Osmanlıca-Türkçe Sözlük Ç)

>Ç


çâbük (F.) [ چابک ] kıvrak, çevik, çabuk.

çâbükî (F.) [ چابکی ] kıvraklık, çeviklik, çabukluk.

çâbükpâ (F.) [ چابک پا ] ayağına çabuk.

çâbükrev (F.) [ چابک رو ] hızlı giden.

çâbüksüvar (F.) [ چابک سوار ] usta binici.

çâder (F.) [ 1 [چادر .çadır. 2.örtü, kadınların giydiği örtü.

çâdernişin (F.) [ چادرنشين ] göçebe, çadırda yaşayan.

çadır (F.) [ 1 [چادر .çadır. 2.örtü, kadınların giydiği örtü.

çağz (F.) [ چغز ] kurbağa.

çâh (F.) [ 1 [چاه .kuyu. 2.çukur.

çâk (F.) [ 1 [چاک .yırtık. 2.yırtmaç.

çâk etmek yırtmak.

çâk olmak yırtılmak.

çâkâçâk (F.) [ چاکاچاک ] kılıç şakırtısı.

çâker (F.) [ 1 [چاکر .kul. 2.hizmetkâr.

çâkerî (F.) [ 1 [چاکری .kulluk. 2.hizmetkârlık.

çâkûç (F.) [ چاکوچ ] çekiç.

çâlâk (F.) [ چالاک ] çevik, kıvrak.

çâlâkî (F.) [ چالاکی ] çeviklik, kıvraklık.

çâlik (F.) [ چاليک ] çelik çomak.

çâlpâre (F.) [ چارپاره ] çalpara.

çâme (F.) [ چامه ] şiir.

çâne (F.) [ چانه ] çene.

çâpâr (F.) [ 1 [چاپار .ulak. 2.postacı.

çâplûs (F.) [ چاپلوس ] dalkavuk.

çâr (F.) [ چار ] çare.

çâr (F.) [ چار ] dört.

çârçûbe (F.) [ چارچوبه ] çerçeve.

çardak (F.) [ چارطاق ] çardak.

çârdeh (F.) [ چارده ] ondört.

çâre (F.) [ 1 [چاره .tedbir. 2.çare. 3.ilaç, derman.

çârecû (F.) [ چاره جو ] çare arayan.

çâresâz (F.) [ چاره ساز ] çare bulan.

çâresâz olmak çare bulmak.

çâresâzî (F.) [ چاره سازی ] çare bulma.

çârgâh (F.) [ چارگاه ] Türk musikîsinde bir makam.

çârgûşe (F.) [ چارگوشه ] dört köşe.

çarh (F.) [ 1 [چرخ .tekerlek. 2.çarkıfelek. 3.felek. 4.tef. 5.çıkrık.

çarmıh (F.) [ چارميخ ] çarmıh.

çârnâçâr (F.) [ چارناچار ] ister istemez, çaresiz, mecburen.

çârpâ (F.) [ چارپا ] dört ayaklı.

çârsû (F.) [ چارسو ] dört yön.

çârsû (F.-A.) [ چارسو ] çarşı.

çârşeb (F.) [ چارشب ] çarşaf.

çârşenbe (F.) [ چارشنبه ] çarşamba.

çârtâk (F.) [ 1 [چارطاق .çardak. 2.kare şeklinde çadır.

çârüm (F.) [ چارم ] dördüncü.

çâryâr (F.) [ چاریار ] dört halife, Ebubekir, Ömer, Osman ve Ali.

çâşni (F.) [ چاشنی ] çeşni.

çâşnigîr (F.) [ چاشنی گير ] çeşnici.

çâşt (F.) [ چاشت ] kuşluk vakti.

çeğâle (F.) [ چغاله ] çağla.

çeh (F.) [ 1 [چه .kuyu. 2.çukur.

çehâr (F.) [ چهار ] dört.

çehre (F.) [ چهره ] yüz.

çehreperdâz (F.) [ چهره پرداز ] ressam.

çekâçâk (F.) [ چکاچاک ] kılıç şakırtısı.

çekîde (F.) [ چکيده ] damlamış.

çekûç (F.) [ چکوچ ] çekiç.

çelîpâ (F.) [ چليپا ] haç.

çem (F.) [ 1 [چم .salınma. 2.süslü.

çemen (F.) [ 1 [چمن .çimenlik, çayırlık. 2.yeşillik.

çemenzâr (F.) [ چمنزار ] çimenlik.

çenâr (F.) [ چنار ] çınar.

çenber (F.) [ 1 [چنبر .çember. 2.kasnak.

çend (F.) [ 1 [چند .kaç. 2.birkaç. 3.ne zamana kadar.

çendan (F.) [ چندان ] o kadar, onca.

çendin (F.) [ چندین ] bu kadar, bunca.

çeng (F.) [ 1 [چنگ .pençe. 2.el. 3.harp, çeng.

çengâl (F.) [ 1 [چنگال .pençe. 2.çengel.

çengî (F.) [ 1 [چنگی .çeng çalan. 2.dansöz, çengi.

çep (F.) [ چپ ] sol.

çerâ (F.) [ چرا ] otlama.

çerâgâh (F.) [ چراگاه ] otlak.

çerâğ (F.) [ 1 [چراغ .mum. 2.kandil.

çerâğân (F.) [ چراغان ] aydınlatma, donatma.

çerâkese (A.) [ چراکسه ] çerkesler.

çerb (F.) [ چرب ] semiz.

çerbzebân (F.) [ 1 [چرب زبان .yaltakçı. 2.ağzı laf yapan.

çerh (F.) [ 1 [چرخ .çark. 2.felek. 3.tekerlek. 4.çıkrık. 5.çarkıfelek. 6.tef.

çerm (F.) [ چرم ] deri.

çeşm (F.) [ چشم ] göz.

çeşmân (F.) [ چشمان ] gözler.

çeşmderîde (F.) [ چشم دریده ] arsız.

çeşme (F.) [ 1 [چشمه .pınar. 2.çeşme.

çetr (F.) [ 1 [چتر .gölgelik. 2.şemsiye.

çevgân (F.) [ چوگان ] çevgen.

çeyrek (F.) [ چهاریک ] dörtte bir, çeyrek.

çîgûne (F.) [ چگونه ] nasıl.

çigûnegî (F.) [ چگونگی ] nitelik.

çihâr (F.) [ چهار ] dört.

çihar yâr (F.) [ چهاریار ] dört halife. Ebubekir, Ömer, Osman, Ali.

çihârüdü (F.) [ چهار و دو ] dört ve iki.

çihârüse (F.) [ چهار و سه ] dört ve üç.

çihârüyek (F.) [ چهار و یک ] dört ve bir.

çihil (F.) [ چهل ] kırk.

çihilpâ (F.) [ چهل پا ] kırkayak.

çihre (F.) [ چهره ] yüz.

çil (F.) [ چل ] kırk.

çile (F.) [ 1 [چله .kırk günlük ibadet. 2.sıkıntı, azap. 3.iplik demeti.

çilekeş (F.) [ چله کش ] çile çeken, acı çeken.

çimen (F.) [ چمن ] çimenlik.

çîn (F.) [ چين ] kırışık.

çirâğ (F.) [ 1 [چراغ .mum. 2.kandil. 2.çırak.

çîredest (F.) [ چيره دست ] yetenekli, becerikli.

çirk (F.) [ 1 [چرک .kir. 2.irin.

çirkâb (F.) [ چرک آب ] pis su.

çirkîn (F.) [ 1 [چرکين .kirlenmiş. 2.çirkin.

çîz (F.) [ چيز ] şey.

çûb (F.) [ 1 [چوب .sopa. 2.odun. 3.tahta.

çûbân (F.) [ چوبان ] çoban.

çûbek (F.) [ 1 [چوبک .tokmak, tokaç. 2.çomak.

çun (F.) [ 1 [چون .gibi. 2.mademki. 3.nasıl. 4.için. 5.çünkü.

çün (F.) [ 1 [چن .gibi. 2.mademki. 3.nasıl. 4.için. 5.çünkü.

çünki (F.) [ چونکه ] çünkü.

çüst (F.) [ چست ] çevik, kıvrak.

çüstî (F.) [ چستی ] çeviklik, kıvraklık.

çüvâl (F.) [ چوال ] çuval.

çüvaldûz (F.) [ چوالدوز ] çuvaldız.