-
Îs Seferi
Îs Seferi
Hicretin 6. senesinin Cemaziyelevvel ayi. Kureys müsriklerine âit bir ticaret kervaninin Sam’dan Mekke’ye dogru gitmekte oldugu Medine’de isitildi.
Peygamber Efendimiz, Kureys müsriklerini iktisaden güç durumda birakmak maksadiyla, Hz. Zeyd bin Hârise kumandasinda yüz yetmis kisilik bir süvari birligini bu kervani ele geçirmek üzere yola çikardi.
Mücâhidler, Îs denilen mevkide Kureys kervanina rastgeldiler. Kervandaki mallara el koydular. Adamlari da esir aldilar. Resûl-i Ekrem Efendimizin kerimesi Hz. Zeyneb’in kocasi olan Ebû’l-Âs bin Rebî’ de bu esirler arasindaydi.
Mücahidler, mallari ve esirleri Medine’ye getirdiler. Peygamber Efendimiz, mallari mücahidler arasinda taksim etti.1
Ebû’l-Âs, Hz. Zeyneb’e, “Babandan, benim için emân al” diye haber göndererek himâyesini istedi.
Hz. Zeyneb de onu himâyesi altina aldigini Müslümanlara bildirdi. Peygamber Efendimiz de kizina, “Senin himâyene aldigin kimseyi, biz de himâyemize aldik” buyurdu.2
Hz. Zeyneb, Resûl-i Ekrem Efendimizden, Ebû’l-Âs’in ganimet alinan mallarinin da geri verilmesini rica etti.
Resûl-i Ekrem Efendimiz de bunu mücahidlerden istedi. Mücahidler de, aldiklari mallarin tamamini getirip ona geri verdiler.
Ebû’l-Âs, geri aldigi mallarla Mekke’ye döndü. Sahiplerine haklarini teslim etti.
Sonra, “Ey Kureysliler! Kimsenin bende mali veya hakki kaldi mi?” diye sordu.
“Hayir” dediler, “yaninda hiç bir malimiz ve hakkimiz kalmadi!”
Basta Resûlullah olmak üzere, zevcesi Hz. Zeynep ve Müslümanlardan gördügü alicenap muâmele karsisinda Ebû’l-Âs’in mânâ âlemi degismisti.
Bunu Kureys müsriklerine de söylece açikladi:
“Vallahi, yaniniza gelmeden önce, Müslüman olmami engelleyen tek sey; ‘Mallarimizi götürmek için Müslüman oldu’ diye yapacaginiz dedikodulardan duydugum endiseydi.
“Fakat, simdi mallarinizi teslim etmis bulunuyorum. Sehâdet ederim ki, Allah’tan baska ilâh yoktur ve yine sehâdet ederim ki, Muhammed, Allah’in kulu ve Resûlüdür!”1
Daha sonra Ebû’l-Âs Medine’ye Islâmiyetle sereflenmis halde döndü. Peygamber Efendimiz de yine Hz. Zeyneb’i ona verdi.2