Keşke Yaşasaydın
Yarın senin olmadığın bir gün daha
Yıllardır hep adını anıp durdum oysa.
Nasıl merak ederdim seni bir bilsen,
Kaşını, gözünü, sesini, sözünü,
Kafamda çizdiğim çizgilere sıkıştırdım seni.
Bir gün kapına kadar gelmiştim,
Tesadüfler kraliçesi beni sana getirmişti
Yoktun evde oysa.
Ama veda edip gittiğini duyduğumdan bu yana,
Hep adını anarken,
Seni tanımadan sevmenin hazzı vardı içimde.
Çok gecelerde yüreğine sığınıp sızladı yaralarım.
Sana borçlu kaldım.
Beni bana sevdiren, beni bana dost eden,
Her sıkıntımın neşe kaynağı gibi yeşeren,
Ölümün nefesinden, yaşamaya döndüren,
Bana güç kuvvet veren sebebimin sebebisin sen.
Huzur buluyorum eşiğinde seninle buluşurken,
Keşke yaşasaydın da başköşemde kalaydın,
Bir tas çorbanı veren ben olaydım.
Keşke canına can kataydım, keşke
Yaralarımın dermanını sözlerinden bulaydım.
Seni unuttular belki kıyıda köşede,
Ama ben hiç unutmadım.
Yaşama sebebimin sebebisin,
Sana son nefesime kadar duacıyım.
Yarın senin olmadığın günlerden biri,
Merak etme, kimsen olmasa da ben hep yanındayım.
Kalbimin çarpma sebebimin sebebi,
Sana ne yapsam borçlu kalmaktayım.
Buz gibi taşını öpüp kokladım aylardır,
Sana duyduğum minnattarlık beni aşmıştı.
Yıldızlar kadar ulaşılması imkânsız,
Fırtınada sığınacak kadar huzurdu sende var olan.
Yarın yokluğunun günlerinden biri,
Keşke yaşasaydın da dizlerinde ağlasaydım.
Keşke yaşasaydın da asırlık elemlerime
Çarelerini ben istemeden,
Sen kendi ellerinle sunsaydın.
Yattığın yer nûr olsun, dualarımda inanki varsın.
Ellerinden öpüp, beni sana anlatmak için,
Keşke yarın burada olsaydın. |
