Osmanlıca Türkçe Sözlük - m -

M

mâ (A.) [ ما ] su.

mâ (F.) [ ما ] biz.

ma’âyib (A.) [ معایب ] kusurlar, ayıplar.

ma’ber (A.) [ معبر ] geçit.

ma’ni (A.) [ معنی ] anlam.

ma’raz (A.) [ معرض ] sergi.

ma’reke (A.) [ معرکه ] savaş alanı.

ma’şerî (A.) [ معشری ] kollektif.

maâbid (A.) [ معابد ] mabetler, ibadet yerleri.

maâbir (A.) [ معابر ] geçitler.

maâd (A.) [ 1 [ معاد .dِnüş yeri. 2.ahiret.

mâadâ (A.) [ ماعدا ] dışında, -den başka, başka, ِte, yanı sıra.

maâdin (A.) [ معادن ] madenler.

maalesef (A.) [ مع الأسف ] ne yazık ki.

maalmemnûniye (A.) [ مع الممنونيه ] seve seve.

maânî (A.) [ معانی ] anlamlar.

maârif (A.) [ 1 [ معارف .bilimler. 2.kültür. 3.Millî Eğitim Bakanlığı. maarif nezareti millî eğitim bakanlığı.

maâş (A.) [ 1 [ معاش .geçim. 2.aylık.

maatteessüf (A.) [ مع التأسف ] ne yazık ki, üzülerek, maalesef.

maazâlik (A.) [ مع ذلک ] bununla birlikte.

maâzallah (A.) [ معاذ الله ] Allah esirgesin.

mâba’dut-tabîa (A.) [ مابعدالطبيعه ] fizik ِtesi, doğa ِtesi.

mâba’duttabîiyye (A.) [ مابعدالطبيعيه ] metafizik, doğa ِtesi.

mâbad (A.) [ مابعد ] sonraki.

mâbadı var (A.-T.) devam edecek, sürecek, arkası var.

mabed (A.) [ 1 [ معبد .tapınak. 2.ibadethane.

mâbeyn (A.) [ 1 [ مابين .arası. 2.padişah sarayı.

mabud (A.) [ معبود ] ibadet edilen,

mâcera (A.) [ 1 [ ماجرا .cereyan eden. 2.serüven.

mâceraperest (A.-F.) [ ماجراپرست ] maceracı.

maceraperestî (A.-F.) [ ماجراپرستی ] maceracılık, maceraperestlik.

mâdâmülhayat (A.) [ مادامالحيات ] ömür boyu.

madde be madde (A.-F.) [ ماده بماده ] madde madde.

maddî (A.) [ 1 [ مادی .madde ile ilgili. 2.materyalist.

maddiyet (A.) [ مادیت ] maddîlik.

maddiyye (A.) [ 1 [ مادیه .madde ile ilgili. 2.matetaryalist.

mâde (F.) [ ماده ] dişi.

mâdelet (A.) [ معدلت ] adalet.

madeniyyât (A.) [ معدنيات ] madencilik bilimi, mineraloji.

mâder (F.) [ مادر ] anne.

maderî (F.) [ مادری ] anne ile ilgili, ana tarafı.

mâderzâd (F.) [ مادرزاد ] anadan doğma.

mâdiyân (F.) [ مادیان ] kısrak.

madûd (A.) [ معدود ] sayılı.

madûd olmak sayılmak.

mâdum (A.) [ معدوم ] yok olmuş.

mâdumiyet (A.) [ معدوميت ] yokluk.

mâdun (A.) [ مادون ] ast, aşağıda, alt.

mâfevk (A.) [ مافوق ] üst, üstü, yukarısı.

mafsal (A.) [ مفصل ] eklem.

magâre (A.) [ مغاره ] mağara.

mağâk (F.) [ 1 [ مغاک .çukur. 2.mezar.

mağâzî (A.) [ 1 [ مغازی .savaşlar, gazalar. 2.savaş ِyküleri.

mağbûn (A.) [ مغبون ] aldatılmış.

mağdûr (A.) [ مغدور ] haksızlığa uğramış.
mağdur etmek haksızlığa uğratarak zor durumda bırakmak.
mağdur olmak haksızlığa uğramayarak zor durumda kalmak.
mağduriyet (A.) [ مغدوریت ] haksızlığa uğrama, mağdur olma.

mağfiret (A.) [ مغفرت ] yarlıgama. mağfiret etmek yarlıgamak.

mağfur (A.) [ مغفور ] yarlıganmış.

mağlata (A.) [ مغلطه ] laf salatası, yanıltmaca.

mağlub (A.) [ مغلوب ] yenik.

mağmûm (A.) [ مغموم ] gamlı, kederli.

mağrib (A.) [ 1 [ مغرب .batı. 2.akşam namazı. 3.Kuzeybatı Afrika. 4.Fas.

mağrur (A.) [ مغرور ] gururlu, kendini beğenmiş. mağrûr olmak gururlanmak.

mağrûrane (A.-F.) [ مغرورانه ] gururlanarak, kendini beğenerek.

mağsub (A.) [ مغصوب ] gaspedilmiş.

mağşuş (A.) [ مغشوش ] karışmış.

mağz (F.) [ 1 [ مغز .beyin. 2.iç, ِz. 3.ilik.

mağzûb (A.) [ مغضوب ] gazaba uğratılmış.

mâh (F.) [ ماه ] ay.

mahabbet (A.) [ محبت ] sevgi.

mahabbet eylemek sevmek.

mahâfil (A.) [ 1 [ محافل .mahfiller. 2.toplantı yerleri.

mahâkim (A.) [ محاکم ] mahkemeler.

mahal (A.) [ محل ] yer.

mahall (A.) [ محل ] yer.

mahallî (A.) [ 1 [ محلی .yerel. 2.yerli.

mahalliye (A.) [ محليه ] yerel.

mâhâne (F.) [ ماهانه ] aylık.

mahâret (A.) [ مهارت ] beceri.

mâhasal (A.) [ ماحصل ] sonuç.

mahâsin (A.) [ محاسن ] iyilikler, güzellikler.

mâhazar (A.) [ ماحضر ] hazırda olan.

mahâzin (A.) [ مخازن ] mahzenler.

mahâzîr (A.) [ محاذیر ] sakıncalar.

mahbes (A.) [ محبس ] hapishane.

mahbûb (A.) [ 1 [ محبوب .sevilen. 2.sevgili.

mahbus (A.) [ 1 [ محبوس .hapsedilmiş. 2.hapishane.

mahcûb (A.) [ 1 [ محجوب .ِrtülmüş. 2.utangaç.
mahcûb etmek utandırmak.
mahcûb olmak utanmak.

mahcûbiyet (A.) [ محجوبيت ] utangaçlık.

mahcûz (A.) [ محجوظ ] hacizli.

mahcûz olmak haczedilmek.

mahdud (A.) [ محدود ] sınırlı, kasıtlı.

mahdum (A.) [ مخدوم ] oğul.

mâhe (F.) [ ماهه ] matkap.

mahfaza (A.) [ محفظه ] kutu, kap.

mahfî (A.) [ مخفی ] gizli.

mahfil (A.) [ 1 [ محفل .toplantı yeri. 2.cami mahfili.

mahfiyyen (A.) [ مخفيا ] gizlice.

mahfuz (A.) [ محفوظ ] korunmuş, saklanmış.

mâh-ı nev (F.) [ ماه نو ] hilal, ay.

mâh-ı sipihr [ ماه سپهر ] ay, gِkyüzündeki ay.

mâhî (F.) [ ماهی ] balık.

mahir (A.) [ ماهر ] becerili, maharetli.

mahiyet (A.) [ ماهيت ] asıl, esas, içyüzü.

mahkûk (A.) [ محکوک ] kazılmış, kazılarak yazılmış, yontulmuş.

mahkum (A.) [ محکوم ] hüküm giymiş.

mahkûm etmek hüküm giydirmek.

mahkum olmak hüküm giymek.

mahlas (A.) [ مخلص ] takma ad.

mahlû (A.) [ مخلوع ] tahttan indirilmiş.

mahluk (A.) [ مخلوق ] yaratık.

mahlul (A.) [ محلول ] erimiş, çِzülmüş, hallolmuş.

mahlut (A.) [ مخلوط ] karışık.

mahmûd (A.) [ 1 [ محمود .ِvülmüş. 2.hamd edilmiş.

mahmul (A.) [ محمول ] yüklü.

mahmur (A.) [ مخمور ] uykulu, baygın.

mâhpâre (F.) [ 1 [ ماه پاره .ay parçası. 2.çok güzel.

mahrec (A.) [ مخرج ] çıkış yeri.

mahrem (A.) [ 1 [ محرم .nikah düşmeyen. 2.gizli.

mâhru (F.) [ ماهرو ] ay yüzlü, güzel yüzlü.

mahruk (A.) [ محروق ] yanık, yanmış.

mahrûkat (A.) [ محروقات ] yakacak.

mahrum (A.) [ محروم ] yoksun. mahrum etmek yoksun bırakmak.

mahrum olmak yoksun kalmak.

mahrumiyet (A.) [ محروميت ] yoksunluk, mahrumluk.

mahrut (A.) [ مخروط ] koni.

mahsûb (A.) [ محسوب ] hesap edilen.

mahsûl (A.) [ محصول ] ürün, sonuç.

mahsur (A.) [ محصور ] kuşatılmış.

mahsus (A.) [ 1 [ مخصوص .ِzgü, ayrılmış. 2.bilerek.

mahsûs (A.) [ مخصوص ] hissedilen, hissedilir.

mahşer (A.) [ 1 [ محشر .kıyamet yeri. 2.aşırı kalabalık.

mâhtâb (F.) [ ماهتاب ] mehtap.

mahtûm (A.) [ مختوم ] mühürlü.

mahtût (A.) [ 1 [ مخطوط .yazılı. 2.çizili.

mahv (A.) [ 1 [ محو .yok etme. 2.yok olma.

mahvetmek (A.-T.) yok etmek.

mahz (A.) [ محض ] sırf, sade, tam.

mahzar (A.) [ 1 [ محضر .huzur, kat. 2.gِrünüş.

mahzun (A.) [ محزون ] hüzünlü.

mahzun etmek hüzünlendirmek.

mahzun olmak hüzünlenmek.

mahzûnane (A.-F.) [ محزونانه ] hüzünlü bir halde.

mahzur (A.) [ محذور ] sakınca.

mahzur gِrmek sakıncalı bulmak.

mahzûzat (A.) [ محظوظات ] hoşa gidecek şeyler.

mâî (A.) [ 1 [ مائی .su ile ilgili. 2.mavi.

mâ-i mukattar [ ماء مقطر ] damıtık su.

mâide (A.) [ مائده ] sofra.

mâil (A.) [ 1 [ مائل .eğilimli, istekli. 2.eğimli, meyilli. 3.çalan.

mâil olmak eğilim gِstermek.

maîşet (A.) [ معيشت ] geçim, dirlik.

maiyyet (A.) [ معيت ] birlik, beraberlik, yanında bulunma.

mak’ad (A.) [ 1 [ مقعد .makat, kıç. 2.minder.

makâbir (A.) [ مقابر ] mezarlar, kabirler.

mâkabl (A.) [ ماقبل ] ِnceki, ِnü.

mâkablettârih (A.) [ ماقبل التاریخ ] tarih ِncesi.

makâl (A.) [ مقال ] sِz.

makam (A.) [ 1 [ مقام .yer. 2.kat, huzur. 3.musikî makamı

makâmat (A.) [ مقامات ] makamlar.

makarr (A.) [ 1 [ مقر .başkent. 2.merkez.

makâsıd (A.) [ مقاصد ] maksatlar.

makber (A.) [ مقبر ] mezar.

makbere (A.) [ مقبره ] mezar.

makbul (A.) [ مقبول ] kabul edilen, beğenilen.

makbuz (A.) [ 1 [ مقبوض .alınmış. 2.alındı belgesi.

makdem (A.) [ مقدم ] gelme, geliş.

makdur (A.) [ 1 [ مقدور .güç. 2.elden gelen.

makes (A.) [ معکس ] yansıma yeri.

makes bulmak (A.-T.) yansımak, yansıyacak yer bulmak.

makes olmak (A.-T.) yansıtmak, yansıma yeri olmak.

makhûr (A.) [ 1 [ مقهور .kahrolmuş, yenilmiş. 2.gazaba uğramış.

mâkiyan (F.) [ ماکيان ] tavuk.

makrun (A.) [ مقرون ] yakın.

maksad (A.) [ مقصد ] amaç.)

maksûd (A.) [ مقصود ] istenilen, maksat.

makta (A.) [ 1 [ مقطع .kesim yeri. 2.kesit.)

maktel (A.) [ 1 [ مقتل .ِldürme yeri. 2.ünlü birinin ِlümü üzerine yazılan şiir.

maktû (A.) [ 1 [ مقطوع .kesilmiş, kesik. 2.pazarlık yapılmaz.

maktül (A.) [ مقتول ] ِldürülen.

maktül olmak ِldürülmek.

mâkul (A.) [ معقول ] akla uygun.

makûlat (A.) [ معقولات ] aklî bilgiler.

makûle (A.) [ مقوله ] kategori.

makûs (A.) [ 1 [ معکوس .ters. 2.uğursuz.

mal (A.) [ 1 [ مال .mal. 2.servet.

mâlâmâl (F.) [ مالامال ] dopdolu.

mâlî (A.) [ 1 [ مالی .mal ile ilgili. 2.maliye ile ilgili.

mâlihulya (Yun.-A.) [ مالی خوليا ] melankoli.

mâlik (A.) [ مالک ] sahip.

mâlikiyet (A.) [ مالکيت ] sahip olma.

maliye (A.) [ ماليه ] devletin gelir ve gider işlerini takip eden bakanlık ve ona

bağlı daireler.

malûl (A.) [ معلول ] ِzürlü, hastalıklı.

malûlen (A.) [ معلولا ] sakatlanmış olarak, ِzürlü olarak.

malûlîn (A.) [ معلولين ] hastalar, sakatlar.

malûm (A.) [ معلوم ] bilinen.

malûm olmak anlaşılmak, bilinmek.

malûmat (A.) [ معلومات ] bilgi.

malûmatfurûş (A.-F.) [ معلومات فروش ] bilgiçlik taslayan.

malûmatfurûşluk (A.-F.-T.) bilgiçlik taslama.

malûmatfurûşluk etmek bilgiçlik taslamak.

mâmafih (A.) [ مع مافيه ] bununla birlikte.

mâmelek (A.) [ ماملک ] sahip olunan.

mamûl (A.) [ 1 [ معمول .yapılmış, imal edilmiş. 2.alışılmış.

mamûlat (A.) [ معمولات ] imal edilenler.

mamûlün fevkinde alışılmışın ِtesinde.

mamûr (A.) [ معمور ] bayındır, imar edilmiş.

mamûr edilmek bayındırlaştırılmak, imar edilmek.

mamûr etmek bayındırlaştırmak.

mamûr olmak bayındır olmak.

mamûre (A.) [ معموره ] bayındır yer.

mamûriyet (A.) [ معموریت ] bayındırlık.

mana (A.) [ معنی ] anlam.

manalandırmak anlam kazandırmak.

manen (A.) [ 1 [ معنا .mana yolu ile. 2.gِnülden.

mânend (F.) [ مانند ] gibi.

manevî (A.) [ 1 [ معنوی .anlam ile ilgili. 2.ruh ile ilgili.

maneviyat (A.) [ 1 [ معنویات .manaya dayalı şeyler. 2.moral değerler.

mani (A.) [ معنی ] engel.

mani olmak engel olmak.

mânia (A.) [ مانعه ] engel.

manidar (A.-F.) [ معنی دار ] anlamlı.

mansıb (A.) [ منصب ] devlet memuriyetindeki makam.

mansıbdar (A.-F.) [ منصبدار ] makam sahibi devlet memuru.

mansur (A.) [ منصور ] Tanrı’nın yardımıyla zafer kazanan.

mantıkan (A.) [ منطقا ] mantık bakımından.

mantıkî (A.) [ منطقی ] mantıklı.

mantıkiyyûn (A.) [ منطقيون ] mantıkçılar, mantık bilginleri.

manzar (A.) [ 1 [ منظر .seyir yeri. 2.gِrünüş. 3.yüz.

manzara (A.) [ منظره ] gِrünüm.

manzum (A.) [ منظوم ] nazmedilmiş.

manzûmât (A.) [ منظومات ] manzumeler.

manzûme (A.) [ 1 [ منظومه .dizilmiş. 2.vezinli sِz, şiir. 3.sistem.

manzur (A.) [ 1 [ منظور .bakılan. 2.dikkat çeken.

manzur olmak gِrülmek, gِze çarpmak.

mâr (F.) [ مار ] yılan.

maraz (A.) [ مرض ] hastalık.

marazî (A.) [ مرضی ] hastalıklı, hastalkla ilgili.

mârgîr (F.) [ مارگير ] yılancı, yılan tutan.

marifet (A.) [ 1 [ معرفت .bilme. 2.ustalık, beceri. 3.aracı.

mariz (A.) [ مریض ] hasta.

mârpîç (F.) [ مارپيچ ] marpuç, nargile marpucu.

maruf (A.) [ 1 [ معروف .bilinen. 2.ünlü, tanınmış.

marûf olmak tanınmak, bilinmek.

maruz (A.) [ 1 [ معروض .arzedilen, sunulan. 2.karşı karşıya kalma, tutulma.

maruz olmak karşı karşıya kalmak.

maruzat (A.) [ معروضات ] sunulanlar, arzedilecek şeyler.

mâsabak (A.) [ ماسبق ] geçen, geçmiş.

masâri (A.) [ مصارع ] dizeler, mısralar.

masârif (A.) [ مصارف ] harcamalar.

masdar (A.) [ 1 [ مصدر .çıkış yeri, kaynak. 2.masdar.

mâsebak (A.) [ ماسبق ] geçen, geçmiş.

mashara (A.) [ مسخره ] soytarı.

mâsiva (A.) [ 1 [ ماسوی .Tanrı’nın dışındaki varlıklar. 2.dünyaya ِzgü her şey.

masiyet (A.) [ 1 [ معصيت .günah. 2.isyan.

maskat (A.) [ 1 [ مسقط .düşüş yeri.

maskat-ı re’s [ مسقط رأس ] doğum yeri.

maslahat (A.) [ 1 [ مصلحت .iş. 2.dirlik düzenlik.

maslahatgüzar (A.-F.) [ مصلحت گزار ] elçi adına devlet işlerini yürüten.

masnû (A.) [ 1 [ مصنوع .yapma, yapay. 2.sanatlı.

masraf (A.) [ مصرف ] harcama, gider.

masrû (A.) [ مصروع ] saralı.

masrûf (A.) [ مصروف ] harcanmış.

masruf olmak harcanmak.

mass (A.) [ مص ] emme.

massetmek emmek, çekmek.

mâst (F.) [ ماست ] yoğurt.

mastaba (A.) [ 1 [ مصطبه .meyhane. 2.sedir.

masum (A.) [ 1 [ معصوم .suçsuz, günahsız. 2.küçük çocuk.

masumane (A.-F.) [ معصومانه ] masumca.

masume (A.) [ 1 [ معصومه .suçsuz, günahsız. 2.küçük kız çocuğu.

masumiyet (A.) [ معصوميت ] masumluk, suçsuzluk.

masûn (A.) [ مصون ] korunmuş, saklanmış.

masûn kalmak korunmak, zarar gelmemek.

mâşe (F.) [ ماشه ] maşa.

maşer (A.) [ معشر ] toplum.

maşerî (A.) [ معشری ] kollektif, ortaklaşa.

mâşıta (A.) [ ماشطه ] kadın makyajcısı, kadın kuafِrü.

mâşî (A.) [ ماشی ] yürüyen.

mâşiyen (A.) [ ماشيا ] yürüyerek.

maşrık (A.) [ مشرق ] doğu.

maşûk (A.) [ معشوق ] (erkek) sevgili.

maşuka (A.) [ معشوقه ] (bayan) sevgili.

matbaa (A.) [ مطبعه ] basımevi.

matbah (A.) [ مطبخ ] mutfak.

matbû (A.) [ 1 [ مطبوع .basılı. 2.hoşa giden, hoş.

matbûat (A.) [ 1 [ مطبوعات .basın. 2.basılı şeyler.

mâtem (A.) [ ماتم ] yas.

mâtem tutmak yas tutmak.

mâtemdar (A.-F.) [ ماتمدار ] yaslı.

mâtemî (A.-F.) [ ماتمی ] yaslı.

mâtemli (A.-T.) yaslı.

mâtemserâ (A.-F.) [ ماتمسرا ] yas tutulan ev.

mâtemzede (A.-F.) [ ماتم زده ] yaslı.

matla (A.) [ 1 [ مطلع .doğuş yeri. 2.kaside ve gazelin ilk beyti.

matlab (A.) [ 1 [ مطلب .konu. 2.istek.

matlub (A.) [ 1 [ مطلوب .istenilen, aranan. 2.alacak.

matlûb etmek istemek.

matrûd (A.) [ مطرود ] kovulmuş.

matrûş (A.) [ 1 [ مطروش .sakalsız. 2.tıraşlanmış.

matuf (A.) [ معطوف ] yِnelik, çevrili.

matûh (A.) [ معتوه ] bunak, bunamış.

matûhe (A.) [ معتوهه ] bunak, bunamış (bayan).

mâvaka (A.) [ ماوقع ] olup biten.

mâverâ (A.) [ 1 [ ماورا .ِte, ِtesinde. 2.ahiret, ِbür dünya.

mavtın (A.) [ موطن ] yurt tutulan yer.

mâye (F.) [ 1 [ مایه .maya. 2.para. 3.mal. 4.güç.

mâyedar (F.) [ 1 [ مایه دار .mayalı. 2.paralı. 3.mal sahibi. 4.güçlü.

mâyi (A.) [ مایع ] sıvı.

mayûb (A.) [ 1 [ معيوب .kusurlu. 2.ayıplanmış.

mazanna (A.) [ 1 [ مظنه .ermiş sanılan.2.zan altındaki.

mazarrat (A.) [ 1 [ مضرت .zarar verme. 2.zarar.

mazarrât (A.) [ مضرات ] zararlar.

mazbata (A.) [ مضبطه ] tutanak.

mazbata tanzim etmek tutanak düzenlemek.

mazbut (A.) [ 1 [ مضبوط .zaptedilmiş. 2.kayda geçirilmiş. 3.derli toplu. 4.sağlam.

mazbutat (A.) [ مضبوطات ] kayda geçirilenler.

mazeret (A.) [ معذرت ] ِzür.

mazerethâh (A.-F.) [ معذرت خواه ] ِzür dileyen.

mazhar (A.) [ 1 [ مظهر .ortaya çıkış yeri. 2.şereflenme, nail olma.

mazhar olmak karşılaşmak, nail olmak.

mâzi (A.) [ ماضی ] geçmiş, geçmiş zaman.

mazlum (A.) [ 1 [ مظلوم .zulme uğramış. 2.sesiz sedasız.

mazlumâne (A.-F.) [ مظلومانه ] mazlumca.

mazlûmiyet (A.) [ 1 [ مظلوميت .mazlumluk, zulme uğramışlık. 2.sesiz sedasız
olma.

mazmaza (A.) [ مضمضه ] gargara.

mazmaza yapmak gargara yapmak, ağızda su çalkalamak.

mazmun (A.) [ 1 [ مضمون .kavram. 2.ince sِz.

maznun (A.) [ مظنون ] zanlı.

maznun olmak zan altında kalmak.

mazrub (A.) [ 1 [ مضروب .dِvülen. 2.çarpılan.

mazruf (A.) [ 1 [ مظروف .kaba konulan. 2.zarflı.

mâzu (F.) [ مازو ] mazı.

mazûl (A.) [ معزول ] gِrevden alınmış, azledilmiş.

mazul olmak gِrevden alınmak, azledilmek.

mazur (A.) [ معذور ] ِzürlü.

me’vâ (A.) [ مأوا ] sığınma yeri.

me’yûs (A.) [ مأیوس ] umutsuz.
me’yûs etmek umutsuz bırakmak.
me’yûs olmak umudunu yitirmek.

meâb (A.) [ مآب ] sığınma yeri.

meâd (A.) [ 1 [ معاد .dِnüş yeri. 2.ahiret.

meâhiz (A.) [ مآخذ ] kaynaklar.

meâl (A.) [ مآل ] anlam.

meâric (A.) [ معارج ] merdivenler.

meâsî (A.) [ 1 [ معاصی .isyanlar. 2.günahlar.

meâyib (A.) [ معایب ] kusurlar, ayıplar.

mebâd (F.) [ مباد ] sakın, aman sakın, olmaya.

mebâdâ (F.) [ مبادا ] sakın, aman sakın, olmaya.

mebâdî (A.) [ مبادی ] ilkeler, prensipler.

mebâhis (A.) [ مباحث ] konular, bahisler.

mebânî (A.) [ 1 [ مبانی .temeller. 2.yapılar, binalar.

mebde’ (A.) [ 1 [ مبدأ .başlangıç noktası.

mebde-i tarih [ مبدأ تاریخ ] tarih başlangıcı.

mebhas (A.) [ 1 [ مبحث .bِlüm, fasıl. 2.bilim.

mebhûs (A.) [ مبحوث ] bahsedilen.

mebhût (A.) [ مبهوت ] şaşkın.

meblağ (A.) [ 1 [ مبلغ .tutar. 2.para.

mebnâ (A.) [ مبنی ] bina.

mebnî (A.) [ 1 [ مبنی .dayanan. 2.bina edilmiş.

mebsût (A.) [ مبسوط ] yaygın, açık.

mebsûten (A.) [ مبسوطا ] yaygın olarak.

mebus (A.) [ 1 [ مبعوث .gِnderilmiş. 2.milletvekili. 3.ِlümden sonra dirilen.

mebzûl (A.) [ مبذول ] bol.

mebzûlen (A.) [ مبذولا ] bolca.

mebzûliyet (A.) [ مبذوليت ] bolluk.

mec’ûl (A.) [ مجعول ] yapay.

mecâl (A.) [ 1 [ مجال .güç, kuvvet. 2.fırsat.

mecâlis (A.) [ مجالس ] meclisler.

mecâmi (A.) [ مجامع ] toplantı yerleri.

mecânîn (A.) [ مجانين ] mecnunlar, çılgınlar.

mecbûr (A.) [ 1 [ مجبور .zorunlu. 2.zora koşulmuş.

mecbûrî (A.) [ مجبوری ] zorunlu.

mecbûriyet (A.) [ مجبوریت ] zorunluluk.

meccânen (A.) [ مجانا ] parasız olarak.

meccânî (A.) [ مجانی ] parasız.

mecd (A.) [ مجد ] ululuk.

mecelle (A.) [ مجله ] dergi.

mechûl (A.) [ مجهول ] bilinmeyen.

mechûlât (A.) [ مجهولات ] bilinmeyenler.

mechûliyet (A.) [ مجهوليت ] bilinmezlik.

mechûlünneseb (A.) [ مجهول النسب ] onun bunun çocuğu.

mecîd (A.) [ مجيد ] ulu.

meclis (A.) [ مجلس ] toplantı yeri.

meclisefrûz (A.-F.) [ مجلس افروز ] meclisi aydınlatan, meclisi şenlendiren.

meclûb (A.) [ 1 [ مجلوب .celbedilmiş. 2.aşık, tutkun.

mecma’ (A.) [ مجمع ] toplantı yeri.

mecmû’ (A.) [ مجموع ] toplam, tümü.

mecmûa (A.) [ 1 [ مجموعه .dergi. 2.küçük risale veya farklı kitapların bir araya getirildiği eser.

mecmûan (A.) [ مجموعا ] toplam olarak.

mecnûn (A.) [ 1 [ مجنون .delice seven. 2.cinli. 3.Leyla’nın aşığı.

mecnûnâne (A.-F.) [ مجنونانه ] çılğınca, delicesine.

mecrâ (A.) [ 1 [ مجرا .su yatağı. 2.yol, güzergah.

mecrûh (A.) [ مجروح ] yaralı.

mecrûhîn (A.) [ مجروحين ] yaralılar.

mecûsî (A.) [ مجوسی ] ateşperest, ateşe tapan.

meczûb (A.) [ 1 [ مجذوب .cezbedilmiş. 2.Tanrı sevgisiyle cezbeye kapılan. 2.deli.

med’uv (A.) [ مدعو ] davetli.

med’uvvîn (A.) [ مدعوین ] davetliler.

medâfin (A.) [ مدافن ] mezarlar.

medâr (A.) [ 1 [ مدار .yِrünge 2.dِnence. 3.vesile, vasıta. 4.yardımcı.

medâric (A.) [ مدارج ] merdivenler.

medâris (A.) [ مدارس ] medreseler.

medd (A.) [ 1 [ مد .uzatma. 2.çekme.

meddâh (A.) [ 1 [ مداح .çok ِven. 2.meddah.

meded (A.) [ مدد ] yardım, medet.

mededhâh (A.-F.) [ مددخواه ] yardım isteyen.

mededkâr (A.-F.) [ مددکار __________] yardım eden, yardımcı.

mededres (A.-F.) [ مددرس ] yardıma koşan, imdada koşan.

medenî (A.) [ 1 [ مدنی .şehirli. 2.uygar. 3.gِrgülü. 4.Medineli. medenîleşmek uygarlaşmak.

medeniyyet (A.) [ مدنيت ] uygarlık.

medfa (A.) [ مدفع ] top.

medfen (A.) [ مدفن ] mezar, defin yeri.

medfû (A.) [ 1 [ مدفوع .çıkarılmış. 2.dışkı. 3.para kasasından çıkmış.

medfûn (A.) [ مدفون ] gِmülü, defnedilmiş. medfûn edilmek gِmülmek.

medh (A.) [ مدح ] ِvgü.

medhal (A.) [ 1 [ مدخل .giriş. 2.giriş yeri. 3.başlangıç. 4.dehalet.

medhaldâr (A.-F.) [ مدخلدار ] parmağı olan, müdahale etmiş olan.
medhaldar bulunmak (A.-F.-T.) parmağı olmak; müdahalesi bulunmak.
medhedilmek ِvülmek. medhetmek ِvmek.

medhiye (A.) [ مدحيه ] ِvgü.

medhiyyât (A.) [ مدحيات ] ِvgüler.

medhûş (A.) [ مدهوش ] dehşete kapılmış.

medîd (A.) [ 1 [ مدید .uzun. 2.çekilmiş.

medîde (A.) [ 1 [ مدیده .uzun. 2.çekilmiş.

medîha (A.) [ مدیحه ] ِvgü şiiri, kaside.

medîhagû (A.-F.) [ مدیحه گو ] ِvgü şairi, kaside şairi.

medîne (A.) [ 1 [ مدینه .şehir. 2.Medine.

medînetünnebî (A.) [ مدینة النبی ] Medine.

medînetüsselam (A.) [ مدینة السلام ] Bağdat.

medlûl (A.) [ مدلول ] kanıt olarak gِsterilen.

medresevî (A.) [ مدرسوی ] medrese ile ilgili.

medrûs (A.) [ 1 [ مدروس .eski, yırtık pırtık. 2.ders olarak verilen.

medyûn (A.) [ مدیون ] borçlu.

mefâhîm (A.) [ مفاهيم ] mefhumlar.

mefâhir (A.) [ مفاخر ] ِvünülecek şeyler.

mefâsıl (A.) [ مفاصل ] eklemler.

mefâtih (A.) [ مفاتيح ] anahtarlar.

mefhar (A.) [ مفخر ] ِvünç kaynağı.

mefhum (A.) [ مفهوم ] kavram.

mefhûm olmak anlaşılmak.

mefkûd (A.) [ 1 [ مفقود .kayıp. 2.yok olmuş.

mefkûd olmak 1.kaybolmak. 2.yok olmak.

mefkûre (A.) [ مفکوره ] ülkü, ideal.

mefkûrevî (A.) [ مفکوروی ] ülkü ile ilgili.

meflûc (A.) [ مفلوج ] felçli.

meflûc olmak felç olmak, kımıldayamaz hale gelmek.

meflûciyet (A.) [ 1 [ مفلوجيت .felçlilik. 2.kıpırdayamama.

mefrûş (A.) [ مفروش ] dِşenmiş.

mefrûşat (A.) [ مفروشات ] dِşeme.

mefrûz (A.) [ مفروز ] ayırılmış.

mefrûz (A.) [ مفروض ] farzedilmiş.

meftûh (A.) [ 1 [ مفتوح .açık. 2.fethedilmiş. 3.fethalı.

meftûn (A.) [ مفتون ] tutkun, aşık.
meftûn etmek aşık etmek.
meftûn olmak aşık olmak, tutulmak.

meftûniyet (A.) [ مفتونيت ] tutkunluk.

meger (F.) [ 1 [ مگر .meğer. 2.oysa.

meges (F.) [ مگس ] sinek.

meğâk (F.) [ 1 [ مغاک .çukur. 2.mezar.

meh (F.) [ مه ] ay.

mehâbet (A.) [ مهابت ] heybetlilik.

mehâlik (A.) [ مهالک ] tehlikeli yerler.

mehâr (F.) [ مهار ] yular, dizgin.

mehaz (A.) [ مأخذ ]] kaynak.

mehbil (A.) [ مهبل ] rahim yolu.

mehd (A.) [ مهد ] beşik.

mehekk (A.) [ محک ] mihenk taşı.

mehîb (A.) [ مهيب ] heybetli.

mehl (A.) [ مهل ] süre tanıma.

mehleke (A.) [ مهلکه ] tehlikeli yer.

mehlikâ (F.-A.) [ مه لقا ] ay yüzlü, güzel yüzlü.

mehpare (F.) [ 1 [ مه پاره .ay parçası. 2.güzel yüzlü.

mehpeyker (F.) [ مه پيکر ] güzel yüzlü, parlak yüzlü.

mehr (A.) [ مهر ] mehir.

mehrû (F.) [ مهرو ] ay yüzlü, güzel yüzlü.

mehtâb (F.) [ مهتاب ] mehtap, ay ışığı.

mehûz (A.) [ مأخوذ ] alınmış.

mehveş (F.) [ 1 [ مهوش .ay gibi, ay kadar güzel. 2.güzel yüzlü.

mekân (A.) [ 1 [ مکان .yer. 2.ev.

mekâre (A.) [ مکاره ] kiralık binek veya yük hayvanı.

mekâreci (A.-T.) binek veya yük hayvanı kiralayan.

mekârim (A.) [ مکارم ] cِmertlikler.

mekâtîb (A.) [ مکاتيب ] mektuplar.

mekâtib (A.) [ مکاتب ] okullar.

mekâtib-i âliye [ مکاتب عاليه ] yüksekokullar.

mekâtib-i askeriye [ مکاتب عسکریه ] askerî okullar.

mekhûl (A.) [ مکحول ] sürmeli.

meknûn (A.) [ 1 [ مکنون .dizili. 2.gizli.

mekr (A.) [ مکر ] hile.

mekrûh (A.) [ مکروه ] iğrenç.

meks (A.) [ مکث ] duralama, duraklama.

meksur (A.) [ مکسور ] kırık.

mekşûf (A.) [ مکشوف ] keşfedilmiş.

mekteb (A.) [ 1 [ مکتب .okul. 2.ekol.

mekteb-i âlî [ مکتب عالی ] yüksekokul.

mekteb-i harbiye [ مکتب حربيه ] harp okulu.

mekteb-i i’dâdî [ مکتب اعدادی ] lise.

mekteb-i ibtidâî [ مکتب ابتدائی ] ilkokul.

mekteb-i rüşdî [ مکتب رشدی ] ortaokul.

mekteb-i sultânî [ مکتب سلطانی ] Galatasaray Lisesi.

mektep (A.) [ مکتب ] okul.

mektub (A.) [ 1 [ مکتوب .yazılı. 2.mektup.

mektûbat (A.) [ مکتوبات ] mektuplar.

mektûbî (A.) [ مکتوبی ] valilik ِzel kalem müdürü.

mektûm (A.) [ مکتوم ] gizli.

melabe (A.) [ ملعبه ] oyuncak.

melâbis (A.) [ ملابس ] giysiler.

melah (F.) [ ملخ ] çekirge.

melahat (A.) [ ملاحت ] yüz güzelliği.

melâhide (A.) [ ملاحده ] dinsizler, tanrıtanımazlar.

melâik (A.) [ ملائک ] melekler.

melâike (A.) [ ملائکه ] melekler.)

melâl (A.) [ ملال ] sıkıntı, usanma.

melalli (A.-T.) sıkıntılı.

melanet (A.) [ ملعنت ] melunluk.

melce (A.) [ ملجأ ] sığınak, sığınacak yer.

melekât (A.) [ ملکات ] yetiler.

meleke (A.) [ ملکه ] yeti.

meleksîmâ (A.) [ ملک سيما ] melek yüzlü güzel.

melekût (A.) [ ملکوت ] ruhlar alemi.

melfûfen (A.) [ ملفوفا ] ilişikte.

melhûz (A.) [ ملحوظ ] düşünülen, ِngِrülen.

melik (A.) [ ملک ] padişah.

mellah (A.) [ ملاح ] gemici.

melsûk (A.) [ ملصوق ] yapışık.

melûf (A.) [ مألوف ] alışık.

melun (A.) [ ملعون ] lanet olası.

memâlik (A.) [ 1 [ ممالک .ülkeler. 2.topraklar, diyarlar.

memât (A.) [ ممات ] ِlüm.

memduh (A.) [ ممدوح ] ِvülmüş.

memer (A.) [ ممر ] geçit.

memhûr (A.) [ ممهور ] mühürlü.

memleket (A.) [ 1 [ مملکت .ülke. 2.şehir.

memlûk (A.) [ مملوک ] kِle.

memnû (A.) [ ممنوع ] yasak.

memnûa (A.) [ ممنوعه ] yasak.

memnûiyet (A.) [ منوعيت ] yasak olma hali.

memnûn (A.) [ 1 [ ممنون .mutlu, razı. 2.sevinçli.

memnun etmek 1.mutlu edilmek, razı edilmek. 2.sevindirilmek.

memnuniyet (A.) [ ممنونيت ] memnunluk.

memûl (A.) [ مأمول ] umulan, beklenilen.

memur (A.) [ 1 [ مأمور .gِrevli. 2.devlet memuru.

memurîn (A.) [ مأمورین ] memurlar, gِrevliler.

memûriyet (A.) [ مأموریت ] memurluk.

memzuc (A.) [ ممزوج ] karışık.

men (F.) [ من ] ben.

men’ (A.) [ 1 [ منع .engel olma, alıkoyma. 2.engel olunma, alıkonulma.

3.yasaklama. 4.yasaklanma.

men’ edilmek yasaklanmak.

men’ etmek 1.engel olmak, alıkoymak. 2.yasaklamak.

men’ olunmak yasaklanmak.

menâbi’ (A.) [ منابع ] kaynaklar.

menâfi’ (A.) [ منافع ] menfaatler, çıkarlar, yararlar.

menâkıb (A.) [ مناقب ] menkıbeler, ِvgüye değer ِzellikler.

menâm (A.) [ 1 [ منام .uyku. 2.rüya.

menâre (A.) [ مناره ] minare.

menâsıb (A.) [ مناصب ] makamlar.

menâtık (A.) [ مناطق ] bِlgeler.

menâzır (A.) [ مناظر ] manzaralar.

menâzil (A.) [ 1 [ منازل .konaklar. 2.aşamalar.

menba (A.) [ 1 [ منبع .kaynak. 2.pınar.

menfâ (A.) [ منفی ] sürgün.

menfaat (A.) [ منفعت ] çıkar, yarar.

menfaatperest (A.-F.) [ منفعت پرست ] çıkarcı.

menfâlık (A.-T.) sürgün hayatı.

menfez (A.) [ منفذ ] nüfuz etme yeri, delik, yarık, giriş veya çıkış yolu.

menfî (A.) [ 1 [ منفی .olumsuz. 2.hep olumsuz düşünen, her şeye olumsuz

yaklaşan. 3.sürgüne gِnderilmiş.

menfur (A.) [ منفور ] nefret edilen.

menhî (A.) [ منهی ] yasaklanmış.

menhiyat (A.) [ منهيات ] yasaklar.

menhus (A.) [ منحوس ] uğursuz.

meni (A.) [ منی ] sperma.

menî (F.) [ منی ] benlik.

menî’ (A.) [ منيع ] aşılmaz, sarp, geçit vermez.

menkabe (A.) [ منقبه ] ünlü kişilerin yaşamlarına ilişkin ve çoğu gerçekle bağdaşmaz öyküler.

menkûha (A.) [ منکوحه ] nikahlı hanım, eş.

menkul (A.) [ 1 [ منقول .nakledilen. 2.anlatılan, rivayet edilen.

menkûş (A.) [ منقوش ] nakışlı, işlemeli, desenli.

mensûb (A.) [ منصوب ] nispet edilen, ait, bağlı.

mensûbîn (A.) [ منصوبين ] mensuplar.

mensubiyet (A.) [ منصوبيت ] mensup olma, bağlı olma.

mensûc (A.) [ منسوج ] dokunmuş.

mensûcât (A.) [ 1 [ منسوجات .dokumalar. 2.dokuma sektِörü.

mensûh (A.) [ منسوخ ] hükümsüz.

mensûr (A.) [ منثور ] düzyazı.

menşe (A.) [ منشا ] kِken..

menşur (A.) [ 1 [ منشور .ferman. 2.prizma.

menus (A.) [ 1 [ مأنوس .alışılmış. 2.alışkın.

menût (A.) [ منوط ] bağlı.

menzil (A.) [ 1 [ منزل .konak. 2.ev. 3.bir günde gidilebilen yol.

menzil alınmak yol alınmak.

menzil almak yol almak.

menzilgâh (A.-F.) [ منزلگاه ] konak yeri.

mer’î (A.) [ مرئی ] yürürlükte, geçerli.

mera (A.) [ مرعی ] otlak.

merâkiz (A.) [ مراکز ] merkezler.

merâm (A.) [ مرام ] amaç, anlatılmak istenen şey.

merâret (A.) [ مرارت ] acılık.

merâsî (A.) [ مراثی ] ağıtlar, mersiyeler.

merâsim (A.) [ 1 [ مراسم .tِrenler. 2.tِren.

merâtib (A.) [ مراتب ] rütbeler, mertebeler.

merbut (A.) [ مربوط ] bağlı.

merbûtiyet (A.) [ 1 [ مربوطيت .bağlılık. 2.düşkünlük, aşırı ilgi.

mercân (A.) [ مرجان ] mercan.

merci (A.) [ مرجع ] başvuru yeri.

merd (F.) [ 1 [ مرد .adam. 2.yiğit.

merdâne (F.) [ مردانه ] yiğitçe.

merdiven (F.) [ نردبان ] merdiven.

merdûd (A.) [ مردود ] reddedilmiş, kabul edilmemiş.

merdum (F.) [ 1 [ مردم .insan. 2.halk. 3.gِzbebeği.

merdumharlık (F.-T.) insan eti yeme, yamyamlık..

merdüm (F.) [ 1 [ مردم .insan. 2.halk. 3.gِzbebeği.

merdümek (F.) [ مردمک ] gِzbebeği.

merdümgiriz (F.) [ مرمگریز ] insanlardan kaçan.

merdümhar (F.) [ مردم خوار ] insan yiyen, yamyam.

merdümî (F.) [ 1 [ مردمی .insanlık. 2.yiğitlik.

meremmet (A.) [ مرمت ] onarım.

meremmet etmek onarmak.

merg (F.) [ مرگ ] ِlüm.

mergub (A.) [ مرغوب ] rağbet edilen, aranılan, istenilen.

merhale (A.) [ 1 [ مرحله .aşama. 2.konak, menzil.

merhamet (A.) [ مرحمت ] acıma.

merhamet etmek acımak.

merhametli (A.-T.) acıyan.

merhametsiz (A.-T.) acımasız.

merhem (A.) [ مرهم ] pomad, yara kremi.

merhemsâz olmak çare bulmak.

merhûm (A.) [ مرحوم ] (erkek) ِlü.

merhûme (A.) [ مرحومه ] (bayan) ِlü.

merhun (A.) [ 1 [ مرهون .rehinli, ipotekli. 2.zamana bağlı, bir şeye bağlı.

merih (A.) [ مریخ ] Mars.

merkad (A.) [ مرقد ] mezar.

merkeb (A.) [ 1 [ مرکب .binit. 2.eşek.

merkum (A.) [ مرقوم ] adı geçen, anılan; yazılmış.

merkûz (A.) [ مرکوز ] dikili, dikilmiş.

mermi (A.) [ مرمی ] kurşun.

mermûz (A.) [ 1 [ مرموز .gizemli. 2.rumuzlu.

merrât (A.) [ مرات ] defalar.

merre (A.) [ مره ] defa.

mersiye (A.) [ مرثيه ] ağıt, mersiye.

mertebe (A.) [ 1 [ مرتبه .derece. 2.miktar.

merzagî (A.) [ مرزغی ] bataklık.

merzüban (F.) [ 1 [ مرزبان .sınır muhafızı. 2.sınır beyi.

mesâ (A.) [ مسا ] akşam.

mesâcid (A.) [ مساجد ] mesçitler.

mesafe (A.) [ مسافه ] uzaklık.

mesâha (A.) [ مساحه ] ِlçüm.

mesai (A.) [ مساعی ] çalışma, çalışmalar.

mesâib (A.) [ مصائب ] musibetler.

mesâil (A.) [ مسائل ] meseleler.

mesâkîn (A.) [ 1 [ مساکن .yoksullar. 2.miskinler.

mesâkin (A.) [ مساکن ] konutlar.

mesâme (A.) [ مسامه ] derideki küçük delikler.

mesârif (A.) [ مصارف ] harcamalar.

mesâvî (A.) [ مساوی ] kِtülükler.

mescid (A.) [ مسجد ] mesçit.

mesdûd (A.) [ مسدود ] kapalı, set çekili, tıkalı.

mesel (A.) [ 1 [ مثل .ِrnek. 2.ِzlü sِz. 3.ِğretici hikaye.

meselâ (A.) [ مثلا ] ِrneğin.

mesele (A.) [ 1 [ مسئله .mesele, konu. 2.sorun. 3.problem.

meserrât (A.) [ مسرات ] sevinçler.

meserret (A.) [ مسرت ] sevinç.

mesh (A.) [ مسخ ] silme, sıvama.

meshetmek silmek, sıvamak.

meshûr (A.) [ مسحور ] büyülenmiş.

meshûr etmek büyülemek.

meshûr olmak büyülenmek.

mesîh (A.) [ مسيح ] İsa.

mesîhî (A.) [ مسيحی ] Hıristiyan.

mesîhiyyet (A.) [ مسيحيت ] Hıristiyanlık.

mesîr (A.) [ 1 [ مسير .seyir yeri. 2.güzergah.

mesîre (A.) [ مسيره ] gezinti yeri.

mesken (A.) [ مسکن ] konut.

mesken etmek yurt tutmak.

mesken ittihaz etmek (A.-T.) yurt tutmak, mesken edinmek.

meskenet (A.) [ مسکنت ] miskinlik.

meskûkât (A.) [ مسکوکات ] madenî paralar, sikkeler.

meskûn (A.) [ مسکون ] yerleşilmiş, iskan edilmiş.

meslah (A.) [ مسلخ ] mezbaha.

meslek (A.) [ 1 [ مسلک .yol, tarz. 2.sistem. 3.uğraşı, meslek.

meslûl (A.) [ مسلول ] veremli.

mesmû (A.) [ مسموع ] duyulan, işitilen.

mesmûat (A.) [ مسموعات ] duyulanlar, işitilenler.

mesmûm (A.) [ مسموم ] zehirli.

mesned (A.) [ 1 [ مسند .dayanak. 2.makam.

mesnevîhan (A.-F.) [ مثنوی خوان ] mesnevi okuyan.

mesruk (A.) [ مسروق ] çalı__________nmış.

mesrûr (A.) [ مسرور ] sevinçli.

mesrûrane (A.-F.) [ مسرورانه ] sevinçle.

messah (A.) [ مساح ] ِlçümcü.

mest (F.) [ مست ] sarhoş, mest.

mestâne (F.) [ مستانه ] sarhoşça.

mestî (F.) [ مستی ] sarhoşluk.

mest-i harâb (F.-A.) [ مست خراب ] kِrkütük sarhoş.

mest-i harâb olmak kِrkütük sarhoş olmak.

mestûr (A.) [ مستور ] ِrtülü, gizli, kapalı.

mestûr (A.) [ مسطور ] yazılı.

mesud (A.) [ 1 [ مسعود .mutlu, saadetli. 2.kutlu.

mesûdâne (A.-F.) [ مسعودانه ] mesutça, bahtiyarlıkla.

mesuliyet (A.) [ مسئوليت ] sorumluluk.

meş’al (A.) [ مشعل ] meşale.

meş’um (A.) [ مشئوم ] uğursuz, şom.

meş’ûr (A.) [ مشعور ] bilinçli, şuurlu.

meşâgil (A.) [ مشاغل ] uğraşlar.

meşâhîr (A.) [ مشاهير ] ünlüler.

meşâil (A.) [ مشاعل ] meşaleler.

meşakkat (A.) [ مشقت ] sıkıntı, güçlük.

meşakkat çekmek sıkıntı çekmek, güçlüğe katlanmak.

meşâmm (A.) [ مشام ] burun.

meşârık (A.) [ مشارق ] doğular.

meşâyih (A.) [ مشایخ ] şeyhler.

meşbû (A.) [ 1 [ مشبوع .dolu. 2.tok, doygun.

meşcer (A.) [ مشجر ] ağaçlık.

meşcere (A.) [ مشجره ] ağaçlık.

meşgale (A.) [ مشغله ] uğraşı.

meşgûliyet (A.) [ مشغوليت ] iş güç.

meşhed (A.) [ مشهد ] şehit düşülen yer.

meşher (A.) [ مشهر ] sergi, sergilenen yer.

meşhûd (A.) [ مشهود ] gِrülmüş, gِzlenmiş.

meşhûd olmak gِrülmek, gِzlenmek.

meşhûn (A.) [ مشحون ] dolu.

meşhûr (A.) [ مشهور ] ünlü, tanınmış, bilinen.

meşîhat (A.) [ 1 [ مشيخت .şeyhlik. 2.şeyhlik makamı.

meşk (A.) [ 1 [ مشق .yazı ِrneği. 2.temrin.

meşk (F.) [ مشک ] kırba.

meşkûk (A.) [ مشکوک ] şüphe gِtürür.

meşkûkiyyet (A.) [ مشکوکيت ] şüphe gِtürme.

meşkûr (A.) [ مشکور ] ِvülen, beğenilen.

meşreb (A.) [ 1 [ مشرب .yaratılış, tabiat. 2.içme yeri.

meşrebe (A.) [ مشربه ] maşrapa.

meşrû (A.) [ مشروع ] yasal.

meşrûbât (A.) [ مشروبات ] içilecek şeyler.

meşrûh (A.) [ مشروح ] açıklanmış, şerhedilmiş.

meşrûhât (A.) [ مشروحات ] açıklamalar.

meşrûiyyet (A.) [ مشروعيت ] yasallık.

meşrût (A.) [ مشروط ] koşullu.

meşrut olunmak şart koşulmak.

meşşâte (A.) [ مشاطه ] gelin süsleyen.

meşveret (A.) [ مشورت ] danışma.

meşveret etmek danışmak.

metâ (A.) [ متاع ] mal, eşya.

metâli (A.) [ مطالع ] doğuş yerleri.

metânet (A.) [ متانت ] dayanıklılık.

metbû (A.) [ متبوع ] uyulan, izinden gidilen, tâbi olunan.

metin (A.) [ متين ] sağlam, dayanıklı.

metn (A.) [ متن ] yazıya dِkülmüş bilgi.

metremik’ab (A.) [ مترو مکعب ] metreküp.

metrûk (A.) [ متروک ] terkedilmiş.

metrûkat (A.) [ متروکات ] miras olarak bırakılanlar, geride bırakılanlar.

metrûkiyete uğramak (A.-T.) terkedilmek, metruk bırakılmak.

mev’ize (A.) [ موعظه ] ِğüt.

mev’ûd (A.) [ 1 [ موعود .vaat edilmiş. 2.vadeli.

mevâd (A.) [ مواد ] maddeler.

mevârid (A.) [ موارد ] konular, hususlar, yerler.

mevc (A.) [ موج ] dalga.

mevce (A.) [ موجه ] dalga.

mevcûd (A.) [ 1 [ موجود .var. 2.hazır. 3.varlık.

mevcûdât (A.) [ موجودات ] varlıklar.

mevcûdiyet gِstermek varlık gِstermek.

mevcûdiyyet (A.) [ موجودیت ] var olma, varlık.

meveddet (A.) [ مودت ] sevgi.

mevhibe (A.) [ موهبه ] bağış.

mevhûm (A.) [ موهوم ] vehmedilmiş, asılsız, kuruntuya dayalı.

mevki (A.) [ 1 [ موقع .durum, konum. 2.yer.

mevkib (A.) [ موکب ] alay, kafile.

mevkif (A.) [ 1 [ موقف .durak. 2.istasyon.

mevki-i rüchan (A.-F.) [ موقع رجحان ] tercih mevkii.

mevkûf (A.) [ موقوف ] vakfedilmiş.

mevkufleh (A.) [ موقوف له ] vakfeden.

mevlâ (A.) [ 1 [ مولی .Tanrı. 2.efendi. 3.velî. 4.kِle azat eden.

mevlid (A.) [ 1 [ مولد .doğum yeri, doğuş yeri. 2.mevlüt.

mevsuk (A.) [ موثوق ] güvenilir, belgeye dayanan.

mevsûkiyet (A.) [ موثوقيت ] güvenilirlik, belgeye dayanma.

mevsûm (A.) [ موسوم ] adlandırılmış.

mevt (A.) [ موت ] ِlüm.

mevtâ (A.) [ موتا ] ِlüler.

mevtâî (A.) [ موتائی ] ِlümcül.

mevtın (A.) [ موطن ] yurt.

mevzi (A.) [ موضع ] yer.

mevzi’î (A.) [ موضعی ] yerel.

mevzû (A.) [ موضوع ] konu.

mevzu-i bahis (A.-F.) [ موضوع بحث ] sِzkonusu.

mevzun (A.) [ 1 [ موزون .biçimli, düzgün. 2.vezinli.

mey (F.) [ 1 [ می .şarap. 2.içki. meyânında (F.-T.) arasında.

meydân (A.) [ ميدان ] alan.

meygûn (F.) [ ميگون ] şarap rengi.

meyhâne (F.) [ ميخانه ] şarap içilen yer, içkievi.

meyhâr (F.) [ ميخوار ] içkici.

meyil (A.) [ ميل ] istek, eğilim.

meyil vermek eğilim gِstermek.

meykede (F.) [ ميکده ] meyhane.

meyl (A.) [ 1 [ ميل .eğim. 2.eğilim, istek. 3.yatkınlık.

meyl etmek (A.-T.) eğilmek.

meymene (A.) [ ميمنه ] sağ kanat.

meymûn (A.) [ ميمون ] uğurlu.

meysere (A.) [ ميسره ] sol kanat.

meyt (A.) [ ميت ] ölü.

meyus (A.) [ مأیوس ] umutsuz, üzgün.

meyvedâr (F.) [ ميوه دار ] meşveli.

meyyâl (A.) [ 1 [ ميال .eğimli. 2.eğilimli.

meyyit (A.) [ ميت ] ölü.

mezâhib (A.) [ مذاهب ] mezhepler.

mezâlim (A.) [ مظالم ] zulümlerr.

mezâmin (A.) [ 1 [ مضامن .kavramlar. 2.incelikler. 3.semboller.

mezargâh (A.-F.) [ مزارگاه ] mezar yeri.

mezâri (A.) [ مزارع ] tarlalar.

mezâyâ (A.) [ مزایا ] meziyetler, üstünlükler.

mezbele (A.) [ مزبله ] çِöplük, dِöküntü alanı.

mezbuh (A.) [ مذبوح ] boğazlanmış.

mezbûr (A.) [ مزبور ] anılan, belirtilen.

mezc (A.) [ مزج ] karıştırma.

mezcetmek (A.-T.) karıştırmak.

mezellet (A.) [ مذلت ] düşkünlük.

mezheb (A.) [ 1 [ مذهب .yol. 2.mezhep. 3.ekol.

mezîd etmek (A.-T.) arttırmak, çoğaltmak.

meziyyât (A.) [ مزیات ] meziyetler, üstünlükler.

meziyyet (A.) [ مزیت ] üstünlük.

mezkûr (A.) [ مذکور ] zikredilen, belirtilen, adı geçen.

mezmûm (A.) [ مذموم ] kِötülenmiş, ayıplanmış.

mezra (A.) [ مزرع ] tarla.

mezra’a (A.) [ مزرعه ] tarla.

mezrû (A.) [ مزروع ] ekili.

mezun (A.) [ 1 [ مأذون .izinli. 2.diplomalı.

mezunen (A.) [ مأذونا ] izin alarak, izinli olarak.

mıkraz (A.) [ مقراض ] makas.

mıntaka (A.) [ 1 [ منطقه .bِlge, mıntıka. 2.iklim kuşağı.

mısbah (A.) [ مصباح ] kandil.

mısdak (A.) [ مصداق ] ِlçüt, kriter.

mısra (A.) [ مصراع ] dize.

mıtrak (A.) [ 1 [ مطرق .değnek. 2.tokmak. 3.çekiç.

mızrab (A.) [ مضرب ] mızrap.

mızrak (A.) [ مزراق ] kargı.

miâd (A.) [ ميعاد ] buluşma yeri.

micmer (A.) [ مجمر ] buhurdan.

midevî (A.) [ معدوی ] mideyi yormayan.

midhat (A.) [ مدحت ] ِvgü.

mie (A.) [ مائه ] yüz.

miftah (A.) [ مفتاح ] anahtar.

miğfer (A.) [ مغفر ] tulga.

mîh (F.) [ ميخ ] çivi.

mihekk (A.) [ محک ] mihenk taşı.

mihen (A.) [ محن ] sıkıntılar.

mihmân (F.) [ مهمان ] konuk.

mihmannevaz (F.) [ مهمان نواز ] misafirsever.

mihmannevazlık (F.-T.) misavirseverlik.

mihmannüvaz (F.) [ مهمان نواز ] misafirsever.

mihmânserâ (F.) [ مهمان سرا ] misafirhane.

mihnet (A.) [ محنت ] sıkıntı, acı, dert.

mihr (F.) [ 1 [ مهر .sevgi. 2.güneş.

mihrak (A.) [ محراق ] odak.

mihrbân (F.) [ مهربان ] sevgi dolu, şefkatli.

mihter (F.) [ 1 [ مهتر .daha büyük. 2.büyük insan.

mihver (A.) [ محور ] eksen.

mik’ab (A.) [ مکعب ] küp.

mîkat (A.) [ 1 [ ميقات .buluşma yeri. 2.buluşma zamanı.

mikdar (A.) [ 1 [ مقدار .miktar. 2.değer. 3.derece.

mikraz (A.) [ مقراض ] makas.

mikyas (A.) [ مقياس ] ِlçek, ِlçü.

mil (A.) [ 1 [ ميل .şiş. 2.yol işareti.

mîlâd (A.) [ ميلاد ] doğum günü.

milel (A.) [ 1 [ ملل .milletler. 2.dinler.

milhafe (A.) [ ملحفه ] yorgan.

milk (A.) [ ملک ] mülk.

millet (A.) [ 1 [ ملت .din. 2.ulus.

millî (A.) [ ملی ] ulusal.

milliyetperver (A.-F.) [ مایت پرور ] milliyetçi, nasyonalist.

milliyetperverlik (A.-F.-T.) milliyetçilik, nasyonalizm.

milliyye (A.) [ مليه ] ulusal.

mîna (F.) [ مينا ] mine.

minba’d (A.) [ من بعد ] bundan sonra.

minelkadim (A.) [ من القدیم ] eskiden beri.

minen (A.) [ منن ] minnetler.

minkale (A.) [ منقله ] iletki.

minkar (A.) [ منقار ] gaga.

minkaş (A.) [ منقاش ] cımbız.

minnetdâr (A.-F.) [ منتدار ] minnet altında kalan.

minşâr (A.) [ منشار ] bıçkı.

minvâl (A.) [ منوال ] tarz, yol.

mir’ât (A.) [ مرآت ] ayna.

mirâc (A.) [ معراج ] miraç, gِğe ağma.

mîrahur (A.-F.) [ ميرآخور ] imrahor.

miralay (F.-T.) [ ميرآلای ] albay.

mirâren (A.) [ مرارا ] defalarca, birçok kez.

mirashâr (A.-F.) [ ميراث خوار ] mirasyedi.

mirliva (F.-A.) [ ميرلوا ] tuğgeneral.

mirsâd (A.) [ مرصاد ] gِzlemevi, gِzlem yeri.

mirvaha (A.) [ مروحه ] yelpaze.

mirza (F.) [ ميرزا ] beyzade.

mîsak (A.) [ ميثاق ] sِzleşme.

misal (A.) [ ] ِrnek.

misal almak ِrnek almak.

misâli (A.-T.) gibi.

misillü (A.-T.) gibi.

miskin (A.) [ 1 [ مسکين .zavallı, uyuşuk. 2.cüzzamlı.

miskîn (F.) [ مسکين ] misk sürülmüş, miskli.

misl (A.) [ 1 [ مثل .gibi. 2.kat.

mîşîn (F.) [ ميشين ] meşin.

mithara (A.) [ مطهره ] matara.

mîvedar (F.) [ ميوه دار ] meyvalı.

miyâh (A.) [ مياه ] sular.

miyân (F.) [ 1 [ ميان .orta. 2.bel. 3.ara.

miyâr (A.) [ معيار ] ِlçü.

mizâc (A.) [ مزاج ] huy, tabiat, mizaç.

mîzan (A.) [ 1 [ ميزان .terazi. 2.ِlçü. 3.terazi burcu. 4.mahşer günü, kıyamet günü.

mû (F.) [ مو ] kıl.

muhafazakâr (A.-F.) [ محافظه کار ] tutucu.

mu‘arrif (A.) [ 1 [ معرف .tanıtan, sunan, bildiren. 2.hayır sahiplerinin adlarını okuyan müezzin.

mu’cizât (A.) [ معجزات ] mucizeler.

mu’cizegû (A.-F.) [ 1 [ معجزه گو .mucizeler anlatan. 2.mucize gibi sِyleyen.

mu’tâ (A.) [ 1 [ معطی .veri. 2.verilen, verilmiş.

mu’tâd (A.) [ معتاد ] alışılmış.

mu’tâde (A.) [ معتاده ] alışılmış.

mu’tiyat (A.) [ معطيات ] veri.

muabbir (A.) [ معبر ] rüya yorumcusu.

muaccel (A.) [ 1 [ معجل .peşin. 2.acele edilmiş.

muaddil (A.) [ معدل ] denk.

muâdele (A.) [ معادله ] denklem.

muâdelet (A.) [ معادلت ] denklik.

muâdil (A.) [ معادل ] denk, eşdeğer.

muâfiyet (A.) [ 1 [ معافيت .muaf tutulma. 2.bağışıklık.

muâhede (A.) [ معاهده ] ahitleşme, antlaşma.

muâhede yapmak antlaşma yapmak.

muâhedenâme (A.-F.) [ معاهده نامه ] antlaşma metni.

muâheze (A.) [ مؤاخذه ] çıkışma, azarlama, paylama.

muahhar (A.) [ مؤخر ] sonraki, daha sonraki, geç.

muakkib (A.) [ معقب ] takip eden, izleyen.

mualla (A.) [ معلی ] yüce, yüksek.

muallak (A.) [ معلق ] asılı, havada.

muallakiyet (A.) [ معلقيت ] havada kalma, asılı kalma, hükümsüz olma.

muallim (A.) [ معلم ] ِğretmen.

muallimât (A.) [ معلمات ] bayan ِğretmenler.

muallime (A.) [ معلمه ] bayan ِğretmen.

muallimîn (A.) [ معلمين ] ِğretmenler.

muamelat (A.) [ معاملات ] işlemler.

muamele (A.) [ 1 [ معامله .işlem. 2.davranış.

muamma (A.) [ معما ] bilmece.

muanber (A.) [ معنبر ] hoş kokulu, amberli.

muânid (A.) [ معاند ] inatçı.

muannid (A.) [ معند ] inatçı.

muâraza (A.) [ معارضه ] çatışkı.

muârız (A.) [ معارض ] karşıt, itirazcı.

muarrâ (A.) [ معری ] arınmış.

muâsır (A.) [ معاصر ] çağdaş.

muasırlaşmak çağdaşlaşmak.

muâşaka (A.) [ معاشقه ] sevişme.

muâvaza (A.) [ معاوضه ] değiştokuş.

muavenet (A.) [ معاونت ] yardım.

muavenet etmek yardım etmek.

muavin (A.) [ معاون ] yardımcı.

muayede (A.) [ معایده ] bayramlaşma.

muayyen (A.) [ معين ] belirli.

muazzam (A.) [ معظم ] azametli, ulu.

muazzeb (A.) [ معذب ] acı çeken, azap çeken.

muazzez (A.) [ معزز ] değerli, aziz.

mubassır (A.) [ مبصر ] okul düzenini sağlayan gِrevli.

mûcez (A.) [ موجز ] derli toplu, ِzlü.

mûcib (A.) [ 1 [ موجب .gereken. 2.sebep.

mûcib olmak sebep olmak.

mûcid (A.) [ موجد ] icat eden, mucit.

mudhike (A.) [ مضحکه ] gülünç.

mufassalan (A.) [ مفصلا ] ayrıntılı olarak.

mugâlata (A.) [ مغالطه ] yanıltmaca.

mugannî (A.) [ مغنی ] şarkıcı.

muganniye (A.) [ مغنيه ] bayan şarkıcı.

mugâyeret (A.) [ مغایرت ] zıtlık, aykırılık.

mugayir (A.) [ مغایر ] aykırı, zıt.

mugîlân (A.>F.) [ مغيلان ] deve dikeni.

muğber (A.) [ مغبر ] kırgın, gücenik.

muğber olmak kırılmak, gücenmek.

muğfil (A.) [ مغفل ] aldatan, aldatıcı.

muğlak (A.) [ مغلق ] karmaşık, çapraşık.

muğlakiyet (A.) [ مغلقيت ] karmaşıklık, çapraşıklık.

muhabbet (A.) [ محبت ] sevgi.

muhabere (A.) [ مخابره ] haberleşme.

muhabir (A.) [ مخابر ] haberci.

muhâceret (A.) [ مهاجرت ] gِç.

muhacim (A.) [ 1 [ مهاجم .saldıran. 2.saldırgan.

muhacir (A.) [ مهاجر ] gِçmen.

muhaddir (A.) [ مخدر ] uyuşturucu.

muhaddis (A.) [ محدث ] hadis bilgini.

muhafaza (A.) [ محافظه ] koruma.

muhafaza etmek korumak, saklamak.

muhafaza olunmak korunmak, saklanmak.

muhafazakâr (A.-F.) [ محافظه کار ] tutucu.

muhafazakârlık (A.-F.-T.) tutuculuk.

muhaffef (A.) [ مخفف ] hafifletilmiş.

muhaffif (A.) [ مخفف ] hafifletici.

muhâfız (A.) [ محافظ ] koruyucu.

muhâkemat (A.) [ 1 [ محاکمات .hüküm yürütmeler. 2.yargılamalar.

muhakeme (A.) [ 1 [ محاکمه .hüküm yürütme. 2.yargılama.

muhakkak (A.) [ 1 [ محقق .doğru. 2.kesin. 3.mutlaka.

muhakkık (A.) [ محقق ] araştırmacı, tahkik edici.

muhâl (A.) [ محال ] imkansız.

muhalefet (A.) [ مخالفت ] karşı düşüncede olma.

muhallil (A.) [ محلل ] hülleci.

muhammen (A.) [ مخمن ] tahmin edilen.

muhammer (A.) [ مخمر ] mayalı.

muhammes (A.) [ 1 [ مخمس .beşli. 2.beşgen. 3.beş dizeli şiir.

muhannens (A.) [ مخنث ] kalleş.

muhannet (A.) [ محنط ] kalleş.

muhannetlik etmek kalleşlik etmek, edilik etmek.

muharebat (A.) [ محاربات ] harpler, muharebeler.

muharebe (A.) [ محاربه ] harbetme, savaş.

muharib (A.) [ محارب ] savaşçı.

muharremât (A.) [ محرمات ] dinî yasaklar.

muharrer (A.) [ محرر ] yazılı.

muharrib (A.) [ مخرب ] tahrip edici, yıkıcı.

muharrik (A.) [ محرق ] yakıcı.

muharrir (A.) [ محرر ] yazar.

muhasara (A.) [ محاصره ] sarma, kuşatma.

muhasara etmek sarmak, kuşatmak.

muhasib (A.) [ محاسب ] muhasebeci.

muhassala (A.) [ محصله ] sonuç.

muhassas (A.) [ مخصص ] tahsis edilmiş, ِzgü.

muhât (A.) [ محاط ] çevrili, kuşatılmış.

muhatara (A.) [ 1 [ مخاطره .tehlike. 2.zarar, ziyan.

muhavere (A.) [ محاوره ] konuşma.

muhayyel (A.) [ مخيل ] hayal edilen.

muhayyile (A.) [ مخيله ] hayal gücü.

muhayyirülukûl (A.) [ محيرالعقول ] akıllara durgunluk veren.

muhbir (A.) [ مخبر ] haber veren, haberci.

muhık (A.) [ محق ] haklı.

muhib (A.) [ محب ] seven.

mûhiş (A.) [ موحش ] korkunç, korkutucu.

muhit (A.) [ 1 [ محيط .çevre. 2.saran, kuşatan.

muhtâc (A.) [ 1 [ محتاج .ihtiyaç sahibi. 2.yoksul.

muhtariyet (A.) [ مختاریت ] ِzerklik.

muhtasar (A.) [ مختصر ] kısa, ِzlü.

muhtasaran (A.) [ مختصرا ] kısaca.

muhtekir (A.) [ محتکر ] vurguncu.

muhtelefünfîh (A.) [ مختلف فيه ] ihtilaflı.

muhtelif (A.) [ مختلف ] türlü.

muhtelit (A.) [ مختلط ] karışık.

muhterem (A.) [ محترم ] saygın, saygıdeğer.

muhterik olmak yanmak.

muhteriz (A.) [ محترز ] kaçınan, uzak duran.

muhteşem (A.) [ محتشم ] gِrkemli, ihtişamlı.

muhteva (A.) [ محتوا ] içerik.

muhtevî (A.) [ محتوی ] içeren, içine alan.

muhtevî olmak içermek, içine almak.

muhteviyat (A.) [ محتویات ] içindekiler.

muhyî (A.) [ محيی ] hayat veren.

mukâbil (A.) [ 1 [ مقابل .karşılığında. 2.karşılık.

mukaddem (A.) [ 1 [ مقدم .ِnde. 2.ِnce, ِnceki.

mukaddemâ (A.) [ مقدما ] ِnceden.

mukadderat (A.) [ مقدرات ] yazgı.

mukaddes (A.) [ مقدس ] kutsal.

mukaddesat (A.) [ مقدسات ] kutsal değerler.

mukaddime (A.) [ 1 [ مقدمه .giriş. 2.ِnsِz.

mukallid (A.) [ مقلد ] taklitçi.

mukanna (A.) [ مقنع ] peçeli.

mukannin (A.) [ مقنن ] yasa koyucu.

mukarreb (A.) [ مقرب ] yakın.

mukarrer (A.) [ 1 [ مقرر .kararlaştırılmış. 2.kesin.

mukarrerat (A.) [ مقررات ] kararlar.

mukassır (A.) [ مقصر ] kusurlu.

mukattar (A.) [ مقطر ] damıtılmış.

mukavelat (A.) [ مقاولات ] sِzleşmeler.

mukavele (A.) [ مقاوله ] sِzleşme.

mukavelename (A.-F.) [ مقاوله نامه ] sِzleşme metni.)

mukavemet (A.) [ مقاومت ] karşı koyma, direnme.

mukavemet etmek karşı koymak, direnmek.

mukavim (A.) [ مقاوم ] karşı koyan, direnen, dirençli.

mukavvî (A.) [ مقوی ] güç veren.

mukâyese (A.) [ مقایسه ] kıyaslama, karşılaştırma.

mukayyed (A.) [ 1 [ مقيد .bağlı, zincire vurulmuş. 2.kayıtlı.

mukayyi (A.) [ مقيیء ] kusturucu.

mukırr (A.) [ مقر ] itirafçı.

mukîm (A.) [ مقيم ] oturan, yerleşik.

mukni (A.) [ مقنع ] ikna edici.

muktebes (A.) [ مقتبس ] alıntı yapılmış.

muktedâ (A.) [ مقتدا ] uyulan.

muktedî (A.) [ مقتدی ] uyan.

muktedî olmak uymak.

muktedir (A.) [ مقتدر ] güçlü, iktidarlı.

muktesid (A.) [ مقتصد ] tutumlu, iktisatlı.)

muktezî (A.) [ مقتضی ] gereken.

mûmâileyh (A.) [ مومی اليه ] anılan, adı geçen.

mûmâileyhim (A.) [ مومی اليهم ] adı geçenler.

mumza (A.) [ ممضی ] imzalı, imzalanmış.

munfasıl (A.) [ منفصل ] ayrı.

munis (A.) [ مونس ] cana yakın, alışılmış.

munkalib (A.) [ منقلب ] değişen, dِnüşen.

munkalib olmak değişmek, dِnüşmek.

munkarız (A.) [ منقرض ] yıkılan, çِken, sِnen.

munkarız olmak yıkılmak, çِkmek, sِnmek.

munsarif (A.) [ منصرف ] vazgeçen.

munsarif olmak vazgeçmek.

munsif (A.) [ منصف ] insaflı.

muntabık (A.) [ منطبق ] uygun, uyumlu.

muntazam (A.) [ منتظم ] düzenli, düzgün, intizamlı.

muntazaman (A.) [ منتظما ] düzenli olarak.

muntazır (A.) [ منتظر ] bekleyen.

munzam (A.) [ منضم ] ek.

mûr (F.) [ مور ] karınca.

murabba (A.) [ 1 [ مربع .dِrtgen. 2.kare.

murabbauşşekl (A.) [ مربع الشکل ] dِrtgen şeklinde, kare şeklinde.

murâd (A) [ مراد ] istek, arzu.

murâfaa (A.) [ مرافعه ] duruşma.

murahhas (A.) [ مرخص ] delege.

murakabe (A.) [ 1 [ مراقبه .denetim. 2.kendi iç dünyasına dalma.

murakıb (A.) [ مراقب ] denetçi.

murakka (A.) [ مرقع ] yamalı.

murassa (A.) [ مرصع ] değerli taşlarla süslenmiş.

murg (F.) [ مرغ ] kuş.

murûr etmek geçmek.

murzia (A.) [ مرضعه ] sütanne.

musâb (A.) [ مصاب ] yakalanmış, tutulmuş, uğramış.

musâb olmak yakalanmak, tutulmak.

musadif (A.) [ مصادف ] rastlayan.

musâfaha (A.) [ مصافحه ] tokalaşma.

musâfaha etmek tokalaşmak, el sıkışmak.

musahabe (A.) [ مصاحبه ] konuşma, sohbet etme.

musahhah (A.) [ مصحح ] düzeltilmiş.

musahib (A.) [ 1 [ مصاحب .arkadaş, sohbet arkadaşı. 2.padişahın ِzel işlerine

bakan.

musalaha (A.) [ مصالحه ] barış.

musanna 1.gِsterişli. 2.usta elinden çıkmış.

musannif (A.) [ مصنف ] yazar, kitap yazarı.

musarra (A.) [ مصرع ] iki mısraı birbiriyle kafiyelendirilmiş beyit.

musattah (A.) [ مسطح ] düz.

musavver (A.) [ 1 [ مصور .resimli. 2.tasvir edilmiş.

musavvir (A.) [ مصور ] ressam.

mushaf (A.) [ مصحف ] Kur’ân.

musîbet (A.) [ 1 [ مصيبت .bela. 2.şirret, uğursuz.

mûsikîşinas (A.-F.) [ موسيقی شناس ] müzisyen.

musir (A.) [ مصر ] ısrarcı, ısrar eden.

musirrane (A.-F.) [ مصرانه ] ısrarla, ısrar ederek.

mustakim (A.) [ مستقيم ] doğru, düz, dosdoğru.

mûş (F.) [ موش ] fare.

muşamma (A.) [ مشمع ] muşamba.

mûşikâfâne (F.) [ موشکافانه ] kılı kırk yararak.

muşt (F.) [ 1 [ مشت .yumruk. 2.avuç.

muta’assıb (A.) [ متعصب ] taassup gِsteren, aşırı tutucu, yobaz.

mutabık (A.) [ مطابق ] uyan, uyumlu.

mutâlebât (A.) [ مطالبات ] istekler.

mutâlebe (A.) [ 1 [ مطالبه .istek. 2.isteme, talep.

mutâlebe etmek istemek, talep etmek.

mutantan (A.) [ 1 [ مطنطن .tantanalı. 2.gِsterişli.

mutarriden (A.) [ مطردا ] biteviye.

mutasarrıf (A.) [ متصرف ] sancak beyi.

mutasavvıfâne (A.-F.) [ متصوفانه ] sûfice.

mutâva’at (A.) [ مطاوعت ] baş eğme, boyun eğme, itaat.

mutavattın (A.) [ متوطن ] yurt tutmuş.

mutayebe (A.) [ مطایبه ] şakalaşma, birbirine fıkra anlatma.

mutazammin (A.) [ متضمن ] içeren.

mutazarrır (A.) [ متضرر ] zarar gِren.

mutazarrır olmak zarar gِrmek.

muteber (A.) [ 1 [ معتبر .itibarlı. 2.geçerli.

mutedil (A.) [ 1 [ معتدل .ylıman. 2.mülayim, hoşgِrülü.

mutekid (A.) [ معتقد ] inanan, inancında olan.

mutemed (A.) [ معتمد ] güvenilir.

mutî (A.) [ مطيع ] itaat eden, boyun eğen.

mutî olmak itaat etmek, boyun eğmek.

mutlak (A.) [ مطلق ] kesin.

mutlaka (A.) [ مطلقا ] kesinlikle, zorunlu olarak, kayıtsız şartsız.

mutrib (A.) [ 1 [ مطرب .çalgıcı. 2.şarkıcı.

muttasıl (A.) [ متصل ] sürekli, durmadan.

muvacehe (A.) [ مواجهه ] karşı, yüzyüze.

muvaffak (A.) [ موفق ] başarılı.

muvaffak olmak başarmak, başarılı olmak.

muvaffakiyet (A.) [ موفقيت ] başarı.

muvaffakiyet ihraz etmek başarı gِstermek.

muvafık gelmek uygun olmak.

muvahhiş (A.) [ موحش ] korkutucu.

muvakkar (A.) [ موقر ] ağırbaşlı.

muvakkat (A.) [ موقت ] geçici.

muvakkaten (A.) [ موقتا ] geçici olarak.

muvâsalat (A.) [ مواصلات ] varma, ulaşma.

muvâsalat etmek ulaşmak, varmak.

muvâzaten (A.) [ موازاتا ] paralel olarak.

muvazene (A.) [ موازنه ] denge.

muvazene-i umûmiye kanunu bütçe kanunu.

muvazenesiz (A.-T.) dengesiz.

muvazi (A.) [ موازی ] paralel.

muvazzaf (A.) [ موظف ] gِrevli.

muzaffer olmak zafer kazanmak.

muzafferiyet (A.) [ مظفریت ] zafer kazanma.

muzdarip (A.) [ مضطرب ] ızdıraplı, acı çeken.

muzdarip etmek ızdırap vermek, üzmek.

muzır (A.) [ مضر ] zararlı, muzur.

muzlim (A.) [ مظلم ] karanlık.

muztarib (A.) [ مضطرب ] acı çeken, ızdıraplı.

mübadele (A.) [ مبادله ] değiştokuş, alışveriş.

mübahesat (A.) [ مباحثات ] tartışmalar.

mübahese (A.) [ مباحثه ] tartışma.

mübahese olunmak tartışılmak.

mübalağa (A.) [ 1 [ مبالغه .abartma. 2.abartı.

mübalağa edilmek abartılmak.

mübalağa etmek abartmak.

mübarek (A.) [ مبارک ] kutlu, bereketli.

mübareze (A.) [ 1 [ مبارزه .uğraşı, mücadele. 2.savaş.

mübareze etmek mücadele etmek.

mübaşeret olunmak girişilmek, işe başlanmak.

mübâyaa (A.) [ مبایعه ] satın alma.

mübâyaa edilmek alınmak, satın alınmak.

mübâyaa etmek almak, satın almak.

mübdi (A.) [ مبدع ] yenilik getiren, yeni bir şey bulan.

mübeşşir (A.) [ مبشر ] müjdeci, müjdeleyen.

mübhem (A.) [ مبهم ] belirsiz.

mübin (A.) [ مبين ] açıklayan, açıklayıcı.

mübrem (A.) [ مبرم ] kaçınılmaz, zorunlu.

mübremleşmek kaçınılmaz bir hal almak.

mübtedi (A.) [ 1 [ مبتدی .başlayan. 2.ilkokula başlayan ِğrenci.

mübtela (A.) [ مبتلا ] uğramış, tutulmuş, yakalanmış.

mübtela olmak uğramak, tutulmak, yakalanmak.

mübtenî (A.) [ مبتنی ] dayanan.

mübtezel (A.) [ 1 [ مبتذل .ele ayağa düşmüş. 2.orta malı. 3.çok bulunan.

mücadele (A.) [ مجادله ] savaşım.

mücavir (A.) [ مجاور ] komşu.

mücazat (A.) [ 1 [ مجازات .cezalandırma. 2.karşılık verme.

mücbir (A.) [ مجبر ] zorlayıcı.

müceddid (A.) [ مجدد ] yenilikçi.

mücehhez (A.) [ مجهز ] donanmış.

mücellâ (A.) [ مجلا ] cilalı.

mücellid (A.) [ مجلد ] ciltçi.

mücerreb (A.) [ مجرب ] deneyimli.

mücerred (A.) [ 1 [ مجرد .bekar. 2.soyut.

mücmelen (A.) [ مجملا ] ِzetle.

mücrim (A.) [ مجرم ] suçlu.

müctemi’ (A.) [ مجتمع ] derli toplu.

müdafaa (A.) [ مدافعه ] savunma.

müdahale (A.) [ مداخله ] karışma.

müdahene (A.) [ مداهنه ] yağcılık, yardakçılık.

müdavim (A.) [ مداوم ] devam eden.

müddeî (A.) [ 1 [ مدعی .davacı. 2.inatçı.

müddet (A.) [ مدت ] süre.

müddet-i muvakkata [ مدت موقته ] geçici süre.

müddet-i tahsiliye [ مدت تحصيليه ] ِğrenim süresi.

müdevver (A.) [ مدور ] yuvarlak.

müdhiş (A.) [ مدهش ] dehşet verici.

müdhişe (A.) [ مدهشه ] dehşet verici.

müdrik (A.) [ مدرک ] idrak eden.

müdrik olmak idrak etmek.

müebbeden (A.) [ مؤبدا ] ِmür boyu.

müellefat (A.) [ مؤلفات ] telif edilmiş yapıtlar.

müellif (A.) [ مؤلف ] yazar.

müesses (A.) [ مؤسس ] kurulu, kurulmuş.

müessesat (A.) [ مؤسسات ] kurumlar, kuruluşlar, müesseseler.

müessese (A.) [ مؤسسه ] kurum, kuruluş.

müessif (A.) [ مؤسف ] üzücü.

müessir (A.) [ 1[ مؤثر .etkileyici, etkili.

müessiriyet (A.) [ مؤثریت ] etkileme gücü.

müessis (A.) [ مؤسس ] kurucu.

müeyyide (A.) [ مؤیده ] yaptırım.

müfekkire (A.) [ مفکره ] düşünme gücü.

müfid (A.) [ مفيد ] yararlı.

müflis (A.) [ 1 [ مفلس .iflas etmiş. 2.sefil.

müfreze (A.) [ مفرزه ] askerî birlik.

müfrit (A.) [ مفرط ] aşırı.

müfsid (A.) [ مفسد ] bozucu.

müftehir (A.) [ مفتخر ] iftihar eden.

müftekir (A.) [ 1 [ مفتقر .yoksul. 2.bağlı, muhtaç.

müfteri (A.) [ مفتری ] iftiracı.

müheyya (A.) [ مهيا ] hazır.

müheyyic (A.) [ مهيج ] heyecan verici.

mühim (A.) [ مهم ] ِnemli.

mühimmat (A.) [ مهمات ] savaş malzemesi.

mühimme (A.) [ مهمه ] ِnemli.

mühlet (A.) [ مهلت ] tanınmış süre.

mühlet vermek süre tanımak.

mühlik (A.) [ مهلک ] ِldürücü.

mühr (F.) [ مهر ] mühür.

mühtedî (A.) [ مهتدی ] islam dinini kabul etmiş.

mühtez (A.) [ مهتز ] titrek.

mühürdar (F.) [ مهردار ] ِzel kalem müdürü.

müje (F.) [ مژه ] kirpik.

müjgan (F.) [ 1 [ مژگان . kirpik. 2.kirpikler.

mükâfat (A.) [ مکافات ] ِdül.

mükâleme (A.) [ مکالمه ] konuşma.

mükâtebe (A.) [ مکاتبه ] yazışma.

mükedder (A.) [ مکدر ] kederli.

mükemmelen (A.) [ مکملا ] tam olarak, mükemmel olarak.

mükemmeliyet (A.) [ مکمليت ] mükemmellik.

mükerrer (A.) [ مکرر ] tekrarlanmış, yinelenmiş.

mükerreren (A.) [ مکررا ] tekrar tekrar.

mükeyyif (A.) [ مکيف ] keyif verici.

mükteseb (A.) [ مکتسب ] kazanılmış.

müktesebat (A.) [ مکتسبات ] bilgi birikimi.

müktesebe (A.) [ مکتسبه ] kazanılmış.

mülakat (A.) [ 1 [ ملاقات .buluşma. 2.gِrüşme.

mülâki olmak 1.karşılaşmak. 2.gِrüşmek.

mülayim (A.) [ ملایم ] yumuşak.

mülazemet etmek 1.devam etmek. 2.staj yapmak. 3.bir işle ilgilenmek.

mülazım (A.) [ ملازم ] teğmen.

mülazım-ı evvel [ ملازم اول ] üsteğmen.

mülazım-ı sâni [ ملازم ثانی ] teğmen.

mülevven (A.) [ ملون ] rengarenk.

mülevves (A.) [ ملوث ] kirli.

mülga (A.) [ ملغا ] kaldırılmış.

mülhakat (A.) [ 1 [ ملحقات .ekler. 2.bir yere bağlı olan başka yerler.

mülk (A.) [ 1 [ ملک .yurt. 2.kazanç getiren taşınmaz.

mülteci (A.) [ ملتجی ] sığınmacı.

mültefit (A.) [ ملتفت ] iltifat eden, güleryüzlü.

mülûk (A.) [ ملوک ] melikler.

mümane’et (A.) [ ممانعت ] engelleme.

mümaselet (A.) [ مماثلت ] benzerlik.

mümasil (A.) [ مماثل ] benzer, andıran.

mümasil olmak berbirine benzemek.

mümâşat (A.) [ مماشات ] uysallık, suyuna gitme, alttan alma.

mümessil (A.) [ 1 [ ممثل .temsilci. 2.sınıf temsilcisi.

mümeyyiz (A.) [ 1 [ مميز .katip. 2.sınava giren ِğretmen.

mümeyyize (A.) [ مميزه ] tırnak işareti.

mümin (A.) [ مؤمن ] inanan, iman eden.

müminîn (A.) [ مؤمنين ] inananlar, iman edenler.

mümkin (A.) [ ممکن ] mümkün.

mümsik (A.) [ ممسک ] elisıkı.

mümtaz (A.) [ ممتاز ] seçkin.

mümtehin (A.) [ ممتحن ] sınav yapan, sınayan.

mümteni (A.) [ ممتنع ] imkansız.

mümzâ (A.) [ ممضی ] imzalı, imzalanmış.

mün’adim olmak yok olmak.

mün’akid (A.) [ منعقد ] yapılmış, imzalanmış, kabul edilmiş.

mün’akis (A.) [ منعکس ] yansıtan.

mün’im (A.) [ 1 [ منعم .Tanrı. 2.velînimet.

münâcat (A.) [ مناجات ] Tanrı’ya yakarma.

münâdi (A.) [ 1 [ منادی .müezzin. 2.tellal, çığırtkan.

münafık (A.) [ منافق ] ikiyüzlü, nifak sokucu.

münâkalat (A.) [ مناقلات ] taşımacılık.

münâkasa (A.) [ مناقصه ] açık eksiltme.

münâkaşa [ 1 [ مناقشه .tartışma. 2.irdeleme.

münâkız olmak (A.-T.) çelişmek.

münakkaş (A.) [ منقش ] nakışlı, işlemeli, desenli.

münasebat (A.) [ مناسبات ] münasebetler.

münatif (A.) [ منعطف ] çevrilmiş,yِnelik.

münatif olmak çevrilmek.

münâvebeten (A.) [ مناوبة ] dِnüşümlü olaram.

münaza’ât (A.) [ منازعات ] çatışmalar, çekişmeler.

münbais (A.) [ منبعث ] ileri gelen, kaynaklanan.

münbit (A.) [ منبت ] verimli.

müncemid (A.) [ منجمد ] donuk.

müncer olmak sonuçlanmak.

mündemic (A.) [ مندمج ] içinde yer alan, içinde bulunan.

mündericât (A.) [ مندرجات ] içindekiler.

münderis olmak izi kalmamak.

münebbih (A.) [ منبه ] uyarıcı, uyandırıcı.

münekkid (A.) [ منقد ] eleştirmen.

münevver (A.) [ 1 [ منور .aydınlanmış, parlak. 2.aydın fikirli.

münevver eylemek aydınlatmak.

münfail olmak gücenmek, alınmak.

münferid (A.) [ 1 [ منفرد .ayrı, tek başına. 2.tektük.

münhal (A.) [ 1 [ منحل .boş, açık. 2.çِlülmüş.

münhasır (A.) [ منحصر ] dِnük, ait, yِnelik.

münhasıran (A.) [ منحصرا ] sırf, sadece.

münhedim olmak yıkılmak, yok olmak.

münhezim (A.) [ منهزم ] bozguna uğramış.

münhezim olmak bozguna uğramak.

müneccim (A.) [ منجم ] yıldızbilimci, astrolog.

münkasım (A.) [ منقسم ] bِlünmüş.

münkasım olmak bِlünmek, bِlünmüş olmak.

münker (A.) [ منکر ] inkâr edilen.

münkesir (A.) [ منکسر ] kırık.

münkesir olmak kırılmak.

münkir (A.) [ منکر ] inkâr eden.

münselib olmak kalmamak.

müntahab (A.) [ منتخب ] seçilmiş, seçkin.

müntahabat (A.) [ منتخبات ] seçki, antoloji.

müntakim (A.) [ منتقم ] intikam alan.

münteha (A.) [ منتها ] son.

müntehi olmak sona ermek, son bulmak.

müntesib (A.) [ منتسب ] mensup, intisab etmiş.

müntesip bk. müntesib.

münteşir (A.) [ منتشر ] yaygın.

müphem (A.) [ مبهم ] belirsiz, belli belirsiz.

müptelâ (A.) [ مبتلا ] uğramış, tutulmuş, yakalanmış.

müptelâ olmak tutulmak, yakalanmak, uğramak.

mürâat (A.) [ مراعات ] gِzetme.

müracaat (A.) [ مراجعت ] başvuru. 2.geri dِnüş.

müracaat etmek 1.başvurmak. 2.geri dِnmek.

müradif (A.) [ مرادف ] eşanlamlı.

mürai (A.) [ مرائی ] ikiyüzlü.

müraselât (A.) [ مراسلات ] mektuplaşmalar.

mürasele (A.) [ مراسله ] mektuplaşma.

mürde (F.) [ مرده ] ِlü.

mürebbî (A.) [ مربی ] eğitmen, eğitici.

müreccah (A.) [ مرجح ] tercih sebebi, tercih edilir.

müreffeh (A.) [ مرفه ] refah içinde, bolluk içinde.

mürekkeb (A.) [ 1 [ مرکب .oluşan, bileşen. 2.mürekkep.

müretteb (A.) [ 1 [ مرتب .düzenlenmiş, tertip edilmiş. 2.dizilmiş.

mürettib (A.) [ مرتب ] dizgici.

mürevvic (A.) [ مروج ] revaç veren, propagandasını yapan.

mürg (F.) [ مرغ ] kuş.

mürgâb (F.) [ 1 [ مرغاب .ِrdek. 2.kurbağa.

mürid (A.) [ 1 [ مرید .buyuran. 2.şeyhe bağlı kişi, mürit.

mürit bk. murid.

mürşid (A.) [ 1 [ مرشد .şeyh. 2.doğru yolu gِsteren, irşad eden.

mürteci (A.) [ مرتجع ] gerici.

mürted (A.) [ مرتد ] islam dininden çıkan.

mürtefi (A.) [ مرتفع ] yüksek.

mürtehen (A.) [ مرتهن ] rehinli, ipotekli.

mürteiş (A.) [ مرتعش ] titrek.

mürtekib (A.) [ مرتکب ] kِtü bir iş yapan, işleyen.

mürteşî (A.) [ مرتشی ] rüşvetçi, rüşvet yiyen.

mürûr (A.) [ مرور ] geçme, geçip gitme, geçiş.

mürûr -i zaman [ مرور زمان ] zamanın akışı.

mürûr etmek geçmek.

mürûr eylemek 1.geçmek. 2.uğramak.

mürüvvet (A.) [ 1 [ مروت .insanlık. 2.iyilik.

müsaade (A.) [ 1 [ مساعده .izin. 2.yardım.

müsaade edilmek izin verilmek.

müsaade etmek izin vermek.

müsaadekâr (A.-F.) [ مساعده کار ] yardımcı, izin verici.

müsaadekârlık (A.-F.-T.) yardımcı olma, izin verme.

müsabaka (A.) [ مسابقه ] yarışma.

müsabık (A.) [ مسابق ] yarışmacı.

müsademe (A.) [ 1 [ مصادمه .çarpışma. 2.çatışma.

müsadere (A.) [ مصادره ] mal varlığına el koyma.

müsadere edilmek mal varlığına el konulmak.

müsadere etmek mal varlığına el koymak.

müsâdif (A.) [ مصادف ] rastlar, rastlayan.

müsafir (A.) [ 1 [ مسافر .yolcu. 2.konuk.

müsâhelekârlık (A.-F.-T.) kolaylık gِsterme.

müsaid (A.) [ مساعد ] uygun.

müsalaha (A.) [ مصالحه ] barış yapma.

müsalemetkâr (A.-F.) [ مسالمت کار ] barışçıl.

müsâmaha (A.) [ مسامحه ] hoşgِrü.

müsâmahakâr (A.-F.) [ مسامحه کار ] hoşgِrülü.

müsamere (A.) [ 1 [ مسامره .gece eğlencesi. 2.okul piyesi.

müsâvat (A.) [ مساوات ] eşitlik.

müsâvatsızlık (A.-T.) eşitsizlik.

müsbet (A.) [ مثبت ] olumlu, pozitif.

müsebbib (A.) [ مسبب ] yol açan, sebep olan.

müseccel (A.) [ مسجل ] tescilli.

müsekkin (A.) [ مسکن ] sakinleştirici, yatıştırıcı.

müsekkit (A.) [ مسکت ] susturucu.

müsellah (A.) [ مسلح ] silahlı.

müselleme (A.) [ مسلمه ] herkes tarafından kabul edilmiş.

müselles (A.) [ مثلث ] üçgen.

müsellesat (A.) [ مثلثات ] trigonometri.

müsellesüşşekl (A.) [ مثلث الشکل ] üçgen şeklinde.

müselmân (A.) [ مسلمان ] müslüman.

müselsel (A.) [ مسلسل ] zincirleme.

müsemma (A.) [ مسمی ] adlandırılmış.

müshil (A.) [ 1 [ مسهل .kolaylaştıran. 2.ishal edici.

müsin (A.) [ مسن ] yaşlı.

müskirat (A.) [ مسکرات ] sarhoş edici şeyler.

müslim (A.) [ مسلم ] müslüman.

müsmir (A.) [ 1 [ مثمر .verimli. 2.iyi sonuç veren.

müsmiriyet (A.) [ مثمریت ] verimlilik.

müsrif (A.) [ مسرف ] savurgan.

müsta’mere (A.) [ مستعمره ] sِmürge.

müstab'ed (A.) [ مستبعد ] uzak.

müsta'fî (A.) [ مستعفی ] istifa etmiş, istifa eden.

müstağnî (A.) [ مستغنی ] doygun, eyvallah etmeyen.

müstahak (A.) [ مستحق ] hak kazanmış.

müstahdem (A.) [ مستخدم ] çalışan, hizmet eden.

müstahdemîn (A.) [ مستخدمين ] çalışanlar, hizmet edenler.

müstaid (A.) [ مستعد ] yetenekli.

müstakil (A.) [ مستقل ] bağımsız.

müstakillen (A.) [ مستقلا ] bağımsız olarak, ayrıca.

müstakraza (A.) [ مستقرضه ] borç alınan.

müstamel (A.) [ 1 [ مستعمل .kullanılmış. 2.kullanılan.

müstantık (A.) [ مستنطق ] sorgu yargıcı.

müste’cir (A.) [ مستأجر ] kiracı.

müstebân olmak anlaşılmak.

müstebid (A.) [ مستبد ] despot.

müstefid olmak yararlanmak.

müstehlik (A.) [ مستهلک ] tüketici.

müstehzi (A.) [ مستهزی ] alaycı.

müstemleke (A.) [ مستملکه ] sِmürge, koloni.

müstenid (A.) [ مستند ] dayanan.

müsteniden (A.) [ مستندا ] dayanarak.

müsterih (A.) [ مستریح ] gِnlü rahat.

müstesnâ (A.) [ 1 [ مستثنی .apayrı. 2.dışında haricinde.

müsteşar (A.) [ مستشار ] danışman.

müsteşrik (A.) [ مستشرق ] doğubilimci, oryantalist.

müsvedde (A.) [ مسوده ] taslak.

müşa’şa (A.) [ مشعشع ] gِsterişli, şaşaalı.

müşabehet (A.) [ مشابهت ] benzerlik.

müşabih (A.) [ مشابه ] benzer.

müşahedât (A.) [ مشاهدات ] gِzlemler.

müşâhede (A.) [ مشاهده ] gِzlem.

müşâhede edilmek gِzlemlenmek.

müşâhede olunmak gِzlemlenmek.

müşahhas (A.) [ مشخص ] somut.

müşarik (A.) [ مشارک ] ortak.

müşarünileyh (A.) [ مشار اليه ] anılan, adı geçen.

müşavere (A.) [ مشاوره ] danışma.

müşavere etmek danışmak.

müşekkel (A.) [ مشکل ] biçimli, kalıplı.

müşerref olmak şeref kazanmak.

müşevveş (A.) [ مشوش ] karışık.

müşfik (A.) [ مشفق ] şefkatli.

müşir (A.) [ مشير ] mareşal.

müşkil (A.) [ مشکل ] güç, zor.

müşkilât (A.) [ مشکلات ] güçlükler, zorluklar.

müşkilat çekmek zorluk çekmek, sıkıntı çekmek.

müşkilpesend (A.-F.) [ مشکل پسند ] güç beğenen.

müşt (F.) [ 1 [ مشت .yumruk. 2.avuç.

müştail (A.) [ مشتعل ] alevli.

müştak (A.) [ مشتاق ] çok isteyen, can atan.

müştehir (A.) [ مشتهر ] ünlü.

müşteki (A.) [ مشتکی ] şikayetçi.

müştemilat (A.) [ مشتملات ] eklentiler, ek yapılar.

müştereken (A.) [ مشترکا ] ortaklaşa.

mütalaa (A.) [ 1 [ مطالعه .okuma. 2.gِrüş. 3.inceleme.

mütareke (A.) [ متارکه ] bırakışma, karşılıklı silah bırakma.

müteaddid (A.) [ متعدد ] birçok.

müteaffin (A.) [ متعفن ] kokuşmuş.

müteahhid (A.) [ متعهد ] taahhüt eden, üstlenen.

müteakib (A.) [ متعاقب ] ardından.

müteallik (A.) [ متعلق ] ilgili, ilişkin.

müteallim (A.) [ متعلم ] ِğrenci.

müteammim (A.) [ متعمم ] yaygın.

müteannid (A.) [ متعند ] inatçı.

müteârife (A.) [ متعارفه ] kanıtlanmak gerektirmeyecek kadar açık.

müteassıb (A.) [ متعصب ] taassup gِsteren.

mütebahhir (A.) [ متبحر ] derin bilgi sahibi.

mütebahhirane (A.-F.) [ متبحرانه ] derinlemesine.

mütebaki (A.) [ متباقی ] kalan, geriye kalan.

mütebariz (A.) [ متبارز ] açık seçik, belirgin.

mütebasbıs (A.) [ متبصبص ] yaltakçı, yardakçı.

mütebessim (A.) [ متبسم ] gülümseyen, tebessüm eden.

mütecânis (A.) [ متجانس ] aynı cinsten, homojen.

mütecâviz (A.) [ 1 [ متجاوز .aşkın. 2.saldırgan, tecavüzkâr. 3.sarkıntılık eden,

tecavüzcü.

müteceddid (A.) [ 1 [ متجدد .yenilikçi. 2.yenileşen.

mütecellî (A.) [ متجلی ] gِrünen, tecelli eden.

mütecessis (A.) [ متجسس ] meraklı, merak eden.

mütecessisâne (A.-F.) [ متجسسانه ] merak ederek, meraklı.

mütedair (A.) [ متدائر ] ilişkin.

mütedeyyin (A.) [ متدین ] dindar, dinine düşkün.

müteehhil (A.) [ متأهل ] evli.

müteellim (A.) [ متألم ] elemli.

müteessif (A.) [ متأسف ] üzgün.

müteessif olmak üzülmek.

müteessifâne (A.-F.) [ متأسفانه ] üzgün, esefli.

müteessir (A.) [ 1 [ متأثر .üzgün. 2.etkilenen.

müteessir olmak 1.üzülmek. 2.etkilenmek.

müteezzî (A.) [ متأذی ] eziyet çekmiş, eza gِrmüş.

müteezzi etmek acı çektirmek.

mütefekkir (A.) [ 1 [ متفکر .düşünür. 2.düşünceli.

mütefekkirane (A.-F.) [ متفکرانه ] düşünceli düşünceli.

mütefelsifâne (A.-F.) [ متفلسفانه ] bir filozof gibi.

mütefennin (A.) [ متفنن ] fen bilimleri ile uğraşan, teknik ile uğraşan.

müteferrik (A.) [ متفرق ] dağınık.

mütefessih (A.) [ متفسخ ] bozulmuş, kokuşmuş, çürümüş.

mütegallib (A.) [ متغلب ] zorba.

mütegâyir (A.) [ متغایر ] birbirine zıt.

mütehaccir (A.) [ متحجر ] taşlaşmış, fosilleşmiş.

mütehalif (A.) [ متخالف ] birbirine uymayan.

mütehammil (A.) [ متحمل ] dayanan.

müteharrî (A.) [ متحری ] araştırıcı, araştıran.

müteharrik (A.) [ متحرک ] hareket eden, kıpırdayan.

mütehassıs (A.) [ متخصص ] uzman.

mütehassir (A.) [ متحسر ] ِzlem duyan.

mütehassis (A.) [ متحسس ] duygulu.

mütehâşi (A.) [ متحاشی ] çekingen.

mütehavvil (A.) [ متحول ] değişken.

mütehayyir (A.) [ متحير ] şaşkın, şaşırmış.

mütekâbil (A.) [ متقابل ] karşılıklı.

mütekâbile (A.) [ متقابله ] karşılıklı.

mütekâbilen (A.) [ متقابلا ] karşılıklı olarak.

mütekaddim (A.) [ متقدم ] geçmiş, eski.

mütekaid (A.) [ متقاعد ] emekli.

mütekamil (A.) [ متکامل ] olgun, tam, gelişmiş.

mütekebbir (A.) [ متکبر ] kendini beğenmiş, şişinen, büyüklenen.

mütekeddir (A.) [ متکدر ] kederli.

mütekellim (A.) [ 1 [ متکلم .konuşan. 2.birinci tekil şahıs.

mütelebbis (A.) [ متلبس ] giyinmiş, kuşanmış.

mütelevvin (A.) [ متلون ] renkten renge giren, yanar dِner.

mütemadi (A.) [ متمادی ] sürekli.

mütemadiyen (A.) [ متمادیا ] sürekli olarak.

mütemayil (A.) [ 1 [ متمایل .eğimli. 2.eğilimli, yِnelik.

mütemeddin (A.) [ متمدن ] uygar.

mütemellik (A.) [ متملک ] dalkavuk, yardakçı.

mütemerkiz (A.) [ متمرکز ] bir merkezde toplanma.

mütemevvic (A.) [ متموج ] dalgalı.

mütemevvil (A.) [ متمول ] varlıklı, zengin.

mütemmim (A.) [ 1 [ متمم .tamamlayıcı. 2.tümleç.

mütenâhi (A.) [ متناهی ] sona eren.

mütenasib (A.) [ متناسب ] uygun, uyumlu.

mütenavib (A.) [ متناوب ] dِnüşümlü.

mütenâzır (A.) [ 1 [ متناظر .birbirine bakan. 2.simetrik.

müteneffizân (A.-F.) [ متنفذان ] etkili kişiler, nüfuz sahipleri, sِzü geçenler.

mütenevvi (A.) [ متنوع ] çeşitli, türlü türlü.

müteradif (A.) [ مترادف ] eşanlamlı.

müterafik (A.) [ 1 [ مترافق .refakat eden. 2.karışık, bir arada.

mütercem (A.) [ مترجم ] çevrilmiş, tercüme edilmiş.

mütercim (A.) [ مترجم ] çevirmen.

mütesadif (A.) [ متصادف ] rastlayan, tesadüf eden.

mütesâvi (A.) [ متساوی ] eşit.

mütesâviyen (A.) [ متساویا ] eşit olarak.

müteselli (A.) [ متسلی ] teselli bulan, avunan.

müteselli olmak teselli bulmak, avunmak.

müteselsil (A.) [ متسلسل ] zincirleme.

müteselsilen (A.) [ متسلسلا ] zincirleme olarak, birbirinin ardı sıra.

müteşâir (A.) [ متشاعر ] şair geçinen, şair müsveddesi.

müteşebbis (A.) [ 1 [ متشبث .girişen, teşebbüs eden. 2.girişimci.

müteşekkî (A.) [ متشکی ] şikayetçi.

müteşekkil (A.) [ متشکل ] oluşmuş, teşekkül etmiş.

müteşekkir (A.) [ متشکر ] şükran borçlu.

müteşettit (A.) [ متشتت ] karışık, dağınık.

mütetebbi (A.) [ متتبع ] araştırmacı.

mütevakkıf (A.) [ متوقف ] bağlı.

mütevaliyen (A.) [ متواليا ] sürekli olarak.

mütevattın (A.) [ متوطن ] yerleşik, yurt tutmuş.

mütevâzı (A.) [ متواضع ] alçakgِnüllü.

mütevâzıyâne (A.-F.) [ متواضيانه ] alçakgِnüllülükle.

mütevazin (A.) [ متوازن ] oranlı, uyumlu, dengeli.

müteveccih (A.) [ متوجه ] dِnük, yِnelik.

müteveccihen (A.) [ 1 [ متوجها .dِnük olarak. 2.bir yere gitmek üzere.

müteveffâ (A.) [ متوفا ] ِlmüş, ِlü.

mütevekkil (A.) [ متوکل ] tevekkül eden her işini Tanrı’nın iradesine bırakan.

mütevellî (A.) [ متولی ] bir vakfın üst yِneticisi.

mütevellid (A.) [ 1 [ متولد .doğan. 2.ileri gelen, kaynaklanan.

müteverrim (A.) [ متورم ] veremli, verem hastası.

müteyakkız (A.) [ متيقظ ] uyanık, teyakkuz durumunda olan.

mütezâyid (A.) [ متزاید ] artan, çoğalan.

mütezelzil (A.) [ متزلزل ] sarsılan.

mütezelzil olmak 1.sarsılmak. 2.bozulmak.

müttefik (A.) [ متفق ] birlik olmuş, ittifak yapmış.

müttehid (A.) [ متحد ] birleşik.

müvekkil (A.) [ موکل ] vekalet veren.

müverrah (A.) [ مورخ ] tarihli.

müverrih (A.) [ مورخ ] tarihçi, tarih yazarı.

müverrihin (A.) [ مورخين ] tarihçiler.

müyesser olmak gerçekleşmek.

müzaheret (A.) [ مظاهرت ] destek, yardım, arka çıkma.

müzahrefat (A.) [ 1 [ مزخرفات .pislikler, süprüntüler, dِküntüler.

müzakere (A.) [ مذاکره ] gِrüşme.

müzayede (A.) [ مزایده ] açık arttırma.

müzehheb (A.) [ مذهب ] altın yaldızlı.

müzekker (A.) [ مذکر ] eril.

müzevvir (A.) [ مزور ] arabozucu.

müzeyyen (A.) [ مزین ] süslü, ziynetli.

müzmin (A.) [ مزمن ] kronik, süreğen.