gece...
bir hicaz bestedir dinlemeye korktuğum..
ağıtlı bir güftedir hece hece soluduğum..
Printable View
gece...
bir hicaz bestedir dinlemeye korktuğum..
ağıtlı bir güftedir hece hece soluduğum..
Gecenin Uzunluğunu Saatçiler Değil Derdi Olanlar Anlar....
AĞLA AĞLA SENDE EY GECE
Ağla ağla sende ey gece
Kederler ellerimde dertler yüreğimde
Bırak gitti git sende
Benden giden her şeyle
Ayaklarım dolaşır sensiz sokaklarda
Gözlerim bulanır sensiz bu yollarda
Atma beni yokluğun ortasına
Bırakma beni sensizliğin koynuna
Bırakma beni gecenin soğuk karanlığına
Sensiz bedenim üşüyor
Sensiz tenim yanıyor
Sensiz ben yalan olup ayyuka karışıyorum
Parlayan yıldızlar şahittir gözyaşıma
Kara geceye pelerin olan bulutlar
Düşlerimi aydınlatıyor sokak lambaları
Bilsen bir şu kaldırım kaldı yanımda
Sabaha dek adımladığım
Adımladıkça adını andığım
Dişlerim bir birine sarılıyor ağladıkça
Şimdi tüm şehir uykuda
Benim içimde kendim uykuda
Ben seven sevdası ile ölen
Kalbinin sesi olsa
Baktığın dokunduğun her yerde
Anlatır anlatsa duyar mısın?
Duysan gelirdin belki de
Tutardın elimden gece kayan yıldız sarhoşluğu ile
Sesini özlemek bile bu kadar ağır mı gelecekti bana
Anlatsam ah anlata bilsem geceleri ve sensizliği
Ağla gözlerim sen ağla
Çektiğim çileyi sen anlat her gece sol yanımın yanışını
Ey gece sen beni, sen beni anla
Yar anlamadı beni geceye terk etti ben ağladım
Saçlarım ağardı dudaklarım çatladı ellerim titredi
Yar beni bıraktı ağla gözüm ağla
Dişlerim bir birine sarılıyor ağladıkça
Hani her gece sabaha dönerdi
Ne gece sabaha döndü ne sen bana
Bırakın dağılan bulutlar toplasın bedenimi
Bırakın dokunmayın ellerime kalsın yüzümde
Saklıyorsam yüzümü ağlamamdan değildir
Sensiz dünyayı görmemek için
Sokaklarda yüreğimi unuttum
Lambalarında takılı kaldı düşüm
Artık adımlarım çelişki içinde
Gece kendi içinde
Gece karanlık içinde
Ben senin içinde
Dertler benim içimde
Yüreğim sensi sızı içinde
Veli Can
Yıldızlardan inci dizdim yoluna
En güzel gecenin ilk seherinde
Sevgi ördüm peteğine, balına
En güzel gecenin ilk seherinde.
Tan yeri ağardı, şafak söküyor
Cem oldu bulutlar hasret çekiyor
Gönlüm gurbet elde boyun büküyor
En güzel gecenin ilk seherinde.
Aya hâle düştü, hilale hâtem
Al güle çiğ düştü, yüreğe mâtem
Gönder nazarını sevgime katam
En güzel gecenin ilk seherinde.
Deniz dalga dalga, gün kızıl kızıl
Esti acı poyraz, taş kesti buzul
Efsunlu dünyanın mührüne kazıl
En güzel gecenin ilk seherinde.
Mehtabı dolaştım hüzünde bugün
Aşkın gizemi var sözünde bugün
Vuslat yas tutuyor özünde bugün
En güzel gecenin ilk seherinde.
Gündüze ramak var gece dolandı
Gönül pare pare gök parçalandı
Gözyaşı sır oldu hep Yoncalandı
En güzel gecenin ilk seherinde.
Rabia. BARIŞ
http://2.bp.blogspot.com/_VpZbUJL9wX...Zys/s320/3.jpg
BU GECE
Bir başka hüzün bir başka haldeyim
Esen rüzgarın saldığı teldeyim
Bak gör ey sevgili ben ne haldeyim
Hüzünlüyüm ağlıyorum bu gece
Cananım gül' müş ağlayan bülbülmüş
Hüznümü gören Melekler üzülmüş
Bir lokma ekmeğimde bir dürümmüş
Hüzünlüyüm ağlıyorum bu gece
Derya yakın olsa dalıp geçerim
İmkan olsa hep iyilik seçerim
Kılıcım olsa kötülük biçerim
Hüzünlüyüm ağlıyorum bu gece
-yaşar türkmen
Ne çare kısa sürer her mutluluk.
Vuslat olunca, ayrılıktan korkmak gerek.
Cemâl'i Celâl;C elâl'i Cemâl kuşatır elbet.
Hicran vuslatın gecesi ise; vuslat firakın şafağıdır,fecridir.
Her şafak geceye,her gece fecre varır...
BİR GECE
Ondört asır evvel, yine böyle bir geceydi,
Kumdan, ayın ondördü, bir öksüz çıkıverdi!
Lakin, o ne hüsrandı ki: Hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir halbuki bekleşmedelerdi!
Neden görecekler, göremezlerdi tabii;
Bir kere, zuhur ettiği çöl en sapa yerdi,
Bir kerede, mamure-I dünya, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bu günden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!
Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin.
Salgındı, bugün şarkı yıkan, tefrika derdi.
Derken, büyümüş kırkına gelmişti ki öksüz,
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma'sum,
Bir hamlede kayserleri, kisraları serdi!
Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı dirildi;
Zulmün ki, zeval aklına gelmezdi geberdi!
Alemlere rahmetti evet şer-i mübini,
Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sahipse, O'nun vergisidir hep;
Medyun ona cemiyyet-i, medyun O'na ferdi.
Medyundur o masuma bütün bir beşeriyet
Ya Rab, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret.
Mehmet Akif Ersoy