Baharım Sen ol sevgili!

Ellerimin gözlerimin yüreğimin mimarı!
Her bir zerremin nakışlarında sanatından bir emareyim..
Gözlerime nurundan ışıklar vermeseydin
Şu kainat tablosunu göremeyecekti gözlerim.
Sevgiyi kalbime ilham etmeseydin
Seni sevmenin güzelliğini
sonsuz acizliğimle bilemeyecekti yüreğim..
Gözlerime ağlamak nimetini vermeseydin
gözyaşının kalbimle olan dostluğundan
bi-haber kalacaktı gözlerim..
Her gün güneş olup aydınlattın semaları
Karanlıkta bırakmadın umutlarım..
Ey cömertlerin en cömerti!
Rezzak isminle donattın afakımı
Settar isminle örttün ayıplarımı
Tevvab isminle her defasında kabul ettin tövbelerimi...
"Yine gel" dedin..tekrar geldim..
Aşkınla kuşat,aşkından mahrum kalmış naçar yüreğimi..
baharım Sen ol sevgili!
Hazanda bırakma yüreğimi..
Hiç değeri yokmuş meğer; sensizliğin yarısında..
İçimdeki ben’in temizlenmişliğiyle bir parça sundum hayata..
Yanan ateşin adını bilmiyorum..
Korkularım kırılmışlıklarımdan yana..
Sen’den gayrisinden kaçıp acziyetimle sığınışım Sana..
Bilinmeyenelerin ardında saklanmış sözsüz İlahilerin İlhamı sende.
Hayatın koyduğu kurallarda Aşk ‘ın ‘Mıh’’ gibi yazılır doğaya..
Ruhani miracımda sualime icabet sende..
Beni yeniden diriltmek sende..
Arş’a Sema’ya sığmayan Sen.. Sığdırdın Kendini Yüreğime..
Sana acıkan yüreğimle tahakküm altında bir bakış götürür beni bilinmezliklere.. Soğuk kış gecelerinin zemheri ayazında tefekkürüm sana..
Mahremleşen sevdamla Sana geldim..
Masiva’dan kaçıp Aşk’ına geldim..
Kim bilir bu kaçıncı gelişim..
Kaçıncı haykırışım..
Kaçıncı sessiz nidalarım..
Kaçıncı zulada sessiz pusuya düşüşüm..
Kaçıncı‘AF’ Ya Rabb deyişim..
Ya Rabb’im hepsi Sana..
Sana olan sevdama.
Sensizliğin yarısında o iltifatlı sözler kafi gelmez seni anlatmaya..
Açılan ellerimde,çırpınan yüreğim var...
Temkine gelmeyen..
ten kafesinde çırpındıkça kendini daha da yaralayan deli yüreğim..
Bağışla onu…!