Sevdiğimizi Allah için sevelim

Muhterem Müslümanlar!
Sevmek ve buğz etmek Allah için olursa karşılığı cennet olur. Bunlar marazi menfaatler için olursa neticesi felâket olur, rezalet olur.
Seveceklerimizi nasıl seveceğiz, yereceklerimizi (yani buğz edeceklerimize) nasıl davranacağız? İşte bunu bilmek, mesele budur!..
Efendim, beş çeşit sevgi vardır. Bunları birbirinden ayır etmek gerekir. Şimdiye kadar sapıtan insanlar, bunları ayırt edemedikleri için bu hâle düşmüşlerdir. Toplumumuzun acıklı hâlde olmalarının sebeplerinden biri de budur.
Şimdi bu beş sevgi çeşidini beş madde halinde ele alalım:
• Birincisi, Allah’a olan sevgidir.
• İkincisi, Allah’ın sevdiğini sevmektir. İnsanı küfürden (kâfir olmaktan) kurtarıp İslam üzere yaşamasını sağlayan sevgi işte budur. Allah’a (C.C.) en yakın sevgi işte budur. Allah’a (C.C.) en yakın olan kimse, bu tür sevgiye en çok sahip olandır.
• Üçüncüsü, Allah (C.C.) için sevmektir. Bu Allah’ın sevdiğini sevmenin gereğidir. O’nun sevdiğini sevmek ancak Allah (C.C.) için sevmekle mümkün olabilir. Eğer insanlar, bu sevgiden mahrum olurlarsa; nefret, haset, kin, düşmanlık, intikam, arsızlık, hırsızlık, güvensizlik gibi felâketler kalpleri istilâ eder. Neticede hayat çekilmez bir yük hâlini alır. Şayet sizler, biz böyle bir toplumda yaşıyoruz diyorsanız, sizin yaşadığınız toplum Allah için sevmesini bilmeyen ucube bir toplum demektir. Böyle bir toplum belâ toplumudur. Müslümanlarının Müslümansızlık yaşadığı bir toplumdur.
• Dördüncüsü, Allah (C.C.) ile beraber bir başka şeyi sevmektir. Bu tür sevgi müşriklerin (Allah’a şirk koşanların) sevgisidir. Allah (C.C.) için ve Allah’tan dolayı olmadıkça; O’nunla birlikte başka herhangi bir şeye sevgi besleyen bir kimse, Allah’tan gayrısını da ilâh edinmiş olur. Bu müşriklerin sevgisidir.
• Beşincisi, fıtraten tezahür eden sevgidir. Bu insan tabiatının ihtiyaç duyduğu şeylere karşı meyildir. Susamışın suyu, acıkanın yemeği sevmesi, uyku, kadın, çocuk ve anne-babayı sevmek gibi… Bu duygular seni Allah’ın zikrinden ve O’nun sevgisinden uzak tutmadığı müddetçe yerilmemiştir. Allah’ın bir lütfü, ikramı kabul edilmiştir. Doğrusu da budur.
Muhterem Müslümanlar!
Kur’an-ı Kerim’de mü’minlerin vasıflarının anlatıldığı ayetlerden biri de Mâide Suresi’nin 54. ayetidir. Cenâb-ı Hâk celle ve âlâ hazretleri mü’minleri anlatırken (mealen) buyurur ki:
“…Allah onları sever, onlar da Allah’ı severler.
Onlar birbirlerine karşı mütevazı (alçak gönüllü), kâfirlere karşı güçlü ve onurludurlar.
Allah yolunda cihat ederler. (Bu yolda) hiçbir kınayıcının kınamasından da korkmazlar…”
Bir kutsi hadiste buyrulur ki:
“Benim için birbirlerini sevenler gelsinler… Arşımın gölgesinden başka bir gölgenin olmadığı bugünde, onları gölgelendireyim…” (Müslim, Birr: 37)
Sevgili Peygamberimiz bir beyanında şöyle buyurur:
“İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi Allah için sevmediğiniz müddetçe de iman etmiş olamazsınız. Birbirimizi Allah için sevmeye yardımcı olacak sebeplerden birini sizlere bildiriyorum: Aranızda selâmı yaygınlaştırınız…” (Müslim, İman: 93)
Muhterem Müslümanlar!
Allah için sevmek ve Allah için buğz etmek… Allah ve Resulü’nün bizden istediği budur. Mesele de budur!..

Mevlüt Özcan