Sana” yürümek düşer…
Çünkü; yol olur yeryüzü yürümeyi bilene…
Yeter ki; vakar olsun duruşun, özlemli olsun yürüyüşün!
“Yürümek” kavlin olsun, ahdin olsun, vefan olsun…
Vur kendini yollara..
İmdada sesin olsun, dara uzansın ellerin, zora dayansın bileğin..
Olur da sürçerse ayağın; dayandığın, güvendiğin her daim
Rabbin olsun!
Hekimoğlu İsmail
