Refik Kutlu'nun kaleminden.Yol yok dediler

Sevda sokağında, aşkı aradım
Gönül caddesine yol yok dediler
Bağları kurmaktı benim muradım
Garip bahçesine gül yok dediler

Bakın gönül, e de yasak koymuşlar
Gariplere, türlü tezgâh ıymışlar
Yetimleri ket nüfustan saymışlar
Sen gibi dünyada kul yok dediler

Sinem kaynar kazan kan döker didem
Bu benim kaderim bu benim kadam
Bir çare gösterin nereye gidem
Senin gideceğin el yok dediler

Şaşırdım yönümü aydınlık günde
Neye yarar bu can durmasın tende
Kalmadı bir seven koca cihanda
Zaten tutacağın dal yok dediler

İsteyemem artık mabetsiz yeri
Hayallerde sevdim ancak bir yâri
Atın ateşlerde köz olam bari
Senin yanacağın çöl yok dediler

Kul Refik hesabı kime sorayım
Mekânsız imkânsız nasıl durayım
Çekip silahım kendim vurayım
Ölürsen koymaya sal yok dediler

Refik Kutlu//(Kul Refik-i)
(Kül. Bak. Halk Şairi)
SİVAS//25.01.2013