Aişe validemizin hizmetçisi Ümmü Dürde anlatıyor:
Bir gün Aişe (r.a.)’a yüz bin gümüş para getirildi. Paranın hepsini dağıttı. Kendisi oruçluydu.
Ben; "Dağıttığın o paradan bir gümüş ayırarak et aldırıp onunla iftar edebilirdin" dedim.
O; "Daha önce hatırlatsaydın öyle yapardım." karşılığını verdi.
