Tasavvuf, en sıkıntılı anlarda bile sabırlı olmaktır.

“Allah dostları açlığı sevgi ile doyarak bastırdılar. Böylece yemeğin lezzetini, dünyanın lezzetini ve arzu uyandıran her şeyi unuttular, kaybettiler. Çünkü onlar, üzerinde daha güzel bir lezzetin olmadığı şeyi hissettiler. Yaşadıkları bu hâl, onları her türlü hevesten kopardı.

İlahi sevginin temeli marifetullahtır. İbadetin aslı Rab Teâlâ’yı tam anlamıyla tasdik etmektir. Allah korkusu, Allah Teâlâ’nın nazarı altında olduğunu fark etmendir. Günahlara dalmanın sebebi, boş kuruntular ve bitmeyen ihtiraslardır. Baş olma sevdası her büyük tehlikenin sebebidir. Allah’ı hakkıyla bilmeye çalışarak (marifetullah ile) yapılan az amel, bu çaba olmaksızın yapılan çok amelden hayırlıdır. Amellerin başı, Allah’dan razı olmak, O’nun rızasını kazanma aşkı içinde olmaktır. Verâ, dinin direğidir. Açlık ibadetin özüdür. Korunma, dili kontrol etmekle mümkündür. Allah’a gerçekten hamd eden kul, musubetler karşısında hemen sarsılmaz, dünya onun altında kaysa bile o Rabbine şükreder, yaratıcısına olan güvenini kaybetmez.”