Aramızda yürüyen şehit

Peygamberimizin Cennet güzelliği ile müjdelediği ve Cennete koşan büyük sahabelerden birisi de Talha bin Ubeydullah’tır.Âmine Ateş KabaktepePeygamberimiz Hz. Talha ve Hz. Zübeyir hakkında, “Talha ve Zübeyir Cennette benim komşularımdır” buyurmuştur.Hz. Talha 598’de Mekke’ de dünyaya geldi. Soyu Peygamberimizle birleşir. Peygamberimizin yedinci dedesi, Hz. Talha’nın da dedesidir.Hz. Talha genç yaşta Müslüman oldu. Peygamberimize ilk iman edenlerin arasına girdi.Hz. Talha ticaretle uğraşırdı. Bir seferinde Basra’ya gitti. Basra pazarında bir rahipten Hz. Muhammed’in peygamberliğini ilan ettiğini duydu. Mekke’ye döndüğünde ilk işi Peygamberimizi görmek oldu.Peygamberimizin yakın dostu Hz. Ebu Bekir’i bularak kendisini Allah’ın Resulüne götürmesini istedi. Bir süre sonra Peygamberimizin huzuruna çıktılar.Hz. Talha, Peygamberimizi görür görmez içi sevinç doldu. Kalbi aydınlandı. Kelime-i Şehadet getirerek hemen Müslüman oldu.Artık en mutlu insandı. Yeni girdiği dinini bir an önce öğrenmek için can atıyordu. Bunun için Peygamberimizin sohbetine devam etmeye başladı.Hz. Talha akıllı, zeki, efendi, çalışkan ve alçakgönüllü bir insandı.Müslüman olduğunu duyan müşrikler ona işkence etmeye başladılar. Önce ağabeyi Hz. Talha’yı inancından vazgeçmesi için baskı yaptı. Götürdüler bir yere bağladılar ve bitkin düşünceye kadar dövdüler. Fakat o bu eziyetlere hiç aldırmıyordu ve haykırıyordu:“BENİ ÖLDÜRSENİZ DE DİNİMDEN DÖNMEM.”

Hz. Talha cesur, gözü pek, oldukça yakışıklı ve kahraman bir insandı. Bütün savaşlarda Peygamberimizle birlikte bulundu. Üstün kahramanlıklar gösterdi.Peygamberimiz Hz. Talha’yı çok severdi. Onu göremediği zaman nerede olduğunu sorardı. Bazen de “Ne oldu? Ben o güzel dostumu göremiyorum” derdi.Hz. Talha zengin bir insandı. Çok ta cömertti. Fakirler, muhtaçlar, yetimler ve kimsesizler ona gelirlerdi. O da bütün ihtiyaçlarını görürdü. Bu faziletinden dolayı Peygamberimiz onu övdü ve “Cömert Talha” anlamında “Talhatü’l-Cud” ünvanını verdi.Hz. Talha misafiri çok severdi. Medine’ye gelen yolcu ve garip kimseler onun evinde kalırlar, misafir olurlardı. Hz. Talha’nın misafirsiz sofraya oturduğu görülmezdi.Uhud Savaşında müşrikler, ellerine ne geçiyorsa Peygamberimizin üzerine fırlatıyorlardı. İslam ordusu paniğe kapılmıştı. Bir müşrikin darbesiyle Peygamberimizin yüzü yaralandı. Mübarek dişinin birisi kırıldı. Bir başka müşrikte kılıcını kaldırmış, Peygamberimizin üstüne üstüne geliyordu. Hz. Talha’nın elinde kılıcı yoktu, ama müşrik saldırısına eliyle karşı koydu. Ne yazık ki, parmakları doğrandı. Böylece Peygamberimiz bir zarar görmeden kurtuldu. Bu sırada Hz. Talha, Peygamberimize olan sevgisini haykırıyordu: “VÜCUDUM SENİN UĞRUNDA FEDA OLSUN, EY ALLAH’IN RESULÜ”Peygamberimiz Hz. Talha’ya müjdeyi verdi: “Talha Cenneti hak etti.”Peygamberimiz hayatta iken Hz. Talha’nın şehit düşeceğini haber vermişti. Bir seferinde Hz. Talha’yı görünce yanında bulunanlara şöyle buyurmuştu:“Yeryüzünde yürüyen bir şehide kim bakmak isterse, Talha bin Ubeydullah’a baksın.”Bu söz aynı zamanda Hz. Talha için bir müjdeydi. En büyük manevi derece olan şehitliğe yükseleceği ve Cennete gireceği haber veriliyordu.Hz. Talha Cemel olayında şehit edildiğinde altmış yaşında bulunuyordu.Bütün ömrünü iman ve İslam hizmetinde harcamıştı. Sonunda Allah’ın rahmetine kavuştu. Peygamberimizin huzuruna gitti. (Cennete koşan on arkadaş- Mehmed Paksu)Hz. Ali, Hz. Talha’nın vefatı karşısında şunları diyordu:“Ey Talha yıldız dolu bir semanın altında seni toprağa serili görmek bana çok ağır geldi. Keşke yirmi yıl önce ölseydim de bugünü görmeseydim.” (Cennete koşanlar- Mustafa Öztürkçü)Allah ondan razı olsun.

alıntı