum gökkuşağı olup renkleri saçarken...
Takılmışken bir bulutun peşine, görürdüm yaşayanları yeryüzünde... Hepsi zamanla koşar gibi, hep bir şeylerin peşinde... Bazen bir kuşun kanadına karışır, uçardım onunla, rüzgâra karşı çığlıklarla birlikte...
Yaşamı sorardım kuşlara, nedir diye? Özgürlük derlerdi bana... Göklerde özgürce kanat çırpabilmek, rüzgâra baş kaldırmak. Ama yağmur yağdığında özgürlükleri elinden alınır, ağırlaşan kanatları daha fazla çırpınamazdı damlalar karşısında... Sığınırken bir kaya kovuğuna, özgürlüklerini teslim ederlerdi yağmura, sessizce...
Karıştım bir gün yağmur damlalarının arasına, gücü hissedebilmek için... Toprağa karışmak istedim, çoğalmak istedim, azgın bir nehir olup akmak istedim, deniz olmak istedim, yaşamı bulmak istedim, yaşam olmak istedim... Terk ettim gökyüzünü güneşe veda edemeden... Altımda gittikçe büyüyen yeryüzü beni kendine doğru hızla çekerken daha da büyüdüm, çoğaldım. Koşmaya başladım bir an önce toprağa kavuşabilmek için. Yaşamı hissedebilmek için... Yaşam olabilmek için...
Toprağa ilk dokunuş, ilk sarılış... Sıcaktı toprak, gökyüzünün olamadığı kadar... Beni sarmaladı şefkatle, beni içine aldı sevgiyle... Sevdim onu... Seviyorum dedim yaşamayı seninle birlikte... Toprağın derinliklerinde, karanlık sıcaklıklarda güveni hissettim... Zaman geçtikçe büyüdüm, çoğaldım... Yerimde duramaz hale geldim...
Güneşi özledim... Yıldızlara merhaba demek istedim.... Terk ettim toprağı. Sıcaklığını, şefkatini. Bir sabah çiçekler açarken gökyüzünü gördüm yeniden... Öylesine mavi, öylesine sınırsız, öylesine özgür...
Aktım, gittikçe büyüyerek... Beni sarmalayan toprağa dokunarak aktım... Nereye gittiğimi bilemeden... Sadece yaşamı öğrenebilmek için aktım... Benimle çiçekler açtı ağaçlarda, topraktan otlar fışkırdı delicesine... Ben onlara yaşamı sunarken, cevap veremediler bana yaşam nedir diye sorduğumda... Büyümek istedim... Daha hızlı akmak, denize kavuşmak istedim... Aktım gökyüzünün görünmediği ıssız ormanların arasından, yıllardır kımıldamaktan korkan taşları peşimde sürükleyerek, başkaldırırcasına... Başakların rüzgârla dans ettiği ovalara geldiğimde duruldum... Onları seyredebilmek için yavaşladım... Sordum uçuşan kelebeklere yaşamı... Rüzgârla dans mı diye?... Cevap vermediler bana... Denizi aradım uzaklarda, görebilmek için köpürdüm, taştım ona bir an önce dokunabilmek için...
Sonra bir sabah, daha güneş ışıklarını serpmeye başlamamışken dünyaya, uzaklarda maviliği gördüm... Gördüm orada canlılığı, başkaldırmışlığı, hasreti... Kavuşmak istedim bir an önce, sarılmak istedim... Koynuna girmek istedim bir sevgili gibi... Sevişmek istedim onunla... Yaşamı istedim ondan... Dokunduğumda denize, balıklar kaçtı benden, suyum karıştı denize... Bir oldum onunla...
Ufacık bir damlaydım, bulut oldum, toprak oldum, deniz oldum, okyanus oldum. Kapladım dünyayı canlılığımla. Dalgalarla oynarken derinliklere karıştım... Derinliğin sessizliğinde güzellikleri buldum... Yaşam gizlenmiş güzellikler midir diye sordum denize? Cevap alamadım... İnsan olmak istedim... Yaşamın ne olduğunu öğrenirim diye.... Büyümeye başladım içinde olduğum insana fark ettirmeden... Büyüdüm, büyüdüm...
Aynı toprak gibi sıcak ve karanlık bu yer bana güven verdi, huzur verdi... Zaman geçtikçe, yerime sığamaz hale geldim... Güneşe sarılmak istedim... Yıldızları görmek, denizle konuşmak istedim... Yaşamı insanlara sormak istedim... Işıkla tekrar kavuştuğumda özgürlüğümü hissettim yeniden... Küçük bir su damlasıyken gezdiğim gökyüzünü yeniden görebilmek mutluluk verdi...
Büyüdüm zamanla... Diğer insanlarla birlikte, zamanla birlikte... Sordum insanlara yaşam nedir diye?... Cevap veremediler... Bir gün aşık oldum birisine, neden diye sormadan kendime... Bir kuş gibi özgürce, bir nehir gibi delicesine akarak, bir deniz gibi sınırsızca sevdim birisini... O zaman anladım ki;
YAŞAM SEVGİDİR...
SADECE SEVGİ.
http://www.sevgipinari.com/yazilar/y...olivebrani.gifKaynak Bilinmiyor
Büyüdüm zamanla... Diğer insanlarla birlikte, zamanla birlikte... Sordum insanlara yaşam nedir diye?... Cevap veremediler... Bir gün aşık oldum birisine, neden diye sormadan kendime... Bir kuş gibi özgürce, bir nehir gibi delicesine akarak, bir deniz gibi sınırsızca sevdim birisini... O zaman anladım ki;
YAŞAM SEVGİDİR...
SADECE SEVGİ.
Büyüdüm zamanla...
Zaman değilmi acımızı azaltan dirayetimizi artıran,
Tabi ya herşeyin en iyi ilacı zaman,
Şiirde yazıda harika yaan güzel yazmış az uz sitem etmiş sankim ama olcek o kadar :)
zaman gün geçer azalır
takvimdeki yapraklar misali
hayat ancak bir kez yaşanır
yalnızca sevmeye değer..........Alah razı olsun...
SEVGİDEN BAŞKA NE ÇIKARIMIZ VAR!!!
Merhaba gönlü sevgi dolu merhametli insan
Nicedir şiir yazanlar hep dertli sevgiden yana
Dostluklar bir bir tükenirken şu fani dünyada
Sevgiden başka ne çıkarımız var ah bir bilinse
Merhaba sadakat yüklü mert yürekli insan
Riyakârlık yoktur yazdıkların hep sevgi dolu
Günbegün gülmeyi de öğren neşeli ve mutlu
Sevgiden başka ne çıkarımız var ah bir bilinse
Merhaba hüzünlü karamsar duygulu insan
Yetmez mi negatifleri çıkart at bir kenara
Yetmez mi pozitif bakmayı dene hayata
Sevgiden başka ne çıkarımız var ah bir bilinse
http://www.sevgipinari.com/resimler2/roses-10.gif
Gülay Sıkılmaz Erçin
Allah razı olsun çok anlamlı..
http://www.hergunbiri.com/wp-content...i_resim_29.gif
HAYAT - DOSTLUK - SEVGİ - UMUT
Sormuşlar bir bilgine: HAYAT ne? Diye
Demiş bilgin; iki yönlü bir yol
devam eder bilinmeze.
Sen görmemezlikten gelsen de
vardır bir yoldaş her köşesinde
Bazen çıkarsın zorlukla dar bir yokuştan
bazen de aşarsın dertleri
sanki uçuyormuş gibi inerek buradan.
Peki, SEVGİ nedir? Demiş biri
Kalbine sığmayacak kadar geniş
Dedikodusunu yapamayacağın kadar temiz,
kokusunu alamayacağın kadar uzak
hayal edemeyeceğin kadar yakın...
Ya KORKU nedir? Diye atılmış diğeri
Bir yağmur damlasındaki barut kokusu.
Belki de saklanılan bir hayal yontusu
ya bir miniğin haykırırışı,
ya da yüreği yaralı bir kuşun feryadı....
Peki ya UMUT nerededir? Diye atılmışbir umut avcısı.
Bilinmezde değildir bilirim, demişyerini kaygılı ve tasalı.
Aradın boşuna heryeri ama unuttunen kolay yeri besbelli
bunu derken işaret etti insanın enderinden yaralanan yerini...
Peki DOST kimdir? Diye sormuş biri.
Demiş; paylaştın mı sevgini, korkunu,ümidini ve yenilgini,
verdin mi desteğini, sordun mu halini,
yolladın mı yüreğini, ağladın mı onungibi.Hissettin mi DOSTLUĞU? Demiş diğeri.
Bilgin demiş:
Karşılığı olmadan verilir mi hiç yürektekisevgi?
Dostluk dediğin; tek bir ruhun, ikiayrı bedende dirilmesi...
alıntı
YAŞAM SEVGİDİR...
SADECE SEVGİ.
güzel paylaşım emeğine sağlık kardeşim...
sağolasın abi beğenmene sevindim