Cinlere peygamberler gelmiş midir?

“Cinlere kendi içerisinden peygamberler gelmiş midir? Bu konuyla ilgili bir bilgi var mıdır?”

Cinlere kendi içlerinden peygamber gelmemiştir. Çünkü insanın yeryüzünün halifesi 1 sıfatı ile yaratılmış olması dolayısıyla, cinler insanlara tâbî olmuşlar, insandan gelen peygamberlere uymakla yükümlü kılınmışlardır.

Cinler kendi yaratılış özellikleri gereği diledikleri takdirde insanlarla iletişime geçebilmektedirler. Kaldı ki söz konusu bir peygambere ulaşmak olduğunda; cinlerden her isteyenin, insanların kâfir, müşrik ve münafıklarından çok daha önce ve derhal o peygambere ulaşıp ondan ders almasında cinler açısından hiçbir zorluk yoktur.

Nitekim Kur’ân’da yer yer kimi peygamberlerin, meselâ Süleyman Aleyhisselâmın cinlerle zaman zaman kurduğu muhtelif iletişimlere rastlıyoruz: “Süleyman’ın, cinlerden, insanlardan ve kuşlardan meydana gelen orduları onun önünde toplandı. Hep birlikte düzenli olarak sevk ediliyorlardı.” 2

Sebe Sûresi âyetleri de şöyle bildiriyor: “Süleyman’ın emrine de, sabah esişi bir ay, akşam esişi de bir ay(lık yol) olan rüzgârı verdik. Erimiş bakır ocağını da ona sel gibi akıttık. Cinlerden de Rabbinin izniyle onun önünde çalışanlar vardı. İçlerinden kim bizim emrimizden çıkarsa, ona alevli ateş azabını tattırırız. Cinler, Süleyman için dilediği biçimde kaleler, heykeller, havuz gibi çanaklar ve sabit kazanlar yapıyorlardı. Ey Davûd ailesi, şükredin! Kullarımdan şükredenler pek azdır. Süleyman’ın ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun ölümünü onlara ancak değneğini yemekte olan bir kurt gösterdi. Süleyman’ın cesedi yıkılınca cinler anladılar ki, eğer gaybı bilmiş olsalardı aşağılayıcı azap içinde kalmamış olacaklardı.” 3

Peygamber Efendimize (asm) defalarca cinlerden gruplar gelirler, Müslüman olurlar ve giderlerdi. Bunu Kur’ân şöyle bildiriyor: “Hani Kur’ân’ı dinlemek üzere cinlerden bir grubu sana yöneltmiştik. Onlar, onun huzuruna gelince birbirlerine, ‘Susun!’ dediler. Kur’ân’ın okunması bitince de uyarıcı olarak kavimlerine döndüler.” 4 Bir diğer âyet şöyledir: “(Ey Muhammed!) De ki: ‘Bana cinlerden bir topluluğun (Kur’ân’ı) dinleyip şöyle dedikleri vahyedildi: ‘Şüphesiz biz doğruya ileten hayranlık verici bir Kur’ân dinledik de ona inandık. Artık, Rabbimize hiç kimseyi asla ortak koşmayacağız.’” 5 Şu âyette de cinlerin Peygamber Efendimizi (asm) nasıl hulus-u kalple dinlediklerini anlamamız zor değildir: “Allah’ın kulu (Hz. Peygamber) kalkmış O’na duâ ederken, neredeyse (cinler) onun etrafında keçe gibi birbirlerine geçeceklerdi.” 6



Dipnotlar:

1- Bakara Sûresi: 30; Enam Sûresi: 165; Neml Sûresi: 62; Fatır Sûresi: 39;
2- Neml Sûresi: 17,
3- Sebe Sûresi: 12, 13, 14,
4- Ahkaf Sûresi: 29,
5- Cin Sûresi: 1, 2,
6- Cin Sûresi: 19

Â