Rabıta Sofiliğin İncisidir..

Sultanım, akşam namazını cemaate kıldırdıktan sonra rabıtaya oturur. Onunla beraber bütün sofiler rabıta yaparlar. Rabıta sofiliğin incisidir. Rabıta sofilik yolunun en önemli,en belli başlı amelidir. Rabıta mürşide intisabın gereğini yerine getirmektir. Rabıta mürşidin himmetini, nazarını, tasarrufunu dünyanın neresinde olursa olsun,insanın yanına getirmesi demektir. Rabıtasız sofilik olmaz. Rabıtasız sofi bu yoldan tat almaz. Rabıtasız sofi mürşidinden fayda da alamaz. Rabıtasız sofi muhabbet zevkinden de mahrum olur.

Rabıta nın asıl manası bağlanmaktır. Mürşidin vesilesi ile Allah’a bağlanmak olarak ifade edilebilir. Yani insan her nerede olursa olsun, kalben,gönül yolu ile mürşidine bağlanırsa, her ne zaman onun kalbinden ilahi feyizleri, ilahi nurları, kendi kalbine çekebilir. Bir insan işte bu rabıtayı sürekli yaparsa, bu ilahi feyiz ve nurlar onun kalbini değiştirirler. Onun Allah’a gün geçtikçe daha çok yönelmesini sağlarlar.
Ayrıca, mürşid de rabıta yoluyla bağlılık arttıkça, rabıtalı sofiye daha rahat tasarruf eder ve onun manevi terbiyesini kolaylıkla verebilir. Manevi terbiyesini alan insanın da, her hali değişir. Ahlakı, ahlak-ı Muhammediyye’ye döner, edebi adabı nakşibendiyye ye uygun düşer. Böylece o insan Allah’a kul olmaya yatkın hale gelir ve rabbimin rızasını ve muhabbetini ele geçirir.

Rabıta nın bir çok çeşitleri vardır. Bunlardan en önemlisi akşam rabıtasıdır. Bu rabıta aynı zamanda nakşibendiyye tarikatının bir rükunudur. Bu akşam rabıtasını yapmak her mürit için elzemdir, şarttır. Rabıta bir nevi hayal etmektir. Yani mürit, gözünü kapayıp, mürşidinin şeklini, simasını gözünün önüne getirmeye çalışır. Ayrıca, rabıta mürşidini kurtarıcı, manevi yol gösterici, ulu bir Allah dostu olarak kabul edip, ona yönelmek şeklinde de izah edilebilir.

Ayrıca rabıta, mürşide teslim olmayı da öğretir. Teslim olan, her güzelliği kendinden sudur eden bütün iyilikleri, mürşidin tasarrufuyla olduğunu kesin olarak bilendir. Bu yolda yürümek ilerlemek için ilk basamak mürşid rabıtasıdır. Mürşid rabıtasın da olgunlaşıp pişen, güzel ahlakla, edeple dolanan insan, mürşidinden izin alarak, Peygamber efendimiz(s.a.v) ‘in rabıtasına yükselir. Bu rabıta da insan Peygamber (s.a.v)’ı tanır, onun tarafından terbiye edilip, yetiştirilir. Sonra,yine mürşidin izniyle ilahi rabıta ya geçer. Şimdi,biz bu ilahi rabıtanın içeriğini bilemeyiz. Allah(c.c)’ın zatı hakkında asla hayal kuramayız. Ama insan bu yolda terbiye oldukça, marifetullah ona öğretilir. Ve ilahi rabıtanın şekli, manası o müride bildirilir. İşte bütün bu paha biçilemez manalara ulaşmak için mürşid rabıtası kesinlikle şarttır. Rabıtasız bu manalar asla ele geçmemektedir.
Arifan..