Bugün günlerden siyah... Zehir zemberek bir sabaha uyandı Gemlik şehidinin selasıyla...
Gün, gece olup kapkara çöktü şehrin üstüne...
Henüz 13 yaşındayım, belki ölümün tarifini yapamam ama o kadar üzdü ki beni yokluğun, bugün hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden...
Tabutunu taşıyan arabanın sireni deldi geçti göğsümü...
Seni uğurlamaya gelen mahşeri kalabalığı paramparça etti...
Kocaman iki damla yaş, bütün gün asılı kaldı gözlerimde...
Koray ağabeyim, komutanım; sana yemin ederim ki kanın yerde kalmayacak...
Bundan sonraki tek hedefim Bursa Işıklar Askeri Lisesi'ne gitmek...
Çelik kanatlı kartallardan birine binip o hainlerin üzerine:
Yıldırım olup düşeceğim...
Sel olup akacağım...
Fırtına olup eseceğim...
Mehmet amcam, sakın üzülme...
Koray ağabeyimin yeri hazır cennette...
Ayten teyzem, inşallah o okulu kazanıp senin de elini öpmeye geleceğim...
İşte o zaman sarıl bana,
Oğluna sarılır gibi doyasıya...
(EFE ÜNAL)
