Çok Önemlİ Bİr Konu "mÜnkİrlİk"

Bismillâhirrahmânirrahim.



TARiKAT MÜNKiRLERi iLE BiR ARADA BULUNAN MÜRiDLERiN DiKKATiNE


Gavs (seyyid abdulhakim) (k.s.), Kerceli Mehmet Ali'nin babasi Seyyid Süleymandan naklen
sôyle bir hadiseyi anlatiyordu: Bir kôyde duvar ustaligi yaparken Sâhi Hazne (k.s.)
nin aleyhinde konusup durdular .Benim canim sikildi. Bir karsilik verecektim fakat
cesaret edemedim, kavga ederiz ve beni rezil ederler diye... Bir ara Sahi Hazne
(k.s.) nin yanina geldim ve 'Falan kôyde duvar yaparken senin hakkinda sôyle
sôyle konustular' dedim.

Sahi Hazne (k.s.), sinirlendi, kizdi ve bana ''NiÇiN ona
kafir oglu kafir gôrürsün sen'' demedin.

Tabii ben sustum ve huzurundan ayrilirken
neden bana 'kâfir oglu kafir' dedi diye merak ettim. Fakat bir müddet sonra duy-
dum ki Sahi Hazneye iftira atan o adam hastalanmis ve çok izdiraplar içerisinde
ölmüs. Ve yine duydum ki O adamin babasi da 'Hiristiyanmis'.. Iste o zaman,
anladim ki Sahi hazne (k.s.) o adama neden'Kafir oglu kafir' demis...




Gavs (seyyid sibgatullah arvasi) (r.a) hz. tarikatin münkiri ile tarikata bid,at katanin zararini ayni kabul ederdi.(minah 79).


bu tarikatin bazi mesayihindan güvenilir bir sahsin rivayetiyle söyle nakletti.ben tarikarin münkiri bir alime misafir oldum.sonra bir hiristiyan kilisesine misafir oldum. o alimden gördügüm zarari, hiristiyan kilisesinden görmedim.
(hiristiyan kilisesi apacik düsman oldugundan ondan korunmak mümkündür.münkir ise dost kisvesinde bir düsman oldugundan müridin kalbine vesvese getirerek ihlasini sarsabilir.mürid islami yönden degil tarikat yönünden zarara ugrar.) (minah 80)




Gavs (r.a) hz.ne soruldu: bir müridin, seyhini inkar eden, bir zahir hocasi var.mürid ona silayi rahimi (gidip gelmeyi) kessinmi ? cevaben: "alakasini kessin" deyip akli ve nakli deliller gösterdiler.nakli deliller diger mesayihlere hatta,sahabeye kadar ulasti.

Bunlardan anlasildiki seyhleri inkar eden hak sahipleri, babalari da olsa müridler terk etmelidir.
cünki seyhler hakkin (Allah) (cc) in naibi oldugundan onlarin hakki bütün haklarin önünde ve üstündedir.(minah 81)




sii olan seyyidler hakkinda ne emir edersiniz- diye Gavs (r.a) a soruldu. buyurdular:siilik ve ehli bidat olma savfina bugz edilir.lakin zatina edilmez.münkir seyyid e de ayni muamele edilir.(minah 82).


Gavs (r.a) seyhi seyyid taha (ks) nin -münkirden aslandan kactiginiz gibi kaciniz.münkirin ekmegini yemek kalbi,kirk gün zikirden alikoyar.eger bu münkirler hz peygamberimiz (a.s) zamaninda yasasalardi, iman etmezlerdi- buyurdugunu naklederdi.(minah 132).





müridin;benim kalbim tasfiye edilmistir.münkirlerle oturmak bana zarar vermez demesinin caiz olmayacagini belirten Gavs (r.a) hz.buyurdu: Günesin büyük olmasina ragmen ince bir bulut onu kapatir.
bagli olan ilim talebelerini, bu yolun münkiri olan,alimlerde okumaktan men ettigi gibi muhlis bir hocanin da münkir bir talebeyi okutmamasini buyururdu.
münkir bir Alimi kastederek -bir cok muhlis talebeyi ögrencisi oldugu icin ifsad etmistir-buyurdu.
Yine-filanca da muhlis birisiydi. münkir olan kardesine meylettiginden bozuldu-buyurdu.(minah 133).




Tarikattan istifadenin temeli kim olursa olsun, münkirden alakayi kesip ayri durmaktir-buyurdu.(minah 135).



Münkirle bir arada bulunmak süphesiz müride zararlidir.bu zarari hissetmeyen kemalatindan degil,bu yolda istifade etmemis oldugundandir-diyen Gavs (r.a) hz.devamla söyle buyurdu:Tarikata ilk girdigimizde bir ihvanla beraber bir münkire misafir olduk.bu sebeble kendimden bir kac gün müridlik nisbetinin kesildigini hissettim.o kardesim öyle bir sey hissetmedi.(minah 136).



ilk defa tarikata girmeye azmeden kisiye vacip olan; hakkini inkar etmemek kaydiyla dostluklari eskide olsa mutlak surette münkir ile alakayi kesmektir.Yoksa tarikattan bir fayda görmez-dedikten sonra Gavs (r.a.) HZ.kendisinden söyle misal getirdi.-ben tarikata ilk girdigim zaman hic fayda görmedim.cünki benim tarikati inkar eden alimlerden birisiyle eski hukukummdan dolayi dostlugum vardi.sonra Allah cc in keremiyle o dostluktan kurtuldum.Tarikatta maksadima nail oldum.(minah 137).



Mürid münkirin inkarini, kimin münkir oldugunu bilmediginden,devamli ihtiyatli bulunmasi gerektigi hususunu isaret icin,yüce meclise girme devleti nail olduktan sonra,ikinci gelisimde
Gavs (r.a) bu fakirden (halid-i öleki (ks) sordu.-gecen sene filan kasabaya gittin mi ?

ben -evet- dedim.

kime misafir oldun buyurdu.

münkir olabileceginden süphe duymadigim birine dedim.

peki sen nefsinde ne hissettin ? buyurdular.

o beldeden döndügümde nefsimde sebebini anlamadigim nisbet kesikligini anladim ve hayretle sustum.

Gavs (r.a) http://menzilistan.freeforums.org/fi...s/icon_gul.gifümsedi: nisbetinin kesilmesini ondandi.orada iken sen zararina vakif oldun lakin neden oldugunu anlayamadin. (minah 138).



Herbir velinin bir kusuru olur.bu kusuru onlarda münkir olanlar görür.Muhlis olanlar görmez.bu kusur da hakiki bir kusur degil,görünüste bir kusurdur.(minah 95).



Münkirin varligi, tarikatin dogru oldugunun delilidir.münkirler tarikatin devamini saglarlar.bir seyhi hic kimse inkar etmeden umumun yönelmesi hic kimseye menfaat vermez.(minah 96).



Gavs (r.a) önceden muhlis sonrada siddetli münkir olan birisi haric sözle emretmezdi.o münkir hakkinda da gavs hz -eger o kisi benim emrime uysaydi, kalbi bu kadar vesvese ve havatira mübtela olmazdi-buyurdu.

Gavs (r.a) seyhi seyyid taha (ks) nin kendisine söyle dedigini,anlatti:mahlukata önce isaretle emret. bu fayda vermezse o zaman acikca sözle emret.buda fayda vermezse ondan yüz cevir.SEN birisinden yüz cevirdigin vakit bütün silsile ve HZ peygamber (a.s) ondan yüz cevirir.(minah 103).





Ehli tasavvuf olan zatlara hiç laf atmamak lazim , seyyid taha (KS) nin buyurdugu gibi,bir sofi bir seyhin parçasidir,ha ona laf atmissin ha onu giybet yapmissin ha ona münkirlik yapmissin ha o zata yapmissin degismez.
onun için hiç bir zaman bir Allah (cc) in kuluna hele hele tasavvuftaki olan insanlara bir ferdine laf atmamak lazim,hakkinda konusmamak lazim,

hakeza öyledir bir seyyidede laf atmamak lazim,seyyid de resulullahin (s.a.v) evladidir onun ehli beyti dir onun bir parçasidir,insan farkinda degilki nereye gidiyor acaba kökü, oda bir agacin ayni dalidir ,insan bir dala bir agaca tas attigi zaman bir dalina bütün agaç bundan zedelenir onun için ondanda elimizden geldigi kadar kendimizi muhafaza etmemiz lazim.(seyyid fevzeddin (ks).)




.


alintidir.