Hz.Osman'ın ağlatan şehadeti

Kuran okuyordu bir ara susuzluğun verdiği yorgunluğun verdiği tesirle uzaklara daldı kuran okurken... diz üstü oturmuş kuran okurken başı öne eğildi uykuya dalmıştı birden bire ... uykudayken rüyasında önünde bir koridor o koridorlar açılıyordu onu tutanlar götürüyorlardı burdan burdan diyorlardı... sonra o koridorlardan geçti orda bir ışık kümesi gördü orada birileri oturuyordu yaklaşınca birden ne görsün... Allah'ın resulu oradaydı bir yanında hz ebu bekir öteki yanında hz ömer vardı Allah'n resuluyla karşı karşıya kalmıştı Allah resulu bakıyor gülümsüyordu
osman geldin mi ?
geldim ya resul Allah
Seni susuz mu bıraktılar ?
beni susuz bıraktılar ya resul Allah
Seni haps mi ettiler ?
beni haps ettiler
seni mescide indirtmiyorlarmı ?
beni mescide indirmiyorlar
sen aç mı kaldın ?
ben aç kaldım ya resul Allah
hadi osman acele et gel bu akşam seni bekliyoruz bereber iftar yapacağız ..
birden sıçradı uyanmıştı cuma günü akşam üstüydü ...
naile geldi
ne oldu osman dedi
demin resulallahı gördüm beni çağırıyordu
ben gitmek üzereyim demekki
birden entarisini çıkardı bana şalvar getirin dedi hayatı boyunca şalvar giymemişti ...
o an şalvar giydi sadece o an ve okadar edepliydiki biraz sonra şehit edileceğinden edep yeri açılmasın diye şalvar giyecekti biliyorduki o zalimler onu yerde sürükleyeceklerdi kapı zorlanıyordu
ve eşine dediki terk edin burayı beni yanlız bırakın beni kuranla başbaşa bırakın
kuran önündeydi başını önüne eğmişti sadece kurana bakıyordu kapıyı kıranlara bakmıyordu bile sonra birisi içieri girdi sakalından tuttu onu ve o an başını kaldırdı baktı birde ne görsün sevdiği bir insanın oğluydu sevdiği bir dostunun oğluydu ve şunu dedi baban görseydi bunu sana ne diyecekti o an gözlerinden yaşlar geldi ağlıyordu halife delikanlı bırakıp kaçtı sonra üst üste başına gelen demir darbeleri meleklerin haya ettiği o büyük insan o büyük nur mekanın utandığı o insanın kanı kuranın üzerine damlıyordu

*ONLARA KARŞI SANA ALLAH YETER *AYETİ ÜZERİNE DAMLIYORDU KANI

üçgün boyuca kimse ona yanaşamıyordu cesedini dahi kaldırtmıyorlardı naile elini uzatmış ona inen darbeleri durdurmaya çalışırken nailenin eli kopmuştu
üçgün sonra 12 sahebe gece karanlığında osmanın yanına gidiyorlardı elbisesi kan içersindeydi beyaz elbisesi beyaz saçı beyaz sakalı kana bulanmıştı

o çoktan iftara gitmişti resulun yanındaydı çok özlediği dostların yanındaydı çile bitmişti ...

sırtladılar onu yıkamadılar şehitti çünkü elbisesini çıkarmadılar kanla gidecekti hesaba hesap sormak için sırtta giderken bopşta kalan mübarek başı kaplıara çarpıyordu tak diye sesler geliyordu ve baki mezarlığının uzağındaki doğrusu kağıtların atıldığı yere gömdüler çünkü oraya müsade ediyorlardı... gecenin geç saatinede gömdüler onu
medine mahzundu sahabenin şehitleri çoktan hz osmanı misafir almışlardı yanındaydılar hz osmanı çok sevmişlerdi 83 yaşındaki rahmet bereket insanı tek başına tebükü satın alan adam Allah resulunun uhud dur bakalım üstünde şehit var dediği adam garip bir şekilde toprağa verildi ...

medine hz osmanı hiç unutmayacaklardı bu rahmet adamı gitmeyecekti ve son olarak hz osman medinedeki sakin medinedeki o sessiz insan

birgün medineye gittiğinizde hz osmanı ziyaret edin ve o hüznü yaşayacaksınız hz osman hep yanlız dır sedece kuranıyla başbaşa kalmıştır ...

alıntı