Şükür

'' Hâlık-ı Rahmân'ın, ibâdından istediği en mühim iş

şükürdür. ''

Mektubat

Risale-i Nur ' da bu ve benzer pek çok ifadelerle Üstad hazretleri nazarları şükre çeker.Kainatın meyvesi insan , insanında meyvesi yani meyvenin meyvesinin şükür olduğunu ifade eder.Peki şükrü Allah katında sair ubudiyet tavırları içinde bu denli öne çıkaran sır nedir ?

Geçen hafta Şükür risalesini okurken farkettik ki şükrün ilanı olan ' Elhamdülillah ' kelamı tüm makam , mertebeleri cami bir çekirdektir. Nasıl mı ?

Evvela Hatırlatmak lazım ki :

Katiyen bil ki, hilkatin en yüksek gayesi ve fıtratın en yüce neticesi, iman-ı billâhtır. Ve insaniyetin en âli mertebesi ve beşeriyetin en büyük makamı, iman-ı billâh içindeki marifetullahtır. Cin ve insin en parlak saadeti ve en tatlı nimeti, o marifetullah içindeki muhabbetullahtır. Ve ruh-u beşer için en hâlis sürur ve kalb-i insan için en sâfi sevinç, o muhabbetullah içindeki lezzet-i ruhaniyedir.

Mektubat | Yirminci Mektup

Mektubattaki bahisden anlıyoruz ki iman etmiş bir kimsenin hareket-i fikriye ve bir seyahat-i kalbiye ve bir inkişâfât-ı ruhiyesine medar üç mertebe marifetullah , muhabbetullah ve lezzet-i ruhiyedir.akıl , kalp ve ruh ; bu üç cihazat-ı insaniyenin nokta-i kemalleri mezkur makamlardır.

Aleme baktığımızda başlangıçda yaratılan cüz'ün ileride beklenen bütüne havi bir fihriste mahiyetinde programlandığını görürüz bu öyle bir adetullahdır ki esma çekirdeği olan Hz. Adem' den Meyvedar ağaç Hz. Muhammed ' e ( a.s.m) ,çekirdekden ağaca , nutfeden canlıya vb. herşeye caridir. Tüm meratib ve makamata havi Kuran-ı Kerim ' in dahi bir küçük fihristesi Fatiha-i şerif ki bu yüzden Kuran-ıKerim ' in bidayetinde yer alır.Eğer bu adetullahı takip etmeye devam edersek Fatihanın dahi ilk kelimesinin fatihaya dolayısıyla Kuran' a ve dolayısıyla ucu Miraca varan meratib-i kemalata havi olması imkan harici değil.

Elbette o ilk kelam şükrü ifade eden ' Elhamdülillah ' dır.
Peki Üstad ' ın zikrettiği üç mertebe şükrün içinde nasıl yer alıyor ?

Makamları hatırlarsak evvela İman-ı billah ve Marifetullah geliyordu.

Şükrün , ilk makam olan iman-ı billah ve marifetullah ' a cami oluşu :


'' Hem şükür içinde sâfi bir İmân var

; hâlis bir tevhid bulunur. Çünkü, bir elmayı yiyen ve "Elhamdülillâh" diyen adam, o şükürle ilân eder ki: "O elma doğrudan doğruya dest-i kudretin yadigârı ve doğrudan doğruya hazine-i rahmetin hediyesidir" demesiyle ve itikad etmesiyle, herşeyi, cüz'î olsun küllî olsun, Onun dest-i kudretine teslim ediyor. Ve herşeyde rahmetin cilvesini bilir. Hakikî bir imanı ve hâlis bir tevhidi, şükürle beyan ediyor.


Mektubat ''

Yukarıda iman-i billah , tevhid ve marifetullah mertebeleri yer alıyor .
Nimete şükretmek yani tesadüfden kurtarıp Rezzak-ı Hakikiden bilmek iman-ı billahtır ve onda rahmetin , kudretin cilvelerini müşahede ise marifetullah boyutları ...

Muhabbetullah mertebesi ise :

'' Beşer, fıtraten, şu kâinatın Hâlıkına karşı hadsiz bir muhabbet üzerine yaratılmıştır. Çünkü fıtrat-ı beşeriyede cemâle karşı bir muhabbet ve kemâle karşı perestiş etmek ve ihsana karşı sevmek vardır ''

Lemalar


Demek insanın ihsan edene muhabbet beslemesi fıtratında var.

Şükür risalesinde elma yiyen adam örneğinden yola çıkarsak , o adam elma ihsanına karşı elbette Rabbini sever O ' na muhabbet besler.Çünkü ihsan sebeb-i muhabbettir. Bir tek elma sebeb-i muhabbet olabiliyorken , varlık sahnesinde başına gelen herşeyi esmaya veren ve o esmayı ' hüsna bilen elbette o güzellikleri birer ihsan olarak değerlendirir bu değerlendirme bir şükürdür ve böyle kimsenin muhabbetullah' dan hissesi nekadardır varın siz düşünün.

Lezzet-i Ruhaniye mertebesi ise :

"Lezzetli bir nimeti insan yese, eğer şükretse, o yediği nimet, o şükür vasıtasıyla bir nur olur, uhrevî bir meyve-i Cennet olur. Verdiği lezzetle, Cenâb-ı Hakkın iltifat-ı rahmetinin eseri olduğunu düşünmekle, büyük ve daimî bir lezzet ve zevk veriyor.

lem'alar "


Eğer şükretse kaydına dikkat ...
iltifat-i ilahi öyle bir şarabdır ki içen adeta kendinden geçer.
İltifat-i ilahi lezzet-i ruhaniyeye medardır.

Şöyle bir toparlarsak ;

sebeb-i şükür olan herne ise onu
Nimet ' bilmekle iman-ı billah ve marifetullah
Nimetten in' ama geçmek sebeb-i muhabbettir.
İn' amdan iltifat-ı rahmete geçmek lezzet-i ruhaniye...

Evet, o Mün'im-i Hakikî, bizden o kıymettar nimetlere, mallara bedel istediği fiat ise, üç şeydir: Biri zikir, biri şükür, biri fikirdir

Başta "Bismillâh" zikirdir. Ahirde "Elhamdülillâh" şükürdür. Ortada, bu kıymettar hârika-i san'at olan nimetler Ehad, Samed'in mu'cize-i kudreti ve hediye-i rahmeti olduğunu düşünmek ve derk etmek fikirdir

(sözler)

Birinci Fıkra: Madem eşya var ve san'atlıdır. Elbette bir ustaları var. Yirmiikinci Söz'de gayet kat'î isbat edildiği gibi: Eğer herşey birinin olmazsa, o vakit herbir şey, bütün eşya kadar müşkil ve ağır olur. Eğer herşey birinin olsa, o zaman bütün eşya, bir şey kadar âsân ve kolay olur. Madem zemin ve âsumanı birisi yapmış, yaratmış. Elbette o pek hikmetli ve çok san'atkâr zât, zemin ve âsumanın meyveleri ve neticeleri ve gayeleri olan zîhayatları başkalara bırakıp işi bozmayacak. Başka ellere teslim edip bütün hikmetli işlerini abes etmeyecek, hiçe indirmeyecek, şükür ve ibadetlerini başkasına vermeyecektir.

(Sözler - 473)

Evet, herbir namazın vakti, mühim bir inkılâb başı olduğu gibi, azîm bir tasarruf-u İlâhînin aynası ve o tasarruf içinde ihsanât-ı külliye-i İlâhiyenin birer ma'kesi olduğundan, Kadîr-i Zülcelâle o vakitlerde daha ziyâde tesbih ve tâzim ve hadsiz nimetlerinin iki vakit ortasında toplanmış yekûnuna karşı şükür ve hamd demek olan namaza emredilmiştir. Şu ince ve derin mânâyı bir parça fehmetmek için "Beş Nükte"yi nefsimle beraber dinlemek lâzım.

(sözler)

Namazın mânâsı, Cenâb-ı Hakkı tesbih ve tâzim ve şükürdür. Yani, celâline karşı, kavlen ve fiilen "SübhanAllah" deyip takdîs etmek; hem, kemâline karşı lâfzen ve amelen "Allahu Ekber" deyip tâzim etmek; hem, cemâline karşı kalben ve lisânen ve bedenen "Elhamdulillah" deyip, şükretmektir.

Evet, âmm ve şumullü olan nazar ve şuurunu Sâniin ibadetine ve muhabbetine sarf ve san’atını istihsan, takdir ve teşhirine tevcih ve nimetlerinin şükrüne isti¬mal eden bir fert, verdiği nimetlere karşı şükür isteyen ve yarattığı mahlûkatı ibadete, şükre davet eden Sâniin has muhatap ve habibidir.

Allah c.c. razı olsun bu dünya kadar değerli paylaşımdan dolayı....