Ridvan Bîati

Ridvan Bîati

Resûl-i Kibriyâ Efendimiz, Hz. Osman’in müsrikler tarafindan sehid edildigi haberini duyunca son derece müteessir oldu. Kureys’in bu hareketi karsisinda üzerlerine yürümekten baska bir çare kalmiyordu.

“Madem böyle, bu kavimle çarpismadikça, buradan kesinlikle ayrilmayacagiz”1 buyurdu.

Zaten yapilabilecek baska bir sey de kalmamisti. Sulh tekliflerine yanasmadiklari gibi, elçi sehid etme cür’etini bile gösterebiliyorlardi.

Peygamber Efendimiz, “Allahü Teâla, bana biât yapilmasini emretti!” diye seslendi.

Hâtemü’l-Enbiyâ Efendimiz, daha sonra Ridvan Agaci olarak adlandirilacak olan Semüre agaci altinda durdu. Müslümanlar da teker teker, çarpismaktan yüz çevirmeyeceklerine, Allah ve Resûlü yolunda canlarini fedâ edinceye kadar savasacaklarina dâir biât ettiler.2 Bîattan bir tek kisi kaçindi: Münafiklardan Cedd bin Kays.3

Bu bîat, Sahabîlere yeni bir cesaret, taze bir heyecan verdi. Yerlerinde âdeta duramaz bir hale gelmislerdi. Bir an evvel ya Kâbe’yi tavaf etmek veya müsriklerle çarpismak istiyorlardi.

Cenâb-i Hak, bu biâtta bulunan Müslümanlardan razi ve memnun oldugunu Kur’ân-i Kerimde söyle beyân eder:

“And olsun ki, o agacin altinda sana bîat eden mü’minlerden Allah râzi oldu. Kalblerinde olani bildigi için Allah onlarin üzerine sükûnet ve emniyet indirdi ve onlari yakin bir fetihle mükâfatlandirdi.

“Elde edecekleri pek çok ganimetleri de onlara nasip etti. Çünkü Allah’in kudreti herseye galiptir ve hikmeti herseyi kusatir.”1

Bu sebeple bîata “Ridvan Bîati” adi verildi.

Resûl-i Ekrem Efendimiz de bir hadislerinde, “Agaç altinda gerçekten bîat edenlerden hiç biri Cehenneme girmeyecektir”2 buyurarak bu bîatta bulunan Müslümanlarin faziletini açikça beyan etmislerdir.

Bîat haberi Kureys müsrikleri tarafindan duyulunca üç gün yanlarinda alikoyduklari Hz. Osman’i serbest biraktilar.

Hz. Osman derhal Hz. Resûlullahin huzuruna çikip geldi. Böylece sehâdeti ile ilgili haberlerin asilsiz oldugu anlasildi.

Fakat, bîat yapilmis ve tamamlanmisti. Sahabîler Hz. Osman’a, “Herhalde Kâbe’yi tavaf etmissindir?” dediler.

Hz. Osman su karsiligi verdi:

“Vallahi! Mekke’de bir yil kalsaydim ve Resûlullah da (a.s.m.) Hudeybiye’de otursaydi, o, Kâbe’yi tavaf etmedikçe, ben yine tek basima onu tavaf etmezdim.”3