Dünya hayatı – şeytan – nefis

DÜNYA HAYATI – ŞEYTAN – NEFİS

Nefis asla tatmin olmaz ve sınır tanımaz. Sürekli nefsi doyurmaya çalışırsanız, insanlıktan çıkarsınız.

Nefsi beslemek, kuduz köpeği beslemek gibidir. Siz besleyin, o size düşmanlık yapsın. Isıracağını bildiğiniz halde, hala niye besliyorsunuz?
Nefsimize hoş gelen bir şeyi ezmezsek ,o zaman sadece beden oluruz.
Kendini başıboş zannetme. Zira şu misafirhane-i dünyada nazar-ı hikmetle baksan; hiçbir şeyi gayesiz, nizamsız göremezsin. Nasıl sen nizamsız, gayesiz olabilirsin!.
Şeytanın mühim bir sinsi planı, insana kusurunu itiraf ettirmemektir, ta ki bağışlanma ve Allah’a sığınma yolunu kapasın. Hem nefsi insaniyetinin enaniyetini tahrik edip, ta ki nefis kendini avukat gibi müdafa etsin, adeta kusur ve günahlarından takdis etsin..
Nefsini suçlayan kusurunu görür. Kusurunu itiraf eden, bağışlanma diler. Bağışlanma dileyen Allah’a sığınır. Allah’a sığınan şeytanın şerrinden kurtulur. Kusurunu görmemek, o kusurdan daha büyük bir kusurdur. Ve kusurunu görse, o kusur kusurluktan çıkar. İtiraf etse affa müstehak olur.
Hayatın lezzetini, zevkini isterseniz hayatınızı imanla hayatlandırınız ve feraizle ziynetlendiriniz ve günahlardan çekinmekle muhafaza ediniz.

Dünyada gençliğe muhabbet, yani ibadette gençlik kuvvetini sarf etmenin neticesi: dar-ı saadette edebi bir gençliktir.

Nefsini hesaba çek, ilmi muhafaza et. Böylece amelinden iki cihanda faydalan.
İnsanların şerefi ve kıymeti mal ile ölçülseydi, dünya malı çok olan kafirlerin daha kıymetli olması gerekirdi.
İhtiraslı kimse, bütün dünyaya sahip olsa da yine fakirdir.
Akıllı, nefsini hesaba çeken ve ölümden sonrası için amel edendir.
Her şey geçicidir. Ancak Allah bâkidir. Geçici şeylere gönül bağlamak aptallıktır. Sen de geçeceksin sevdiklerin de geçecek. Kalıcı bir şeye gönül bağlamak lazım. O da Allah’tır, Allah sevgisidir.
Dünyayı ele geçirmek için ahireti vermek ve insanlara yaranmak için Allah’ı bırakmak ahmaklıktır.
Eğer dünya menfaati ile ahiret menfaati aynı anda insanın karşısına çıksa, ahiret menfaatini tercih ederse, dünyayı orda terk ederse, bu ehli dünya sayılmaz.
Nefsi en ziyade tahrip eden şey, başkasından gelen hak söze evet demektir.
Kalbe, ruha lezzet veren şey, nefse sıkıntı verir. Ruh lezzeti ile nefis lezzeti zıddır. Birinin zevk duyduğundan öteki elem duyar.
Önemli olan, dünyada iman, ahirette mekandır.
Dünya menfaat demektir. Menfaat için yapılan her şey dünyadır.
Kul, Allah için neyi terk ederse, Allah, ona karşılık olarak daha hayırlısını verir.
Mal, mülk, çoluk-çocuk; Allah’ın emanetleridir. Emanetlerini istediği zaman alır.
Bir kalpte, ahiret arzusu çoğaldıkça, dünya düşüncesi o kalpten kaybolur.
İbadetin en kıymetlisi, nefse uymamaktır.
Dünya temeli zorluk üzerine kurulmuş bir evdir. Orada zorluk olmadan yaşamak imkansızdır.
Günah ve dünya sevgisiyle hastalanan kalplerinizi, dünyadan soğuyarak ve günahları terk ederek tedavi ediniz.
Öfke insanın aklını örter. O zaman şeytanın avucuna düşer. Şeytan da onu istediği yere sürükler. Öfkelenmek insanın dinini imanını götürebilir, bundan çok korkmalı.
Dünyada, kalıcı değil, yolcu gibi yaşa! Öleceğini hiç unutma!
Dünyada nefise en hoş gelen şey, Mümin kardeşinin gıybetini yapmaktır. Nefis bundan haz duyar. Sabahlara kadar değil kırk sene oturtur adamı, uyku bile getirtmez. O öyle zevk verir ki, onu kötülemek, ondan bahsetmek , onu alt etmek, felaket bir şey. Ruh mahvolur, perişan olur gider. Onun için aman din kardeşinizin aleyhinde konuşmayın, konuşanları dinlemeyin.
Nefsine uyan perişan olmuştur. Artık, yatıp kalkarken onun yoldaşı şeytandır.

Allah-u Teâlâ’yı an, dilini, başka işlerle uğraşmaktan koru. Nefsini hesaba çek. İlme yapış ve edebi muhafaza et.

Merhamet sahibi ve yumuşak ol. Allah-u Teâlâ’yı unutturacak her şeyden uzak dur.
Başarılı olmak için nefsi terbiye etmek, çürütmek lazım. Tohumu toprağa atınca çürümeden ağaç meyve vermez.
Nefis tohuma benzer. İnsanlara hizmet etmek için nefsi çürütmek lazım. O zaman meyve verir.
Dünya malına sevgi, Allah ile aradaki perdedir.
Nefs öyle yaratılmıştır ki katiyen hayırlı hiçbir şeyi istemez. Neden? Gıdası haramdır. Yani her şeyin bir gıdası vardır, nefsin gıdası da günahlardır, haramlardır.
En büyük düşman nefs ve işlediğimiz günahlardır. En yakın dost da tevbe ve istiğfardır.
Kalp dünya arzularından birine bağlı kaldığı ve geçici lezzetlerden birinin peşine takılıp gittiği müddetçe, ahireti nasıl sevebilir?
Nefsin aldatmasına, dünyanın yalancı ve geçici tadına kapılan, hayrın tadını alamaz.
Dünya, nefsin ve şeytanın tuzağıdır. Varlıkta imtihan, darlıktan daha zordur. Çünkü darlıkta hep Allah diyorsun, varlıkta aklına gelince söylüyorsun. Bu çok tehlikeli.
İnsan nefsini tanırsa Allah’ı tanır, nefisten kurtulmadıkça, insan kendini emniyette hissedemez. En büyük mücadele nefsle olmalı. Bu iş, Allah’ın dinine sarılmak yoludur.
Otur, talip olduğun şeyleri bir kontrol et, bir muhasebe yap. Neye göre? Sana talip olanlara göre: Ölüm sana talip, cennet sana talip, cehennem sana talip!

Bu dünya ahiretin tarlasıdır. Burada tohumlarını ekmeyip yiyenler, böylece bir tohumdan kat kat meyve kazanmaktan mahrum kalanlar ne kadar talihsiz ve ahmaktır. Kardeşin kardeşten, ananın evladından kaçacağı o gün için hazırlanmıyorlar. Böyle kimseler dünyada da ahirette de aldanıyorlar ve sonunda pişman olacaklardır. Aklı başında olan bu dünyayı fırsat bilir.

Şeytan ancak Rabbimizin emir ve yasaklarına uyan kişilere musallat olamaz. Olursa da Cenab-ı Hak onları korur, onun tehlikesine düşmez.
Geçici lezzetlere, çabuk biten, tükenen dünyalıklara aldanmamalıdır.
Mal biriktirme hırsı olan kimseler, her zaman sıkıntı ve üzüntü içinde olurlar.
Dünya malına sevgi, Allah ile aradaki perdedir.
Öyle bir kimseyle arkadaşlık edin ki; onda dünya malı hırsı bulunmasın.
Üç şeyden çok sakının: Nefsin arzu ve isteklerine uymaktan, kötü arkadaştan ve kendini beğenmekten.

Bir insan bütün dünyaya tamamen sahip olsa bile, sonunda dünya kalır; onun kısmetine ancak iki top bez düşer.

Bu dünya renkli bir gölge gibidir, onun peşine düşersen kaçar; sen kaçarsan o seni kovalar..

Bu dünyanın kusuru bin, meziyeti ise birdir. İnsan bunu nasıl geçirirse, o öyle geçer.

Dünya ve âhireti her ikisini birden elde etmek istersen, şu birkaç işi bırakma; muktedirsen bunları mutlaka yerine getir!

Elini uzatarak gökteki yıldızları tutsan ve başın göğe değse bile, sonunda sen yine yerdesin.