Yahudilerin, Peygamberimizi Zehirlemeye Kalkismalari

Yahudilerin, Peygamberimizi zehirlemeye kalkismalari

Peygamber Efendimizin bütün iyi niyet ve güzel muamelesine ragmen, Yahudilerin Islâma karsi gönüllerinde besledikleri kin ve düsmanlik atesi bir türlü sönmüyordu. Her iyi muameleye karsi, kötü bir hareketle, hâince bir tertiple cevap vermeyi âdeta kendilerine huy edinmislerdi.

Hayber fethedilmis, Peygamberimiz Ashabiyla birlikte istirahata çekilmisti. Savasla, Resûl-i Ekremi maglup edemeyen Yahudiler, bu sefer hâince bir tertibin içine girdiler. Onu zehirlemeye karar verdiler. Bu vazifeyi, meshur Yahudi Sellam bin Miskem’in karisi Zeynep üzerine aldi. Plân geregi Zeynep, bir disi keçi kizartti ve her tarafini tesirli bir zehirle zehirledi. Ayrica Peygamber Efendimizin, davarin kol ve kürek etini daha çok sevdigini de sorup ögrendigi için, keçinin oralarina daha da çok zehir serpti.

Dessas Yahudi kadini kizartilmis, kebap edilmis zehirli keçiyi alip getirdi ve “Ey Ebû’l-Kasim! Bunu sana hediye ediyorum” diyerek Peygamber Efendimizin önüne koydu.

Kadin uzaklasirken, Peygamber Efendimiz ve orada hazir bulunan Sahabîler de ortaya konulan etten yemeye hazirlandilar. Resûl-i Ekrem, etin sevdigi kürek kismindan bir lokma aldi; fakat yutmadan Sahabîlere, “Ellerinizi çekiniz! Su kürek, etin zehirlenmis oldugunu bana haber veriyor”1 buyurdu.

Herkes elini çekti. Sadece Bisr bin Bera Hazretleri agzina aldigi lokmayi yutmustu. Et öylesine zehirli idi ki Hz. Bisr, oturdugu yerde birden morardi ve âninda sehid oldu.2

Peygamberleri öldürmekle istihar bulan, zehirleme marifetini her milletten çok daha iyi beceren Yahudilerin bu tesebbüsü de sonuçsuz kalinca, Peygamber Efendimiz, bu tertibe âlet olan Zeyneb’i huzuruna çagirdi. Zeynep suçunu itiraf etti. Peygamber Efendimizin, “Bunu neden yaptin?” sorusuna su cevabi verdi:

“Eger gerçekten bir peygambersen, sana haber verilecek; dolayisiyla zarar görmeyecektin. Eger peygamber degil de bir hükümdarsan, kendimizi ve insanlari senden kurtarmak için yaptim!”3

Bazi rivâyetlerde, hiç kimseden sahsî intikam alma duygusu tasimayan Peygamberimiz, kadini öldürmeyip affetmistir.1 Bazi rivâyetlerde ise onu öldürttügünden bahsedilir. Tahkik ehli demis ki: Hz. Resûlullah öldürtmemis, fakat sehid olan Bisr’in varislerine vermis, onlar kisas olarak öldürmüslerdir