Gitmek mi Kalmak mı?

Gitmek mi Kalmak mı? Gitmek isterdim. Herşeyi ve herkesi bir kenara atıp gitmek... Yalnız kalmak yalnız yaşamak. Issız, kimsenin olmadığı sakin ve huzurlu, Kimsenin karışmadığı özgür bir yere. Yeryüzünde böyle bir yer var mı? Varsa beni de oraya alırlar mı? Ne olur var desin birileri. Beni de götürsün, yol üstünde bıraksın. Çok birşey istemiyorum Yol göstersin, yol üstünde bıraksın yeter. Sonra ne bir kimse sorsun, Ne bir kimse arasın. Lütfen var desin birileri, Teselli vermek için sadece var desin. ''Hadi gel, seni de yol üstünde bırakırız.'' desin. O zaman gelirim, Herşeyi ve herkesi bir kenara atıp gelirim. Yalnızlık huzur verir mi acaba? Issız, kimsesiz ve sessiz bir yer Huzur verir mi bana? Arar mıyım yoksa eskiyi? Özler miyim geçmişi? Kalmalı mıyım yoksa? Biraz daha dayanmalı mıyım? Hayat değişir, belki yüzüm güler. Sabredemezsem eğer daha da kötüye gider. Gitmeli miyim yoksa? Ama vicdanım... Nasıl karar vermeliyim? Kalmak için tek bir neden Gitmek için bir sürü neden Peki, bu kararsızlık neden? Gitmek mi kalmak mı? Bir yarım git diyor, diğer yarım kal Nasıl bir bütünüm ben? Kararsız, çaresiz, boşluğun içinde kimsesiz... Tek bir neden yüzünden Sonunda söz geçiriyor bir yarım diğerine Kal diyor, kal ve dayan. Dayan çaresizliğim, dayan sessizliğim İçimde hala bir umut Sabredince değişecek Sabredince geçecek Bir gün hayat bana da gülecek Evrim Güneş